Neil Young - Songs for Judy (2018)
mijn stem
53 stemmen
Canada
Folk / Rock
Label: Shakey Pictures
-
Songs for Judy (3:25)
-
Too Far Gone (3:15)
-
No One Seems to Know (2:29)
-
Heart of Gold (2:53)
-
White Line (2:45)
-
Love Is a Rose (2:20)
-
After the Gold Rush (4:15)
-
Human Highway (3:04)
-
Tell Me Why (3:34)
-
Mr. Soul (3:06)
-
Mellow My Mind (2:30)
-
Give Me Strength (3:26)
-
A Man Needs a Maid (4:54)
-
Roll Another Number (2:22)
-
Journey Through the Past (3:17)
-
Harvest (2:42)
-
Campaigner (3:30)
-
Old Laughing Lady (5:18)
-
The Losing End (3:52)
-
Here We Are in the Years (3:53)
-
The Needle and the Damage Done (2:27)
-
Pocahontas (3:48)
-
Sugar Mountain (6:08)
0
geplaatst: 20 oktober 2018, 10:58 uur
Zo zo, Neil is nogal productief dit jaar.
Volgens de overlevering zijn dit live akoestische uitvoeringen ten tijde van de 1976 Crazy Goede tour. Beter bekend als de Joel Bernstein tapes. Tot in hoeverre dezelfde opnames als op die bootleg zijn gebruikt of dat er uit de complete set tapes de andere uitvoeringen zijn gekozen is mij onbekend.
Vraag me wel af wat voor invloed dit heeft op Odean Budokan qua tracklist.
Ander gerucht: mei 2019, dus 10 jaar na Volume 1 moet dan eindelijk volume 2 van de Neil Young Archives uitkomen. Niet op blu-ray, want commercieel niet haalbaar, maar alleen op CD, benieuwd hoeveel we dan opnieuw kopen wat al los is uitgebracht...
Tracklist van de Bernstein tapes:
Lijkt op de zelfde nummers, maar andere volgorde... en helaas geen Sad Movies (maar wél No One Seems to Know
)
Volgens de overlevering zijn dit live akoestische uitvoeringen ten tijde van de 1976 Crazy Goede tour. Beter bekend als de Joel Bernstein tapes. Tot in hoeverre dezelfde opnames als op die bootleg zijn gebruikt of dat er uit de complete set tapes de andere uitvoeringen zijn gekozen is mij onbekend.
Vraag me wel af wat voor invloed dit heeft op Odean Budokan qua tracklist.
Ander gerucht: mei 2019, dus 10 jaar na Volume 1 moet dan eindelijk volume 2 van de Neil Young Archives uitkomen. Niet op blu-ray, want commercieel niet haalbaar, maar alleen op CD, benieuwd hoeveel we dan opnieuw kopen wat al los is uitgebracht...
Tracklist van de Bernstein tapes:
01. Campaigner (Boston, 26th) 3:18
02. Old Laughing Lady (Atlanta, 24th) 5:00
03. Human Highway (Madison, 14th) 2:46
04. Tell Me Why (Chicago, 15th) 2:57
05. After The Goldrush (Houston, 11th) 4:17
06. Harvest (Boston, 22nd) 2:34
07. Mr. Soul (New York City, 20th) 2:35
08. Here We Are In The Years (Atlanta, 24th) 3:48
09. Journey Through The Past (Boston, 22nd) 3:10
10. Heart Of Gold (Fort Worth, 10th) 3:00
11. A Man Needs A Maid (New York City, 20th) 4:55
12. White Line (Fort Worth, 10th) 2:29
13. Give Me Strength (New York City, 20th) 3:22
14. No One Seems To Know (Boulder, 7th) 2:15
15. Mellow My Mind (New York City, 20th) 2:30
16. Too Far Gone (Boulder, 6th) 6:36 Neil Young
17. Needle And The Damage Done (Atlanta, 24th)
18. Pocahontas (Atlanta, 24th) 3:36
19. Roll Another Number (Boston, 22nd) 2:12
20. Losing End (Atlanta, 24th) 3:42
21. Love Is A Rose (Houston, 11th) 2:08
22. Sugar Mountain (Atlanta, 24th) 7:17
02. Old Laughing Lady (Atlanta, 24th) 5:00
03. Human Highway (Madison, 14th) 2:46
04. Tell Me Why (Chicago, 15th) 2:57
05. After The Goldrush (Houston, 11th) 4:17
06. Harvest (Boston, 22nd) 2:34
07. Mr. Soul (New York City, 20th) 2:35
08. Here We Are In The Years (Atlanta, 24th) 3:48
09. Journey Through The Past (Boston, 22nd) 3:10
10. Heart Of Gold (Fort Worth, 10th) 3:00
11. A Man Needs A Maid (New York City, 20th) 4:55
12. White Line (Fort Worth, 10th) 2:29
13. Give Me Strength (New York City, 20th) 3:22
14. No One Seems To Know (Boulder, 7th) 2:15
15. Mellow My Mind (New York City, 20th) 2:30
16. Too Far Gone (Boulder, 6th) 6:36 Neil Young
17. Needle And The Damage Done (Atlanta, 24th)
18. Pocahontas (Atlanta, 24th) 3:36
19. Roll Another Number (Boston, 22nd) 2:12
20. Losing End (Atlanta, 24th) 3:42
21. Love Is A Rose (Houston, 11th) 2:08
22. Sugar Mountain (Atlanta, 24th) 7:17
Lijkt op de zelfde nummers, maar andere volgorde... en helaas geen Sad Movies (maar wél No One Seems to Know
)
0
geplaatst: 20 oktober 2018, 11:03 uur
Van wie is de hoes?
Duidelijke stijlbreuk na het overlijden van vaste ontwerper Gary Burden.
Duidelijke stijlbreuk na het overlijden van vaste ontwerper Gary Burden.
0
geplaatst: 21 oktober 2018, 16:24 uur
Op thrasherswheat.org staat nu ook een tracklist met opname datums:
Zoals het er nu naar uitziet dus exact dezelfde nummers als op de bootleg, behalve Campaigner al kan dat nog een typo zijn. Alles in chronologische volgorde, zoals de andere NYA Performance Series, en niet per se in de volgorde van het concert. Dit tempert mijn enthousiasme enigszins.
Benieuwd hoe dit weg luistert, vind de Joel Bernstein tapes soms een wat lange zit, hopelijk is er gewerkt aan de flow (bijvoorbeeld door creatief te knippen in de raps tussen de nummers door).
Is wel een bevestiging dat de bootleg dus niet zomaar een fan compilatie is. Toch wacht ik met smart op een compleet concert uit 76.
“Songs For Judy Intro” – Atlanta, GA – Nov 24 (late show)
“Too Far Gone” – Boulder, Colorado – Nov 06
“No One Seems To Know” – Boulder, Colorado – Nov 07
“Heart Of Gold” – Fort Worth, Texas – Nov 10
“White Line” – Fort Worth, Texas – Nov 10
“Love Is A Rose” – Houston – Nov 11
“After The Gold Rush” – Houston – Nov 11
“Human Highway” – Madison, Wisconsin – Nov 14
“Tell Me Why” – Chicago – Nov 15 (late show)
“Mr. Soul” – New York – Nov 20 (early show)
“Mellow My Mind” – New York – Nov 20 (early show)
“Give Me Strength” – New York – Nov 20 (late show)
“A Man Needs A Maid” – New York – Nov 20 (late show)
“Roll Another Number” – Boston – Nov 22 (late show)
“Journey Through The Past” – Boston – Nov 22 (late show)
“Harvest” – Boston – Nov 22 (late show)
“Campaigner” – Boston – Nov 22 (late show)
“Old Laughing Lady” – Atlanta – Nov 24 (early show)
“The Losing End” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“Here We Are In The Years” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“The Needle And The Damage Done” – Atlanta – Nov 24 (early show)
“Pocahontas” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“Sugar Mountain” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“Too Far Gone” – Boulder, Colorado – Nov 06
“No One Seems To Know” – Boulder, Colorado – Nov 07
“Heart Of Gold” – Fort Worth, Texas – Nov 10
“White Line” – Fort Worth, Texas – Nov 10
“Love Is A Rose” – Houston – Nov 11
“After The Gold Rush” – Houston – Nov 11
“Human Highway” – Madison, Wisconsin – Nov 14
“Tell Me Why” – Chicago – Nov 15 (late show)
“Mr. Soul” – New York – Nov 20 (early show)
“Mellow My Mind” – New York – Nov 20 (early show)
“Give Me Strength” – New York – Nov 20 (late show)
“A Man Needs A Maid” – New York – Nov 20 (late show)
“Roll Another Number” – Boston – Nov 22 (late show)
“Journey Through The Past” – Boston – Nov 22 (late show)
“Harvest” – Boston – Nov 22 (late show)
“Campaigner” – Boston – Nov 22 (late show)
“Old Laughing Lady” – Atlanta – Nov 24 (early show)
“The Losing End” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“Here We Are In The Years” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“The Needle And The Damage Done” – Atlanta – Nov 24 (early show)
“Pocahontas” – Atlanta – Nov 24 (late show)
“Sugar Mountain” – Atlanta – Nov 24 (late show)
Zoals het er nu naar uitziet dus exact dezelfde nummers als op de bootleg, behalve Campaigner al kan dat nog een typo zijn. Alles in chronologische volgorde, zoals de andere NYA Performance Series, en niet per se in de volgorde van het concert. Dit tempert mijn enthousiasme enigszins.
Benieuwd hoe dit weg luistert, vind de Joel Bernstein tapes soms een wat lange zit, hopelijk is er gewerkt aan de flow (bijvoorbeeld door creatief te knippen in de raps tussen de nummers door).
Is wel een bevestiging dat de bootleg dus niet zomaar een fan compilatie is. Toch wacht ik met smart op een compleet concert uit 76.
0
geplaatst: 30 november 2018, 08:46 uur
Uitstekende kwaliteit van de songs, leuke selectie ook (niet iedere de bekendste hits maar wel bv. Too Far Gone, White Line, Campaigner, Here We Are In The Years, The Losing End, Love Is A Rose, ben ik de enige die iedere keer Dance, Dance, Feel It Al Around You begin te zingen? )
)
0
geplaatst: 30 november 2018, 19:15 uur
Leuke toevoeging aan de NYA collectie maar niet direct ondersteboven ervan. Gelukkig eindelijk een officiële release van No One Seems to Know, al is dit niet per se de beste versie (die van Yesteryear of the Horse is mijn favoriet, dus moeten we wachten op Odeon Budokan).
Dat gevoel dat het niet overal de beste versie is die we horen blijft beklijven, want hoeveel toegevoegde waarde zit er nu in de zoveelste uitvoering van Heart of Gold of Needle and the Damage Done?
Prijsnummers voor mij zijn de wat minder vaak gespeelde nummers, zoals Give me Strength, Campaigner, Love is a Rose, White Line en Here We Are in the Years. Maar tóch voelt het wat uit balans, ik blijf maar wachten op die elektrische set. Maar dat zal voorlopig nog wel even duren.
Dat gevoel dat het niet overal de beste versie is die we horen blijft beklijven, want hoeveel toegevoegde waarde zit er nu in de zoveelste uitvoering van Heart of Gold of Needle and the Damage Done?
Prijsnummers voor mij zijn de wat minder vaak gespeelde nummers, zoals Give me Strength, Campaigner, Love is a Rose, White Line en Here We Are in the Years. Maar tóch voelt het wat uit balans, ik blijf maar wachten op die elektrische set. Maar dat zal voorlopig nog wel even duren.
1
geplaatst: 30 november 2018, 19:15 uur
Eerste keer luisteren zit er op. Fijn album wat echt de moeite waard is. Ga ik vaker draaien.
0
geplaatst: 30 november 2018, 21:49 uur
Mooi, net weer wat afwijkend materiaal. Maar toch is het wel veelal dezelfde periode waar Neil uit put en begin ik langzaam het gevoel van 'overkill' te krijgen.
0
geplaatst: 30 november 2018, 22:58 uur
CWTAB schreef:
Uitstekende kwaliteit van de songs, leuke selectie ook (niet iedere de bekendste hits maar wel bv. Too Far Gone, White Line, Campaigner, Here We Are In The Years, The Losing End, Love Is A Rose, ben ik de enige die iedere keer Dance, Dance, Feel It Al Around You begin te zingen?)
Uitstekende kwaliteit van de songs, leuke selectie ook (niet iedere de bekendste hits maar wel bv. Too Far Gone, White Line, Campaigner, Here We Are In The Years, The Losing End, Love Is A Rose, ben ik de enige die iedere keer Dance, Dance, Feel It Al Around You begin te zingen?
) Love is a Rose is ook gebaseerd op Dance, Dance, Dance. Staat in Shakey, dus waar. Net als dat Emperor of Wyoming is gebaseerd op Casting me Away from You en Leaving the top 40 Behind weer op Emperor of Wyoming. Oh en Don't Cry No Tears op I Wonder.
0
geplaatst: 2 december 2018, 11:38 uur
harm1985 wist ik wel hoor (nog 1tje : I Wonder Why is later uitgebracht als For The Love Of Man) maar ik prefereer de Dance Dance versie boven de ietwat meliger versie van Love Is A Rose (wel een prima versie hierop..
0
geplaatst: 2 december 2018, 16:08 uur
For the Love of Man is gewoon een andere naam voor I Wonder Why, tekstueel weinig aangepast.
Klopt het trouwens dat dit een dubbel CD/LP is? Dat luistert wel wat makkelijker weg denk ik.
Klopt het trouwens dat dit een dubbel CD/LP is? Dat luistert wel wat makkelijker weg denk ik.
0
geplaatst: 2 december 2018, 19:11 uur
Her en der valt er te lezen dat het een dubbele cd is, maar op discogs enkel disc:
https://www.discogs.com/Neil-Young-Songs-For-Judy/release/12876143
Vinyl zal sowieso dubbel zijn, max 21 minuten per vinylkant om comfortabel te zijn
Morgen sowieso gaan aanschaffen dus dan zal ik het zeker weten
https://www.discogs.com/Neil-Young-Songs-For-Judy/release/12876143
Vinyl zal sowieso dubbel zijn, max 21 minuten per vinylkant om comfortabel te zijn
Morgen sowieso gaan aanschaffen dus dan zal ik het zeker weten
0
geplaatst: 5 december 2018, 12:05 uur
Uitgebracht op enkel cd, op een groter formaat dan de gemiddelde cd doos
0
geplaatst: 5 december 2018, 20:08 uur
CWTAB schreef:
Uitgebracht op enkel cd, op een groter formaat dan de gemiddelde cd doos
Uitgebracht op enkel cd, op een groter formaat dan de gemiddelde cd doos
CD digipackje is gewoon net zo groot als ieder andere digipack hoor..
0
geplaatst: 5 december 2018, 21:00 uur
Die van mij niet (dit weekend aangeschaft bij HMV in Londen). Neils digipacks zijn 13,5 cm hoog, dus 1 cm hoger dan reguliere digipacks. Geen gezicht in een geordende cd-kast.
0
Stijn_Slayer
geplaatst: 7 december 2018, 10:44 uur
Ja, de welbekende Joel Bernstein tapes. Vooral aardig voor nummers als 'No One Seems to Know', 'White Line', 'Love Is a Rose' en 'Campaigner'. 'Mr. Soul' komt hier ook goed uit de verf. Het zijn echter niet direct de beste uitvoeringen en het is een wat eigenaardige representatie van akoestische nummers, terwijl de tour een akoestische en een elektrische set kende. Neil Young is overigens hoorbaar stoned op de meeste van deze nummers.
Ooit in een ver verleden was er sprake van dat Bernstein ook een elektrische compilatie zou maken van de 1976 tour. Zal er wel niet meer van komen.
Ooit in een ver verleden was er sprake van dat Bernstein ook een elektrische compilatie zou maken van de 1976 tour. Zal er wel niet meer van komen.
0
geplaatst: 8 december 2018, 20:03 uur
Die compilatie is er nooit van gekomen, na deze wad hij er wel klaar mee, behoorlijk vermoeiend om door alle tapes van alle concerten te gaan en dan te bepalen wat de beste versie is van elke song. Daarbij was dit ook nog eens een hobby projectje voor onderlinge distributie. Natuurlijk lekt zoiets dan uit, maar was nooit bedoeld als officiële release, in tegenstelling tot Cellar Door/Fillmore East, Massey Hall en Bluenote café en, ook uit 76, maar dan eerste deel van deze tour Odeon Budokan. Daar zit wel een elektrische set bij, hopelijk wordt dat en dikke dubbelaar zelfs.
De redenatie om de nummers op chronologische volgorde te zetten vat ik niet helemaal.
Dat gezegd hebbende ben ik deze meer gaan waarderen na een keer of 10 luisteren. Neig naar verhoging tot 4,5 want dit is wel interessanter dan bijvoorbeeld Cellar Door, er staat hier genoeg bijzonders op om van te genieten, aan de andere kant, als Odeon Budokan uitkomt, hoe vaak gaan we hier dan nog naar luisteren?
De redenatie om de nummers op chronologische volgorde te zetten vat ik niet helemaal.
Dat gezegd hebbende ben ik deze meer gaan waarderen na een keer of 10 luisteren. Neig naar verhoging tot 4,5 want dit is wel interessanter dan bijvoorbeeld Cellar Door, er staat hier genoeg bijzonders op om van te genieten, aan de andere kant, als Odeon Budokan uitkomt, hoe vaak gaan we hier dan nog naar luisteren?
0
geplaatst: 8 december 2018, 20:08 uur
Renoir schreef:
Die van mij niet (dit weekend aangeschaft bij HMV in Londen). Neils digipacks zijn 13,5 cm hoog, dus 1 cm hoger dan reguliere digipacks. Geen gezicht in een geordende cd-kast.
(quote)
Die van mij niet (dit weekend aangeschaft bij HMV in Londen). Neils digipacks zijn 13,5 cm hoog, dus 1 cm hoger dan reguliere digipacks. Geen gezicht in een geordende cd-kast.
Je/jullie hebt/hebben gelijk! Vandaag mn nieuwe voorraad neergezet en inderdaad! Was me bij deze nog niet opgevallen.
0
Stijn_Slayer
geplaatst: 9 december 2018, 09:38 uur
harm1985 schreef:
Dat gezegd hebbende ben ik deze meer gaan waarderen na een keer of 10 luisteren. Neig naar verhoging tot 4,5 want dit is wel interessanter dan bijvoorbeeld Cellar Door, er staat hier genoeg bijzonders op om van te genieten, aan de andere kant, als Odeon Budokan uitkomt, hoe vaak gaan we hier dan nog naar luisteren?
Dat gezegd hebbende ben ik deze meer gaan waarderen na een keer of 10 luisteren. Neig naar verhoging tot 4,5 want dit is wel interessanter dan bijvoorbeeld Cellar Door, er staat hier genoeg bijzonders op om van te genieten, aan de andere kant, als Odeon Budokan uitkomt, hoe vaak gaan we hier dan nog naar luisteren?
Toevallig gisteren weer eens naar Cellar Door geluisterd. Die vind ik toch een klasse beter. Ik mis bij Songs for Judy de concertbeleving, het is echt een compilatie. Cellar Door heeft veel meer dat fly-on-the-wall-gevoel en vind ik veel interessanter met 'Expecting to Fly', 'Birds', 'Flying on the Ground' en 'Cinnamon Girl' op piano.
Ik luisterde ook zelden naar de bootleg, dan eerder Chicago of Rotterdam 1976. De 1976 tour is goed, maar wordt aan beide kanten omringd door betere tours.
0
geplaatst: 9 december 2018, 10:02 uur
Opvallend is buiten het artwork, het nieuwe label waarop deze cd is uitgebracht. Geen Reprise maar Shakey pictures. Ik vermoed dat de uitgaves die onder de archivesserie normaal zouden vallen met een hogere frequentie de markt op wordt gebracht.
Ik heb deze op spotify beluisterd. Met zo’n setlist is uiteraard niks mis maar zoals al eerder aangegeven lijken dit niet de allerbeste uitvoeringen. De niet eerder uitgebrachte nummers zijn echter waardevol voor degene die alles wil hebben.
Verder wordt het concept van een live compilatie versterkt door de verschillen in de akoestiek van de verschillende zalen. Ik laat hem vooralsnog liggen.
Ik heb deze op spotify beluisterd. Met zo’n setlist is uiteraard niks mis maar zoals al eerder aangegeven lijken dit niet de allerbeste uitvoeringen. De niet eerder uitgebrachte nummers zijn echter waardevol voor degene die alles wil hebben.
Verder wordt het concept van een live compilatie versterkt door de verschillen in de akoestiek van de verschillende zalen. Ik laat hem vooralsnog liggen.
0
geplaatst: 9 december 2018, 10:32 uur
Stijn_Slayer schreef:
Toevallig gisteren weer eens naar Cellar Door geluisterd. Die vind ik toch een klasse beter. Ik mis bij Songs for Judy de concertbeleving, het is echt een compilatie. Cellar Door heeft veel meer dat fly-on-the-wall-gevoel en vind ik veel interessanter met 'Expecting to Fly', 'Birds', 'Flying on the Ground' en 'Cinnamon Girl' op piano.
Ik luisterde ook zelden naar de bootleg, dan eerder Chicago of Rotterdam 1976. De 1976 tour is goed, maar wordt aan beide kanten omringd door betere tours.
(quote)
Toevallig gisteren weer eens naar Cellar Door geluisterd. Die vind ik toch een klasse beter. Ik mis bij Songs for Judy de concertbeleving, het is echt een compilatie. Cellar Door heeft veel meer dat fly-on-the-wall-gevoel en vind ik veel interessanter met 'Expecting to Fly', 'Birds', 'Flying on the Ground' en 'Cinnamon Girl' op piano.
Ik luisterde ook zelden naar de bootleg, dan eerder Chicago of Rotterdam 1976. De 1976 tour is goed, maar wordt aan beide kanten omringd door betere tours.
Maar ten opzichte van Massey Hall vind ik Cellar Door dan weer een stuk minder.
Gisteren Yesteryear of the Horse gekeken, vond ze met name in Japan in het voorjaar een stuk beter dan in de VS in het najaar.
0
geplaatst: 9 december 2018, 18:40 uur
Nog eens goed beluisterd. Het is een typische cd waar je kritiek op los kunt laten en tegelijkertijd toch uiteindelijk wil hebben.
0
geplaatst: 9 december 2018, 21:22 uur
Ja, voor de handvol nummers die er op staan die werkelijk een toevoeging zijn aan wat je al hebt.
Geen haast, kom ‘m wel een keer tegen.
Geen haast, kom ‘m wel een keer tegen.
0
geplaatst: 15 december 2018, 18:17 uur
Het zijn allemaal goede nummers maar Neil speelt veel nummers slordiger dan we gewend zijn. En waar bij Roxy zijn raps er helemaal bij horen vind ik het hier soms irritant. Teveel thee gedronken.
0
geplaatst: 20 december 2018, 18:17 uur
Tja, het nadeel van het ontsluiten van de Young-archieven is dat je het kunstje in de Performance Series al een paar keer gehoord hebt. Het goede nieuws is dat alles wat Young in ‘70’s aanraakte in goud veranderde. Wat een setlist,, heerlijke uitvoering. Ik lust er wel pap van.
0
geplaatst: 20 december 2018, 21:30 uur
Zeker Cor. Zo wil ik de rest van mijn leven wel pap eten. Voor de gemiddelde luisteraar is het allemaal wat veel van het goede, maar ik wordt nog steeds blij van elke worp uit het archief.
0
geplaatst: 16 augustus 2019, 10:55 uur
Haha ik ook. Was in eerste instantie te kritisch. We hebben al inmiddels al zoveel van Ome Neil gehoord dat het bijna op overkill lijkt maar dit is een heerlijke akoestische liveverslag van de tour en met maar liefst 22 nummers een rijkelijk geschenk?.
0
geplaatst: 18 november 2020, 17:40 uur
Een van de weinige albums van Young die ik niet direct heb aangeschaft. Neil kan meer dan een potje bij mij breken ,maar ik leek wel wat verzadigd. Wel tot mij genomen via Spotify en het klonk acceptabel, maar eigenlijk nooit meer naar om gekeken. Eens in de zoveel tijd loop ik mijn verzameling na, en dan ga ik enthousiast aan de bestelling . Zo ook deze voor een leuke prijs weten te verkrijgen. Prima optreden , gezellige Neil in de praatjes en een blije Twinpeaks . 4 en halve ster .
* denotes required fields.
* denotes required fields.