Mike Shinoda - Post Traumatic (2018)

Wereld van verschil met het Fort Minor album.

In welke zin? Hoe klinkt het en hoe klinkt het Fort Minor-album?

Dit album klinkt meer als een rustig en poppy Linkin Park album met hier en daar wat hip-hop invloeden. Daar waar ik op het Fort Minor echt omver werd geblazen door de teksten en de flow van Shinoda ligt hier het zwaartepunt veel meer op de zoetsappig ingezongen refreintjes. Prima als je daar van houdt, maar dat is aan mij (minder) besteed.

Slecht is het niet, maar helaas niet het top album waar ik stiekem wel een beetje op hoopte. Inderdaad zoals al eerder genoemd werd, wel erg poppy. Maar respect om op deze manier jou verwerking van Ches uit te brengen, met sommige ook hele mooie teksten.

Het kwartet Make It Up as I Go, Lift Off, I.O.U. en Running from My Shadow is ongelofelijk sterk!

De plaat is zeker niet slecht, ik had er ook iets meer van verwacht (misschien had ik wat meer verwachtingen in de stijl van Fort Minor).
De plaat klinkt als een verwerkingsproces. Het is een kruising van poprock en rock met hiphop invloeden.
Lift Off is een topnummer met Chino van de Deftones en Machine Gun Kelly.
Het album klinkt meer poppy maar ligt wel lekker in het gehoor.

100% een pop plaat. Maar ik verdraag de pop van Mike Shinoda aardig goed. Dat zal vast iets te maken hebben met mijn zwak voor Linkin Park, maar als het dan toch pop muziek moet zijn, dan graag op deze manier!

Sympathiek album, een manier voor Linkin Park-bandlid Mike Shinoda om de zelfmoord van zijn vriend/ collega Chester Bennington te verwerken. Geen zwaarmoedige zieleroerselen, zoals je wellicht zou verwachten, maar eerder een poppy en vrij toegankelijk hiphop-album. Hier en daar is het allemaal iets te luchtig en vlak, maar overwegend is het songmateriaal prettig genoeg om hier een aangename luisterervaring van te maken.