Brainstorm - Midnight Ghost (2018)

Ik luister niet al te vaak meer naar dit soort power metal. Liquid monster en Memorial roots zet ik nog wel op zo nu en dan. Maar deze plaat bevalt me toch ook wel weer hoor. Ik kan het niet vergelijken met de laatste platen maar dit zijn toch gewoon weer 10 erg lekkere nummers met de prettige krachtige zang van Andy B. Franck die het nog een niveautje hoger tilt.

Ik merk toch dat ik dit jaar een album zoals dit tot nu toe echt gemist heb. Ik heb dan ook relatief weinig geluisterd in vergelijking met voorgaande jaren, maar de albums die ik wel heb geluisterd hadden geen traditionele catchy power metal. Brainstorm gaat hier in ieder geval niet buiten de gebaande paden en klinkt nog steeds als Brainstorm, maar het bevalt gewoon weer helemaal. Qua sound en soorten koren had ik het idee dat ik het wel bij een andere band eerder had gehoord, totdat mijn oog zojuist viel op het feit dat alles gemixed en gemasterd is door Sebastian "Seeb" Levermann van Orden Ogan. Ja, deze man weet wel hoe je iets groots moet laten klinken natuurlijk.

Met Jeanne Boulet (1764) krijgen we volgens mij de eerste orkestrale epic van de band en deze klinkt verdomd goed. Met The Pyre en Haunting Voices gaat het allemaal weer iets harder en sneller, afsluiter The Path is een mooie ballad en openingstracks Devil's Eye en Revealing The Darkness zijn gewoon radiovriendelijke powermetalsongs. In een bepaald opzicht compleet standaard Brainstorm, maar het is een standaard die me nog steeds bevalt.

Tussenstand:
1. Liquid Monster 4.5*
2. Memorial Roots 4.5*
3. Firesoul 4.5*
4. Metus Mortis 4.5*
5. On The Spur Of The Moment 4*
6. Midnight Ghost 4*
7. Downburst 4*
8. Ambiguity 4*
9. Soul Temptation 3.5*
10. Scary Creatures 3.5*
11. Unholy 3.5*
12. Hungry 3.5*

En ik heb dit soort albums eigenlijk niet gemist. Het is wel een beetje wat Brainstorm wel meer doet, namelijk het maken van Europower metal platen die makkelijk in het gehoor liggen, erg veilig zijn en daarmee eigenlijk ook een beetje saai zijn. Vroeger zouden we zeggen dat de band weer een reden heeft om op tour te gaan. Het creatieve hoogtepunt van Brainstorm ligt inmiddels al weer een tijdje achter ons en daarom zul je ook op Midnight Ghost geen hoogtepunten tegenkomen. Vind je dat verder prima? Mooi, want er staat ook niks op dat slecht is. Gewoon een album dat komt via platgetreden paden.

Eindstand:
1. Memorial Roots 4,5*
2. Liquid Monster 4*
3. Downburst 4*
4. Metus Mortis 4*
5. Firesoul 3,5*
6. On The Spur Of The Moment 3,5*
7. Soul Temptation 3,5*
8. Ambiguity 3,5*
9. Midnight Ghost 3*
10. Scary Creatures 3*
11. Unholy 3*
12. Hungry 3*

Houd je van uitgekauwde heavy power metal, wat los van het feit dat het totaal niets vernieuwends brengt binnen het genre, toch vooral heel erg lekker en vertrouwd klinkt? En ook altijd kwaliteit biedt? Dan zit je met de Duitse metalformatie Brainstorm eigenlijk altijd gebakken!
Want ook deze Midnight Ghost mag er zeker zijn. Het is andermaal een album waarmee deze wat mij betreft onderbelichte band laat zien wat ze in huis heeft: dijken van metal-anthems afleveren dat het een lieve lust is!

Want vol overgave presenteren deze heren een album waar louter 'metal-hits' op staan. De band heeft er namelijk patent op memorabele songs af te leveren die zich snel in het hoofd weten te nestelen en er niet meer uit komen. Wat op zich geen enkel probleem is, want het zijn prettig in het gehoor liggende songs die bol staan van stevig gitaarwerk van oudgedienden Milan Loncaric en Torsten Ihlenfeld (beiden vanaf het begin betrokken bij Brainstorm), stuwend drumwerk van tevens vanaf het begin van de band opererende Dieter Bernert, bassist Antonio Ieva (sinds het album Downburst actief in Brainstorm) en uiteraard Andy B. Franck die met zijn uitstekende zangpartijen inmiddels al wel heeft aangetoond een metal-zanger van het eerste uur te zijn.

Als je dan met krakers aan komt zetten als de knallende opener "Devil's Eye", het meeslepende "Revealing the Darkness", het verslavend aanstekelijke "Ravenous Minds" en "The Pyre", dan doe je als band toch echt wat goeds en dat zijn pas de eerste vier songs van het album.
Het episch vormgegeven "Jeanne Boulet (1764)" vormt de spil van het album en bewijst dat de band er ook niet voor terugdeinst om wat meer de avontuurtjes binnen het genre op te zoeken. Een prachtig nummer!
De tweede helft van de plaat is meer van hetzelfde maar doet niet onder voor de eerste helft met knallers zoals het bezwerende "Divine Inner Ghost" en later op de plaat valt afsluiter "The Path" nog op vanwege de prachtige vocale partijen.
De andere nummers doen er gewoonweg niet voor onder en dienen ook nog even aangehaald te worden als de toppers die het zijn.

Wat mij doet concluderen dat Midnight Ghost gewoon een oerdegelijke metalplaat is waar niets mis mee is en bewijst wat voor een toffe band Brainstorm wel niet is!

Wil je dus binnen het genre terug naar de basis en gewoon genieten van toegankelijke en prettig in het gehoor liggende, stevige metal met goede, melodieuze invalshoeken, pakkende refreinen en uitstekende zang? Brainstorm is het antwoord! Midnight Ghost bewijst dit!