Holly Valance - State of Mind (2003)

Jammer dat deze zangeres zo ondergewaardeerd wordt. State of mind is een topsong !!

State Of Mind is inderdaad geweldig goed.

Ik vind het erg jammer dat ik het hoge gemiddelde redelijk omlaag haalde met mijn score, want ik gun het Holly toch wel...(van 4.37 naar 4.10) maar voor mij is hij net zoveel waard als haar eerste CD Footprints, en dat is 3*. Misschien dat hij nog een halve punt omhoog gaat want hij is wel iets beter, het heeft meer samenhang.

Jammer dat we niks meer van haar horen want sommige nummers vind ik echt goed! Zijn pure Electro-pop songs, State Of Mind, Desire en Curious zijn mijn favorieten. Ook Roll Over, Action en Hypnotic vind ik goed aan te horen.

Ik blijf toch een zwak voor haar houden.

Ja, lekker is ze zeker

Holly come back, the popworld needs you !! I hope it's just a state of mind !

Nou, dan heb je geluk, want er gaan geruchten dat ze weer in de muziek zit, ze schijnt bezig te zijn met haar derde album. Maar ik weet ook niet wat daar van waar is.

Niet waar dus . Aangezien er nog niks nieuws van d'r is verschenen.

Dit album is eigenlijk een beetje de voorloper van 'The Fame' van Lady Gaga ('The Fame' luidde eigenlijk de electropop-sound weer in), alleen dan beter. Dit album is ook best goed beoordeeld door critici, vanwege de revival van de 80's sound. Jammer dat het geflopt is (State of Mind was dan ook een gewaagde single), ik ben erg beniewd wat er hierna was gekomen.

'Hypnotic' is de albumopener. Meteen zit die electro-sound erin. Hypnotic is een erg goed nummer om het album mee te beginnen.

'State of Mind' is een van mijn favoriete nummers, en tevens de eerste single. Een aparte en gewaagde single keuze destijds (nu zou het wel van de grond komen aangezien nu bijna alles electro-pop is). Haar stem vind ik ook erg goed in dit nummer.

'Everything I Hate' is ook een van mijn favorieten. De beat is eigenlijk harder dan haar stem, maar dat maakt het nummer juist. Dit is een van de nummers waarbij je de 80's invloeden duidelijk terug hoort. Heerlijk catchy nummer.

'Desire' is alweer een van mijn favorieten, en de geplande tweede single (ging helaas niet door aangezien ze gedropt werd wegens weinig succes). Desire is een heerlijk electro-pop nummer met een geweldig refrein, en had ook zeker een hit geweest als het in 2009 was uitgebracht.

'Curious' is een heerlijk nummer met een stampende beat door het nummer heen. Holly's stem is (zoals bijna altijd) weer zwoel op dit nummer. Wat mij betreft weer een lekker nummer.

'Ricochets' is het rustigste nummer op het album, een bijna ballad. Toch hoor je nog een beetje die electro-sound. Mijn favoriete deel zit in de middle 8.

'Roll Over' is weer een heerlijk nummer, en heeft die stampende beat die 'Curious' ook had. Dit was een goede single keus geweest.

'Tongue-Tied', een lekker nummer. Net als 'Everything I Hate' is de beat hier overheersend, maar ook dit nummer wordt daar juist alleen maar beter van.

'Over And Out' is een van mijn minst favorieten, eigenlijk m'n minst favoriet van het album. Het is zeker niet slecht, dit album bevat geen slechte track, maar het klinkt een beetje te snel en gehaast voor mijn gevoel.

'Somebody Out There' is weer een goed nummer, na de inzakking op het album. Ook hier is weer die electro-pop sound in terug te vinden, en dit had ook echt een single mogen worden.

'Action' is de hidden gem die aan het einde van het album is geplakt, maar eigenlijk ergens vooraan had moeten staan. Lekker nummer. Action speaks louder than words, let's see what you can do

'Double Take' is de afsluiter van deze CD, en hij trekt me ook niet erg. Hij voelt een beetje leeg aan. Ze had wel een betere afsluiter mogen kiezen.

Al met al is State of Mind echt een goede CD, die verloren is gegaan in de popmuziek. Van Holly Valance hebben we vervolgens niks meer gehoord (op muzikaal gebied), en dat is ontzettend jammer. Want als ze dit nu had uitgebracht had het waarschijnlijk veel meer gedaan, ze was haar tijd vooruit om het maar zo te zeggen.
Holly heeft zelfs meegeschreven op deze CD. Ze heeft writing-credits op Everything I Hate, Roll Over, Tongue-Tied en Action

Zoals ik aan het begin van de 'recensie' al zei is dit eigenlijk de voorloper van 'The Fame', wat ik ook echt vind. Lady Gaga schijnt zo origineel te zijn, maar wat electro-pop betreft is dit veel origineler en gaat het verder op vlakken waar 'The Fame' ophoudt.

Helaas, dat was een fake twitter-acount!

Ik ben het trouwens helemaal eens met je recensie! De japanse bonustrack "Just Like Me" vind ik momenteel haar allerbeste liedje!