Mijn eerste kennismaking met Patti Smith kwam via de radio, toen
Because the Night een hit werd. Dit was new wave, leerde ik en de mij onbekende Bruce Springsteen had dit liedje voor haar geschreven. Gulzig absorbeerden mijn oren diverse hitparadeliedjes.
Deze haalde in juni 1978 slechts één week #47 in de Nationale Hitparade van de NOS en dat terwijl die op dat moment slechts 30 noteringen telde. Het nummer zal dus aan hun tipparade zijn overgelaten, uitgezonden door de NCRV. De Top 40 haalde het ook niet: slechts vijf weken Tipparade. Daar werd het sowieso niet gedraaid: Veronica was in die periode een aspirant-omroep.
Neemt niet weg dat het regelmatig op Hilversum 3 klonk, vast omdat het een favorietje van menig dj was. Het nestelde zich in mijn brein als pareltje. Van de sensuele tekst begreep ik toen nog he-le-maal niets.
De dichteres-zangeres Patti Smith zette met haar derde album, het tweede als Group uitgebracht, haar meest evenwichtige tot dan toe neer. Geproduceerd door Jimmy Iovine deze keer geen jams die per se op album moesten. Wél afgeronde liedjes. Plus een spoken word performance, het live opgenomen
Babelogue, een woordenvloed die overgaat in het (op streaming gecensureerde) stomende
Rock 'n' Roll Nigger; meer info in
dit bericht, de discussie daarover staat hierboven.
Op de eerste plaatkant zijn dan het sterke uptempo
Till Victory,
Space Monkey met zijn intrigerende intro, geschreven met Tom Verlaine die inmiddels druk was met
Television, daarna de single (in juni '78
#13 halend in de Billboard Hot 100 en daarmee de eerste newwavesingle die zo hoog kwam) en het op akoestische gitaar gebaseerde
Ghost Dance voorafgegaan.
Op kant 2 gaat Smith worstelen met religie - of is het God zelf? Wat in
Babelogue al begon, vervolgt in
Privilege met daarin tekstdelen van Psalm 23. In interviews vertelt ze soms over haar interesse in bijbel en jodendom, zoals in het blad Forward dat een interview met de L.A. Times
aanhaalt:
“I’ve read the Bible quite a bit, there’s a lot of poetry in it — the Song of Solomon and the Psalms, a lot of poetry in Isaiah. So I tried to find language that wouldn’t be difficult to sing but wouldn’t feel out of place in this biblical setting.” Bij
France 3 vertelde ze in 2017 meer, onder andere waarom ze graag in kerken optreedt.
Ballade
We Three wordt gedragen door piano en Smiths pakkende zang,
25th Floor is stevig en uptempo,
High on Rebellion schuurt muzikaal tegen punk aan en bevat wederom een gesproken voordracht. In afsluiter
Easter begint met een eenvoudige maar pakkende orgel met eenvoudige bas-en-drumsbasis, gevolgd door zang en klokken, als een voorloper van het stemmige werk van Nick Cave, zeker met de mystieke tekst en in het slot klokken en doedelzak (gastblazer Jimmy Maxwell).
In 1996 verscheen een
editie met extra uitleg van de zangeres plus bonustrack
Godspeed, een krachtige ballade.
Voor Smith werd
Because the Night onmiddelijk hét nummer over haar toekomstige echtgenoot Fred Smith van de invloedrijke (hard)rockers
MC5. Meer over het liedje
bij Billboard.
Mijn reis door new wave kwam vanaf het Britse
The Only Ones en vervolgt bij een andere plaat uit juni 1978: het debuut van
Magazine, de groep van Howard Devoto, ex-Buzzcocks.