Voi_Do en Outlier zijn zo ongeveer verwijzingen naar Spirit of Eden, dat kan geen toeval zijn. Dus Apparat heeft op het laatst zijn opnamen aangepast óf hij wist dat het einde van Mark Hollis nabij was. In een lost track geloof ik niet zo.
Ook LP5 haalt niet het briljante niveau van de soloplaten uit het vorige decennium. Maar dit is in elk geval stukken beter dan de twee voorgangers en dat geeft hoop voor de toekomst. De opener en afsluiter zijn sterk en in Daiwan en Heroist klinkt de 'oude' Apparat door. Het glas is behoorlijk 'vol'.
Aan de andere kant begrijp ik niet waarom op LP5 zo veel vocale nummers zijn. Dat is toch niet zijn grootste kracht en ik begrijp de opmerking van
overmars89 wel. Ander minpuntje is dat in Caronte een riedeltje is geleend van Radiohead (Reckoner).