Badflower - Ok, I'm Sick (2019)

Gaat die '90's revival nu dan echt van de grond komen??? Ik zit er al jaren klaar voor
Heroin is wel tof hoor!!

Heerlijke singles!
X ANA X is ook heel fris en gek.

Plaat begint goed, zakt bij Promise Me in en wisselt daarna matige nummers af met goede. Waar ik me moeilijk overheen kan zetten zijn die teksten, zal een generatiekloof zijn. Kan me herinneren dat ik me t.t.v. de Grunge ook regelmatig melancholisch voelde, immers jong, onzeker, zoekende, maar zo dramatisch als deze gozer het maakt....het komt niet oprecht op me over, of mis ik de ironie?

Refrein van Ghost
Take the blade away from me
I am a freak, I am afraid that
All the blood escaping me won't end the pain
And I'll be haunting all the lives that cared for me
I died to be the white ghost
Of the man that I was meant to be

x ANA x
The kind of sick that makes an atheist pray for Jesus
The kind of sickness that turns your power into weakness
And I’m sick of being sick for this whole fucking place to witness
And I'm living a sick life that most people call privileged
And they're kinda right
But I'm still sicker than I can cope with

tja....I'm too old for this shit?

De commentaren hierboven hebben de lat hoog gelegd. Die wordt vervolgens bij lange na niet gehaald. Dit is qua sound wellicht enigszins 90s grunge/alternative rock te noemen, maar dan veilig en saai. Emo poprock zou ik het eerder noemen. Dan zet ik liever weer een album van de pompoenen of Nirvana op. Van de singles vind ik alleen Heroin wel aardig, maar zal het niet snel zelf opzetten.

Moet me vooral aansluiten bij Aladdin denk ik. Vooral als het gaat om de leeftijdskwestie.
Ben er vol goede moed eens goed voor gaan zitten en werd door de heerlijke opener x ANA x echt eens even ouderwets van de stoel geblazen: fris en ontregelend en tekstueel ook best leuk gevonden. alternatieve grunge anno 2019!! Helaas kakt de plaat daarna in tot een dertien-in-een-dozijn-puber-emo-rock gebeuren inclusief bijbehorende teksten. Bij Heroin en Die veer ik weer op, maar naar het einde toe maakt een gaap zich van me meester.
Blijft over een gevoel van: "jammer". Maar laat deze plaat een reddingsboei zijn voor de huidige jeugd die zich tegoed doen aan autotune en inwisselbare beats met ongeinspireerde teksten door wegwerpartietsen. De Ouwe Lul heeft gezegd...

Badflower op Pinkpop, dat is wel heel vet!

Album met hoogte en dieptepunten. Cry en Murder Games vind ik bijvoorbeeld verschrikkelijk. Maar Heroin en Promise Me zijn weer prima nummers. Al met al een prima debut!