Hot Chip - A Bath Full of Ecstasy (2019)

Hungry Child is een verslavend lekkere single. Als de rest van het album in het verlengde van dit nummer ligt, dan ga ik hier veel plezier aan beleven. Joe Goddard liet vorig jaar al horen in bloedvorm te zijn, gezien zijn geweldige soloplaat.

Ik sprak Alexis Taylor en Joe Goddard over de totstandkoming en het maakproces van deze plaat: klik

Heerlijke muziek. Afschuwelijke albumhoes.

Melody of Love en Hungry Child zijn ijzersterke singles zeg. They are still alive and kicking!

Ik vind dit leuk! Ik ga vanaf nu beslist nog wel eens 'n x-tje meer Hot Chip opzetten.?

Vrolijk makend zomers plaatje!

Het luistert best lekker weg, maar ik heb geen moment het gevoel naar een wereldplaat te zitten luisteren.

De elektronisch gerichte Londenaren zijn helemaal klaar om de discovloer te heroveren. Met hun zevende album A Bath Full of Ecstasy lijkt de doelstelling simpel en eenvoudig. Dansen totdat je er bij neervalt. Feit is dat de band meer tijd neemt voor het opnameproces en de uitwerking hiervan, tussen Why Make Sense? en de nieuweling zit vier jaar. Voorheen hadden ze aan twee jaar genoeg om hun muzikale ideeën vorm te geven. Zeker geen haastklus dus. Verwacht geen ander geluid, maar een aangename aanvulling op hun catalogus. Zou het een voorbede zijn voor een nieuwe Summer Of Love? Als het aan de gabbers van Hot Chip ligt zijn we daar wel weer eens aan toe.

Zoals te verwachten hoor je direct al de zomerse houseklanken terug in het kenmerkende Melody of Love. Dat er tevens de nodige energie is gestoken in de aangename zang blijft een mooi gegeven. De hoop op het voorrecht om weer getrakteerd te worden met drie kwartier aan heerlijke bliepjes en beats, die het in de clubs net zo goed gaan doen als in de oververhitte festivaltenten. Dat hier al gelijk een opzwepende ceremoniemeester in verwerkt wordt, benadrukt direct al het effect wat ze willen oproepen. Zweten, en in beweging blijven tot de benen het begeven. Het robotachtige Spell is meer statisch qua opbouw, en roept met het lagere tempo herinneringen op die aansluiten bij de herbeleving van de synthesizer hits uit de kleurrijke jaren tachtig. Gaaf hoe ze halverwege er meer dance invloeden van een decennia later doorheen weten te mixen.

De autotune van Bath Full of Ecstasy is even flink schrikken. Ik had gehoopt dat deze hedendaagse invloed mij bespaard zou blijven. Laat de eigenheid domineren, en je niet mee sleuren door een hype waar we op dit moment mee dood gegooid worden. Hot Chip is geen R&B act die dit nodig heeft. Inhoudelijk is het direct een flinke stap terug. Veel wordt er vervolgens wel goed gemaakt met Echo, maar het geeft nog niet de aansluiting bij de betere openingstracks. Dat ze het wel waar kunnen maken bewijzen ze vervolgens met de eerste single Hungry Child. Mooi sfeervolle opbouw met retro Madchester funky beats. En dan los gaan met het aanstekelijke ritme. Toch lijken ze steeds meer een knieval gemaakt te hebben voor de commercie, het is net te braafjes allemaal. Ze pakken sterk door met het intro van Positive. Vervolgens nog steeds geen vuurwerk, maar haperende rotjes die in de rebound geen vlam willen pakken. Is het rustmomentje tegen het einde dan toch een goed teken?

Met Why Does My Mind laten ze horen dat ze in staat zijn om mooie gevoelige popsongs te schrijven, waarbij de dansbaarheid in het belang van de track weg gecijferd wordt. De emotionele kant eist echter veel van de zang op, die daar net niet helemaal bij aan weet te sluiten. Dat randgevalletje onzuiverheid is ze vergeven. Sfeervolle ambient laten Clear Blue Skies toepasselijk openen, om baan te maken voor de wat zeurderige vocalen. Wil dat nou net het grootste minpunt zijn, al komt de uitgerektheid ook aardig in de buurt. Het groeiproces zit hem dan toch in het afleveren van compacte nummers. Iets waar ze zich bij No God ook aan wagen. Terug van weg geweest is het muzikale evenbeeld van de mellow ravende benadering waarmee ze treffend bij A Bath of Ecstasy van start gingen. Concluderend blijken ze vooral in conflict te zijn met de uitvoerende richting die ze op de plaat presenteren. Een te hoog safety first gehalte met weinig echte uitblinkers.

Hot Chip - A Bath Full of Ecstasy | Pop | Written in Music - writteninmusic.com