Viagra Boys - Street Worms (2018)

Sports is echt heerlijk! Dat riffje krijg ik niet uit mijn kop. Het zijn gouden tijden voor postpunk liefhebbers

Indie Rock, Post-Punk, New Wave aldus Discogs, vooral Post Punk van wat ik hoor op de eerste 3 nummers... valt goed.

Ik vermoed dat de New Wave erbij gehaald wordt omdat er ook af en toe een saxofoon te horen is. Verder ligt het tempo wat lager dan ik van Post Punk gewend ben maar de zanger, zingt en schreeuwt wel lekker typisch voor het sub-genre. Best in Show is meer praat-zingend als een ceremoniemeester. En de tweede gitarist (?) klinkt wel wat Funky, ook dat maakt het a-typisch voor pure Post Punk en dan is ook die Indie Rock wel verklaard. Op Worms doet de bas me denken aan Killing Joke's Youth op hun eerste albums.

they're gonna nibble on your hair

Deluxe versie van het album 5 bonustracks uitgebracht, iets minder energieke maar daarom zeker niet minder interessant.

Jungle Man waar Post Punk en Art Rock elkaar ontmoeten.

Beijing Taxi nummer dat het minst als Post Punk klinkt, eerder Art Rock en dan ook nog dat de zanger 'echt' warm zingt... schuift op naar Tindersticks en Nick Cave.

Up All Night klinkt gedeeltelijk als beïnvloed door 70s Rockabilly van Stray Cats.

Special Helmet de beats klinken iets te rechtlijnig boom-tjak... had verder uitgewerkt mogen worden.

I Ain't Living Long Like This ook dit nummer klinkt muzikaal beïnvloed door 70s Rock.

De eerste minuut van Beijing Taxi doet bij nader inzien heel sterk denken aan het betere werk van Tuxedomoon.

De bonustracks zijn een fijne toevoeging en hadden ook wel de plek van enkele albumtracks kunnen overnemen.

Energiek zweeds bandje waar je de bekende stikkers op kunt plakken, maar die vooral prettig als zichzelf klinken. Grappig bedoelde teksten ook, wat dan weer als nadeel heeft dat een grap slechts eenmaal echt leuk is.

Na het nummer Sports, de bijbehorende video en de naam Viagra Boys te kennen toch maar eens de rest van het album beluisterd. Ik verwachtte allerhande ongein van een leuke maar niet al te bijzondere kwaliteit. Dat had ik toch behoorlijk bij het verkeerde eind.

Veel variatie in de nummers en toch een onderliggend ruig gevoel. Sports is gewoon leuk met bizarre tekst. Down in the Basement rockt ook lekker pompend en energiek, doet me denken aan de Hives met een saxofoon. Slow Learner was het tweede nummer wat ik ooit ergens van ze hoorde en me deed besluiten het album te beluisteren. Het duister aandoende Just Like You blijft mij op het moment eigenlijk het meest bij.

Viagra Boys is bij mij ten opzichte van de eerste kennismaking met Sports behoorlijk in aanzien gestegen. Het blijft een lekker gekke en spontane band, maar met toch een stuk meer te bieden dan alleen dat. Dikke aanrader dit album.

Ben niet vertrouwd met deze band en met het album. Ben er vandaag toevallig op gestoten. Heb het helemaal en aandachtig beluisterd. Dit leg ik zeker opzij voor nog een aantal luisterbeurten. Uptempo nummers met toch veel variatie in de songs. Voorlopig 3 sterren!

Ik heb dit sinds april '20 nog een aantal keer beluisterd en dit is een te gaaf album. Er staan geen slechte nummers op. Ik heb mijn stem verhoogd naar 4 sterren! Top!

'Worms' heeft wel wat Morphine-achtigs.

Sports is gort- en gortdroog. Lekker debuut verder, frontman Sebastian Murphy (geboren in de VS, maar hij voelt zich naar eigen zeggen meer Zweeds dan Amerikaans; hij woont er ook al een hele tijd) klinkt soms wat verveeld, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld Sleaford Mods vind ik het hier wel werken. Gewaagde doch grappige bandnaam trouwens, Viagra Boys!

Geschikte post-punk met licht anarchistische teksten, steevast met ironische ondertoon. Muzikaal is het ook best spannend, de saxofoon die zich af en toe komt moeien zorgt voor een broeierig sfeertje.

3,5 sterren

Voor mij de ontdekking van het afgelopen weekend down the rabbit hole. Live een fenomeen om te zien en op plaat blijkt het ook nog aardig gevarieerd. De zanger zag er wel uit alsof ie niet van plan was het einde van het jaar te gaan halen. De kerel schijnt nog geen 35 te zijn maar zag er uit als een soort Herman Brood in z'n nadagen. Maar dan erger.Hopelijk is het slechts een deel van het imago.

Ja, ik heb de moshpit net overleefd, was een heerlijk optreden, top 3 DTRH wat mij betreft. Die voorman is inderdaad 32 jaar en zeker 2 x 32 kilo aangekomen de afgelopen 2 jaar. Heb het album nu op repeat, vooral die saxofoon is erg lekker. SPORTS!

Lekker album man. Als het een écht debuut was geweest kregen ze er nog een halfje bij maar die ligt sowieso bij een opkomende luisterbeurt wellicht nog in het verschiet. Hebben een eigen sound, doen muzikaal leuke dingen en de zanger/spreker maar een écht verschil qua intensiteit en thematiek.

Had ze al eens in Paradiso gezien en dat was beste chaos, dit is een band die je er op een festival wel bij wil, hoewel het wel de vraag is hoelang die frontman het nog gaat uithouden.

Die geit op een stoel!!!
Ik lag krom
Wat een band
Te gek