Smashing Pumpkins - Shiny and Oh So Bright, Vol. 1 (2018)

Jammer, erg eentonig klinkende plaat. Misschien te hoge verwachtingen.

Iets te veel middelmaat om van een goede plaat te spreken, maar als "aangenaam kabbelend" ook meetelt, dan graag Solara & Marchin' On zijn wel echt top!

Het is een redelijke plaat. De jaren 90 was voor de Pumpkins. Ik heb ze 4 kunnen zien. Tijdens Gish, toen de zanger nog lang haar had en The Smashing Pumpkins nog een echte stevige rock live bracht. De laatste keer was tijdens Dour 4 jaar geleden. Heel erg geroutineerd. Veel minder spannend. Zo is het ook met hun albums. Het klinkt geroutineerd. Maar geen hele spannende songs die te horen zijn. Solara en Marchin' On steken er zeker bovenuit.

De stem ligt me nog niet echt maar maar dit knalt er best wel in. Geen zwakke nummers ontdekt na 3 luisterbeurten. Alienation springt er uit net als Silvery Sometimes. Snap het negatieve niet zo. Gewoon goed degelijk album. Verdiend meer luisterbeurten.

Jammer dat het eigenlijk een soort mini album is. Misschien een voorbode van een echt album met James Iha er bij nu.
Opener is met zijn ELO viooltje en soulkoortje voor mij niet echt nodig. Marchin On is daarentegen weer vanouds genieten. Meer van dat Billy!
Al met al een leuk skip album waar af en toe de echte Pumpkins opduiken maar niet meer dan dat. Gemiste kans om echt terug te komen in zowat de oude bezetting.
Jammer. Een 2.5

Vol. 2 komt volgend jaar volgens Corgan. Zag de LP in de winkel gisteren, blijft het enige fraaie aan de plaat wat mij betreft: de hoes.

Als ze op vol. 2 verder gaan op de weg die ze met Knights of Malta, Alienation en Seek & Destroy hebben ingezet ben ik, ondanks eerdere toezeggingen, weer van de partij! Als het wederom een geforceerde en ongeloofwaardige poging-tot-herhalingsoefening wordt zoals bij Silvery Sometimes en Solara dan zou dat jammer zijn....

Ik vind het alvast een wanstaltig gedrocht van een hoes. Ik ga nu eens het album opzetten, ben benieuwd.

Edit: ik kan hier hetzelfde neerpennen wat ik bij Monuments to an Elegy ook heb geschreven. Totaal overbodig, zelfs saai album (zelfs met James Iha erbij). Misschien D'arcy er bijhalen en het dan nog eens voor de zoveelste maal proberen? Maar ik vrees ervoor, hun beste tijd hebben ze al lang gehad...

Ik lust die nieuwe pompoen wel ? is wat mij betreft een geslaagd album. Kijk uit naar nr 2

Berichten verplaatst naar Smashing Pumpkins

De stem van Billy Corgan blijft altijd fijn om naar te luisteren en dit album (in zijn eerste draaironde) is best te pruimen.

Niks aparts deze nieuwe van de Smashing pumpkins maar zo af en toe laait het oude vuur weer op en laat de band rondom Billy Corgan horen dat ze nog steeds bestaansrecht hebben.Hun nieuwe album Shiny and Oh So Bright, vol. 1 kan me niet volledig overtuigen en ook is het album wel erg kort.Het niveau van de nummers is redelijk tot goed maar de productie is maar zo zo en had wel wat voller mogen zijn.
Desondanks zijn Solara,Marchin' On en Seek and You Shall Destroy toch wel erg sterk en doen me denken aan de topjaren van het viertal,waarvan alleen Corgan nu nog over is.
Met zijn uit duizenden herkenbare stem hebben de Smashing pumpkins sowieso altijd een sterke troef in handen en die zorgt er ook nu voor dat Shiny and Oh So Bright, Vol. 1 toch wel met ruim voldoende tot goed beoordeeld kan worden.
Hun status en klasse van de jaren negentig mogen ze dan niet al te vaak meer benaderen,de latere albums zijn meestal nog behoorlijk (en zo ook deze) onderhoudend.

Misschien heb je het gemist, maar gitarist James Iha heeft zich voor dit album weer bij de band gevoegd, die verder ook nog de originele drummer Jimmy Chamberlin bevat. Drie van de vier leden van de succesjaren dus, alleen bassiste D'Arcy ontbreekt.

Ik heb het gemist.

Tja. Album of EP? Met slechts acht tracks en een speelduur van net een half uur is het werkje in ieder geval aan de korte kant. Maar, het moet gezegd worden, het materiaal is overwegend de moeite waard en lekker afwisselend. De band heeft de afgelopen jaren feitelijk niet meer zo goed en vooral zo energiek geklonken. Kom dus maar op met Vol. 2!

Smashing pumpkins hebben 2 nieuwe nummers gedropt !
Cyr en the colour of love
Nu te beluisteren op Spotify.
Een nieuw album is op komst, heerlijk!

Erg teleurstellend weer (net als dit album), klinken als "The Future Embrace" afvallers. Zonde.

Hmm deels gelijk. Tuurlijk, het geluid van de eerste paar albums is het niet meer, en dat zal ook niet meer terugkomen ben ik bang.
Toch vond ik dit album dikke prima. Consistent met een paar uitschieters. De 2 nummers van het nieuwe album lijken idd wat minder..

Zojuist The Colour of Love gehoord....
Eén woord, twee letters: AU.
De beste drummer ter wereld die een standaard boemtsjak ritme aanhoudt, een zielloos refrein dat getracht wordt te redden met een damesstem en een liedje dat doorkeutelt... Inderdaad, ik verwacht echt geen -pak 'm beet- Cherub Rock meer, maar ook een vergelijking met de poppier numemrs uit hun catalogus valt dik in het nadeel van dit nieuwe liedje uit. Mellon Collie blijft de beste plaat ooit, maar deze single is bijna het andere uiterste van wat ze op die LP allemaal gepresteerd hebben...

Van Cyr werd ik ook niet heel vrolijk.

Maar misschien denk ik er later anders over als ik de bandnaam er een beetje bij kan loslaten

Dat zat ik me ook constant te bedenken. Maar ik kwam tot een tegengestelde conclusie; de wereld zou dit lied nooit gehoord hebben als het de debuutsingel van een nieuw bandje was geweest. Het komt op de radio omdát het de pumpkins zijn....

Wauw.. Ze hebben een nieuw nummer. Wat een sfeer. Die gaat op rotatie.

Ook CYR is nieuw. Ook heerlijk! Behoort tot een van hun betere.

Echt? Ben ze toch eens gaan beluisteren uit pure nieuwsgierigheid, wat ik ook met dit album heb gedaan. Maar wat een gedrochten weer, het is al heel lang niet best meer vind ik. Hoe hard is deze band de weg kwijt? Vanaf Adore waren ze mij eigenlijk al kwijt. Gelukkig hebben we de eerste drie prachtige albums nog