Dakota - Here's the 101 on How to Disappear (2019)

Door 'Oor' op het spoor gezet van deze nederlandse band. Pakkende popsongs. Uitschieters zijn Notice en Dreams. Aanrader!

Inderdaad een wonderschoon debuutalbum, helaas wel meteen hun laatste

Jeetje, wat heftig.

Wat een lekker aanstekelijk plaatje zeg. Zit muzikaal lekker in elkaar, bijzondere arrangementen en lekker dromerig. Ook de zangeres heeft een herkenbaar en eigen geluid. Doet me een beetje denken aan Sarah Blasko. Jammer van de psychische problemen.
Ga eerst nog even luisteren en dan stemmen.

Helaas wordt om die reden de muziek niet fysiek uitgebracht. Eeuwig(?) zonde, want wat een debuut is dit!

Inderdaad jammer dat we niet meer albums kunnen verwachten. Ik verhoog naar 4,5.

Nog even en ik ga naar 5*; Ik ontdek steeds meer in de muziek.

Eerste indruk is erg positief. Het klinkt fris en er valt veel te ontdekken in de nummers. Daarnaast ook nog erg catchy en melodieus. Zonde dat ze meteen uit elkaar zijn gegaan, hopelijk komen ze hier nog op terug.

Afgaande op het artikel dat RadioMad hierboven geplaatst heeft hoop ik eigenlijk van niet.

Grappig, ik hoor overeenkomsten met de Nederlande formatie (the)Mo, vooral instrumentaal en een klein beetje in de vocalen. (NB: te vinden op joetjoep).
Ik vind, bij nader luisteren de liedjes sferisch en muzikaal technisch toch wel een tikkie sterker dan Mo. Met name 101, zit goed in elkaar.
Verdere bijzonderheid: Eerste frontvrouw van Mo, werd na de release van het eerste album vervangen door een nieuwe zangeres.... Wie weet.....

Ik snap wat je bedoeld, alhoewel ik die link niet had gelegd; hoorde meer Sarah Blasko in de stem.
Wat betreft het vervangen van de zangeres....het verschil is dat de zangeres bij Dakota de teksten schrijft en dat de band een hechte groep vriendinnen is voor zover ik het begrijp. Bij Mo lag dat anders; voor zover ik nog weet schreef de zangeres niet mee aan de muziek. Was het niet zo dat ook hier de zangeres bezweek onder de druk? Ga ik eens opzoeken.
Ik hoop ook op een doorstart van Dakota.

Eind voorjaar 2018 heb ik Dakota zien optreden op een afstudeerpresentatie van het Amsterdamse conservatorium. Dat klonk zeer overtuigend. Ik ben benieuwd hoe het op plaat klinkt.

Komt deze echt niet fysiek uit? Inderdaad eeuwig zonde dan.. Wat....een....plaat!

Lekker plaatje hoor.

Als afstudeerproject is dit natuurlijk veel te goed. Wel jammer dat er nu een zweem van depressie overheen hangt. Kan me levendig voorstellen dat als je niet lekker in je vel zin, je dit materiaal niet zelfverzekerd kan spelen, want heel opbeurend is het nu ook weer niet. De uptempo nummers zijn meest beluisterbaar, dus Had meer 'Dreams' er ingestoken zou je bijna zeggen. Veel moois, maar luister liever naar iets met meer levensdrang.

Ik hoor overeenkomsten met de Intergalatic Lovers.
Four Leaf Clover is echt heel fijn.

Wat ik zo bewonder in de band is de subtiliteit. Luister bijvoorbeeld naar het geweldige drumwerk. Niet op de voorgrond en harde klappen op de snare, maar prachtige subtiele accenten buiten de vierkwarts maat om. Dat is het fundament waarin ook de ander instrumenten aansluiten
Heerlijke bas, eigen gitaar geluid. Werkelijk subliem; zeker een geslaagd afstudeer project.
Ik kan hier na vele luisterbeurten nog steeds van genieten.

Eerste indruk is heel goed, met hier en daar een kleine aarzeling. Wordt vervolgd.

Ja, ik moet toch wel echt zeggen dat dit een vermakelijk album is geworden. De meiden doen me wel aan een aantal dingen denken: Een beetje Warpaint, Een beetje Beach House en af en toe zelfs een beetje Real Estate. Ze maken lekkere toegankelijke dromerige licht psychedelische rockliedjes.

De enige aanmerking die ik heb is dat ik vind dat de sound van de band een beetje "middle of the road" is. Niet erg uitgesproken, maar wel heel subtiel. Wat totaal niet erg is overigens en de uitvoering is daarnaast ook nog is heel goed. Even kijken of deze plaat nog voor mij groeit.

Stiekem zet ik dit best vaak aan. Met Four leaf Clover en Alike prachtnummers. Het is muziek die vrijwel altijd kan, maar toch van alles herbergt.

recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Dakota - Here's The 101 On How To Disappear - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Eerder dit jaar verscheen het debuut en mogelijk ook direct de zwanenzang van de Amsterdamse band Dakota en wat is het een prachtplaat

Vele maanden lag het debuut van de Nederlandse band Dakota op de stapel, mar toen ik het album eindelijk beluisterde was ik direct verliefd. Het is een album dat extra lading krijgt door het trieste verhaal dat komt met het album van de Amsterdammers en dat naar grote hoogten groeit door al het moois op het album. Here's The 101 On How To Disappear is een vast vol tegenstrijdigheden, dynamiek en avontuur, maar de songs van Dakota zijn ook songs van het type dat je onmiddellijk wilt omarmen en koesteren. Er zijn dit jaar wel meer goede debuten verschenen, maar er zijn er niet veel zo goed als dit prachtdebuut, dat hopelijk geen zwanenzang wordt.

Inmiddels alweer vele maanden geleden kreeg ik via een lezer van deze BLOG de tip om eens naar het debuut van de Nederlandse band Dakota te luisteren. Dat kwam er vanwege het enorme aanbod van nieuwe muziek helaas steeds maar niet van, maar onlangs kwam ik de naam van de band weer tegen op een lijstje met albums die ik nog eens moest beluisteren. Toen ik dat deed was ik vrij snel onder de indruk van Here's The 101 On How To Disappear, het debuut van de Amsterdamse band.

Na wat onderzoek op het Internet kwam ik vervolgens al snel het trieste verhaal tegen dat samengaat met de release van dit debuut. Dakota werd een paar jaar geleden opgericht door vier vriendinnen en kwam in eerste instantie niet echt van de grond, tot de band verscheen in een succesvolle Nederlandse film. Vervolgens ging het lopen voor Dakota en kon de band haar debuut opnemen. Here's The 101 On How Yo Disappear verscheen aan het begin van het jaar en werd goed ontvangen. Er leek een gouden toekomst aan te breken voor de Amsterdamse band, maar het succes leverde ook een hoop druk op. De zangeres van de band had al een leven van psychische problemen achter zich en kon de druk van het succes niet aan.

Haar drie vriendinnen in de band deden wat vriendinnen in zo’n geval moeten doen. Ondanks het aanstormende succes werd de stekker uit Dakota getrokken, waarmee het zo veelbelovende debuut ook direct de zwanenzang van de band lijkt te worden. Het is doodzonde, want het debuut van de Amsterdamse band is een geweldig debuut.

Dakota maakt op Here's The 101 On How To Disappear even aanstekelijke als stekelige indie-rock waarin uiteenlopende invloeden zijn verwerkt. De band heeft zich absoluut laten inspireren door dreampop uit de jaren 90, maar doet gelukkig veel meer dan het reproduceren van het inmiddels uit duizenden herkenbare dreampop geluid. Dakota vermengt invloeden uit de dreampop met indie-rock, postpunk en psychedelica, maar citeert ook uit de archieven van onder andere de Westcoast pop en de garagerock, om nog maar eens twee genres te noemen.

De Amsterdamse band verrast met songs die zich direct genadeloos opdringen, maar het zijn ook songs vol avontuur. De ruimtelijke gitaarlijnen op het album doen steeds iets dat je niet verwacht en hetzelfde geldt voor de ritmes en de baslijnen op Here's The 101 On How To Disappear. Dakota klinkt het ene moment tegendraads of op zijn minst stekelig, maar verleidt een paar noten later met geweldige melodieën of onweerstaanbare refreinen.

De twee kanten die je hoort in de muziek van de Amsterdamse band hoor je ook in de zang, die zwoel en verleidelijk, maar ook onderkoeld en melancholisch kan klinken. Het doet me meer dan eens denken aan de muziek van Warpaint, maar Dakota is er ook absoluut in geslaagd om een eigen geluid te creëren. Het is een geluid dat ook nog eens prachtig is opgenomen, want op Here's The 101 On How To Disappear hoor je alle details en buitelen de instrumenten op bijzondere wijze over elkaar heen.

Sinds ik het debuut van Dakota heb ontdekt ben ik langzaam maar zeker verliefd geworden op het album. Steeds weer ben ik onder de indruk van de dynamiek op het album, van de manier waarop lieflijk om kan slaan in rauw, van de emotievolle zang en de bijzondere koortjes, van het geweldige gitaarwerk op het album en van de songs die stuk voor stuk zijn begonnen als ruwe diamanten, maar die inmiddels stralen en fonkelen.

Het maakt het feit dat Dakota de titel van haar debuut wel erg serieus heeft genomen alleen maar pijnlijker. De Amsterdamse band heeft eerder dit jaar een prachtdebuut afgeleverd, maar moest er noodgedwongen mee stoppen voor het album goed kon landen. Hopelijk zien we deze prachtband nog eens terug. Erwin Zijleman

Deze muziek grijp je naar je keel. De emotie is echt en dat komt ook wat mij betreft goed naar voren. En ja ik ben ook een Warpaint-liefhebber. Dit is wat mij betreft één van de beste albums uit 2019 tot nu toe.

Absoluut mee eens; eeuwig zonde dat ik de plaat niet fysiek kan kopen. Het zou toch mogelijk moeten zijn het in eigen beheer uit te brengen. Kunnen de fans geen crowd fund actie beginnen....

Jammer geen CD van deze band. En ik koop tegenwoordig niet zoveel CD's meer. Maar deze zou goed in mijn overvolle kast staan.

Ik ga tegenwoordig vaak voor vinyl, maar dat wordt sowieso een moeilijk verhaal. De cd zou ik in dit geval zeker kopen.

Ik begreep pas van de band dat er mogelijk een crowdfund actie komt voor een vinyl release van het album

Wauw.....dat is goed nieuws!!

Is er inmiddels. Ik zag het bij toeval.
Nog maar een week te gaan en ze zijn er nog lang niet helaas.
Dakota - Vinyl version of the album "Here's The 101 On Ho To Disappear - startnext.com
Erwin

Een eigen geluid, maar ik vind het iets teveel van hetzelfde. Enkele zeer sterke tracks Four leaf Clover en Icon, maar ook veel tracks die op elkaar lijken. Desalnietemin een overtuigend debuut / zwanenzang.

Dakota heeft de draad weer opgepakt. Lisa keert (voorlopig) niet meer terug en is nu vervangen door Julia Korthouwer. Over 2 weken doen ze (eindelijk) weer een live-optreden, in Utrecht! Er komt ook nieuw werk aan