Glen Campbell - Gentle on My Mind (1967)

Gentle On My Mind is hier de bekendste track, maar het door Terry Slater gecomponeerde Bowling Green is ook zeer fraai, maar bekender in de versie van The Everly Brothers.
Andere bekende nummers op dit album zijn Mary In The Morning en Crying. Wel aan de krappe kant met een kleine 28 minuten speeltijd.

Elvis zei in de jaren 70 tijdens een concert "My name is Glen Campbell". Van dit album haalde hij 3 nummers, nl. It's Over, Mary in the Morning & Gentle On My Mind. Op dit album speelt trouwens ook de latere Elvis gitarist James Burton.

Tjonge, wat een fijn album is dit. Het klinkt hier en daar een klein beetje overgeproduceerd ( World I Used to Know! van Rod McKuen had ik bijvoorbeeld liever wat kaler gehoord) , maar die heerlijke stem, nu helaas definitief verstomd, en de vele prachtige liedjes hebben mijn hart gestolen. Verrassend vond ik de cover van Donovan's Catch the Wind, en ook Crying (bekend van Roy Orbison) heb ik aangevinkt.
Mijn derde favoriet van dit erg mooie album is Mary in the Morning. Zeer aanbevolen, dit warm klinkende album. Zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt...

Muziek uit een welhaast parallel universum. Zo damned lang geleden dat het een heuse trip down memory lane wordt. Wat op zich prima ware. Dat gevoel heb ik wel vaker met platen uit mijn jeugdjaren. Glen Campbell was is en blijft voor mij een held. Een zeer begenadigd gitarist waarvan ene A. Cooper ooit zeide dat het een van de betere ware. En ja spelen kan ie vooral op de 12 snarige dan wel. Prijsnummer hier én uit zijn gehele oeuvre wel titeltrack Gentle on my mind. Een nummer dat perfect het gevoel van ouderwetse vrijheid uitademt. Zwerven over land ver van iedereen wwg maar altijd denkende aan iemand die dus Gentle on my mind ware. Dat nummer met die tekst bezorgen me nog immer kippenvel en soms zelfs menige traan in de ogen. Melancholie dan hier ten top. Korte plaat destijds zoals meerdere van zijn lps net rond de 30 minuten zaten. Maar van uitzonderlijke kwaliteit qua muziek tekst sfeer en melodie. Hemels gewoon. Zijn stem natuurlijk herkenbaar maar ook zeer fraai te noemen. Those were the days ja en daar kan menig artiest van nu werkelijk een puntje aan zuigen. Zo worden ze niet meer gemaakt neen