Therapy? - Cleave (2018)

Wederom een zeer geslaagd album.
Vond de voorganger ook al verrassend goed en ben een groot fan van Troublegum en Infernal love.
Hoop deze band ook live gauw weer eens aan het werk te gaan zien!

Bij het vorige album Disquiet was ik niet echt enthousiast, maar Therapy? Is zo’n band die ik elke nieuwe release weer een kans wil geven, zo ook deze.
Nou, hij hakt er wel in; je hoort hun kenmerkende sound gelijk terug in Wreck It Like Beckett, maar het is wel flink hard, een beetje in de lijn van Helmet.
Net als bij het vorige album vond ik de zang van Andy Cairns een stuk minder geworden, en ook hier is dit zeker niet hun sterkste kant.
Vroeger had de sound ook wat meer het verfrissende gevoel, ergens scheen er nog licht aan het einde van de tunnel.
Hier is het vooral duisternis; soms zelfs richting een Slipknot.
Callow gaat echter weer meer de Manic Street Preachers kant op, en is weer net wat rustiger.
Vervolgens krijg je wel steeds meer het gevoel van vroeger terug, maar het is me net te gefrustreerd allemaal; niet meer de boosheid die om te buigen was tot hoop, meer de boosheid die leidt tot teleurstelling.
De mooie afsluiter No Sunshine is echter een kant die ik nog niet van Therapy? Kende; mooie opbouw, en hier zijn de emoties weer helemaal in evenwicht, ondanks de zwaardere ondergrond; sterker nog, dit is misschien wel een van de mooiste nummers die ze ooit gemaakt hebben; wel totaal anders als het werk van Troublegum, daar zou deze weer totaal niet op passen, wel het hoge niveau wordt bij deze track gehaald
Absoluut een vooruitgang ten opzichte van Disquiet, maar Cleave haalt het op een uitzondering na niet bij hun topperiode in de jaren 90.

Alle nieuwe nummers vanavond gehoord in Tivoli. Wat een tempo spelen die mannen. Ik telde 22 nummers binnen anderhalf uur!! Nieuwe nummers passen goed in het geheel van nummers. Nummers wreck it, crutch en i stand alone tillen het album omhoog maar nummer 2 met de haast niet uit te spreken naam: kakistocracy gaat publiekslieveling worden (it's ok not to be ok).

Bevalt me prima deze nieuwe Therapy?,Cleave rockt lekker door,is compact en de teksten sluiten prima aan bij mijn huidige gevoelsleven.Het album bevat met onder meer Kakistocracy,Crutch en Callow weer een paar ouderwetse knallers en in zijn totaliteit vind ik dit het beste Therapy? album sinds Never Apologise Never Explain uit 2004.
De hoogtij dagen mogen dan voorbij zijn maar het is te bewonderen dat ze de handdoek nog niet in de ring hebben gegooid.Wordt tijd om ze weer eens live te gaan zien.
Erg goed dit.

Therapy? is echt helemaal terug. Deze plaat is ijzersterk en live vlammen ze weer als vroeger. Eind november heb ik ze live in Birmingham gezien en dat was echt het beste optreden sinds jaren. Veel nummers van de nieuwe plaat en natuurlijk ook verschillende klassiekers.