Hmm, ik wil deze plaat bijzonder graag geweldig vinden aangezien het optreden van de inmiddels 77-jarige Verocai bij de aankomende Primavera een unieke kans is om een Braziliaanse grootheid live te zien, maar ik weet niet zeker of deze muziek compleet in mijn straatje valt. Vooral de momenten met zang doen me opveren, zoals het openingsnummer, het weelderige Na Boca do Sol en het lekkere laid-back Dedicada a Ela. De instrumentale nummers daarentegen vind ik toch wat te vaak klinken als een vrij gezichtsloze jamsessie die je ook in lokaal jazzcafe Het Trompetje kan tegenkomen. Hopen dat het kwartje alsnog valt voor Primavera, anders misschien toch ergens anders heen.