Kanye West - ye (2018)

Pusha T wel het vinyl van gekocht.

Je weet het natuurlijk nooit bij Kanye. Aan de andere kant heeft Pusha T geen connectie met Tidal, wat de hele reden was om geen fysieke releases meer uit te brengen.

Het gaat dus om het woordje 'album'. Tsja, dan noem je het een single of een release/uitgave, maar een artiest moet naar mijn mening best iets van 2x3 minuten uit kunnen brengen.


Wat een vreemde vergelijking. Ik denk dat muziek eerder te vergelijken is met kunst, wat inhoudt dat je naar niemand toe enige verplichting hebt (vooruit, behalve contractuele verplichtingen naar je label toe), en dat er idealiter ook niet echt richtlijnen zijn. Die zijn er wel, vanwege het sterk commerciële karakter van de muziekwereld, maar dat kan Kanye gelukkig niet veel meer schelen.


Dat is wel een goed punt, dat Kanye het puur zou doen om te provoceren. Ik ben wel benieuwd wat hij er zelf over te zeggen heeft. Ik denk dan nog dat hij er een bepaalde creatieve visie bij heeft.

Exact. Genoeg zeer fijne releases die de tien minuten niet of amper halen.

Zonet Pusha's laatste en deze back to back gedraaid, daar is de lengte dan weer wel ideaal voor. Vind dit nu al een erg fijn plaatje, inderdaad heel kort maar alles zit best wel gelaagd in elkaar heb ik het gevoel. Aldus geen album dat mij snel zal vervelen, denk ik. Ondanks de korte speelduur geen lichtgewicht

Ik vind het een album als de artiest zegt dat het een album is. Er zijn zat (bekende) albums die zelfs minder lang duren. Ik vind dit ook wel erg kort, maar daarentegen ben ik de albums die ruim een uur, of soms zelfs bijna 2 uur, duren ook wel zat.

Als ze het dan een dubbelalbum noemen niet toch?

Nee, dat verandert de zaak

Heel erg benieuwd naar die van Kid Cudi volgende week. Wat een trilogie kan dit worden zeg!

Het gaat me niet zozeer om het woordje dat je eraan hangt, maar de richting die je het daarmee aangeeft. Als artiest X 40 minuten lang de aandacht weet vast te houden zonder zwakkere momenten ertussen en artiest Y doet datzelfde, maar dan 20 minuten lang, dan is dat laatste in mijn ogen een minder knappe prestatie die ook een lagere waardering verdient.

Een ep is in mijn boekje meer een tussendoortje. De opmaat naar een écht album. En daar houd ik bij mijn waarderingen rekening mee, ik neem het minder serieus.


Het is inderdaad geen 100% dekkende vergelijking, maar dat is die met kunst ook niet. Over kunst valt veel moeilijker te oordelen dan muziek. Speelduur vind ik wel degelijk een criterium om in mijn beoordelingen mee te wegen.



Ik vind deze altijd lastig. Is het een creatieve afweging of is het gemakzucht? Nu scoort hij (waarschijnlijk) vier keer met dezelfde inspanning die hij anders in 1,5 keer had geleverd. Het spreekt wel voor hem dat beide platen maar € 7,99 kosten, anders had je ook directe commerciële redenen kunnen aandragen.

Besef wel dat je überhaupt redeneert van een enorm albumgeorienteerd perspectief. Een EP als een opmaat naar een album zien betekent dat een artiest in jouw ogen albums hoort te maken, dat dat de uiteindelijke doelstelling is. Dat is vanaf The Beatles ook de standaard geworden maar er zijn ook genres (house bijv.) waar albums er überhaupt niet toe doen. De laatste jaren is door streaming etc de relevantie in andere genres, ook zeker hiphop, eveneens aan het afnemen. Wat mij betreft is het ook wat overdreven hoe een album als het ultieme medium voor popmuziek wordt gezien.

Dat klopt wel. Je redeneert sowieso vanuit je eigen belevingswereld en die is gevormd door historische ontwikkelingen. Ik wil gewoon geen 'niemendalletje' tussen de 'echte werken' hebben staan. Stel dat alle nummers hier ronduit perfect zijn, dan wil ik het niet tussen m'n tienen hebben staan. Daar heeft het niet genoeg body voor.

Daar zal vast iets kroms in zitten, maar ik wil geen appels met peren vergelijken. Dat ik niet zo van de house ben is een mooie meevaller.

PS. MusicMeter is vanuit die redenatie natuurlijk ook ouderwets ingericht door een onderverdeling te maken in 'EP's' en 'reguliere albums'. De bewoording bij die laatste is wat dat betreft veelzeggend; een ep is kennelijk niet 'regulier'.

Ik begin waarschijnlijk gewoon een zure guy te worden maar jeetje wat een neppe shit is dit.

Ik loop ook nog niet warm hoor. Kanye is mij meer en meer aan het kwijtraken. The Life of Pablo deed me al niet zo veel en dit grijpt me nog helemaal niet. Het voelt alsof dit in een dronken bui in een paar uurtjes in elkaar is geflanst.

Argh, had hier meer van verwacht eigenlijk. In tegenstelling tot andere albums, springen er hier nog niet echt tracks bovenuit. Jammer, want het door hem geproduceerde 'DAYTONA' is echt ijzersterk.

I Thought About Killing You springt er toch echt wel keihard bovenuit hoor. Wat een bang0rrrr in al z'n subtiliteit.

Pfff, laat ook al maar. Alles is weer geweldig. Ik ben om.

Neen, een ep is überhaupt geen album. De reguliere albums zijn regulier, vergeleken met live- en verzamelalbums.

Ja maar, de vraag die er echt toedoet is: ga jij hier ook zo hard op als ik?

Nee.

Klinkt weer alsof Kanye een paar uurtjes niks te doen had en iets in elkaar flanste voor de lol.

En iedereen neemt t weer serieus.

Deze comment neem ik alvast niet serieus.

Nagel op de kop. Absoluut.

Als je I thought about Killing you geniaal noemt neem ik dat maar als compliment aan..

Ik heb het nog niet geniaal genoemd. Maar dat ga ik nu wel doen. Bij deze: het is een kapot geniaal nummer.

Alleen Ghost Town is in al zn bezopenheid nog wel aardig. De rest geneuzel of pure middelmaat.

Yikes of All Mine zijn toch ook heel erg lekker!?

No Mistakes en Wouldn't Leave toch ook!? Ik ga heel eerlijk met jullie zijn: enkel Violent Crimes doet me (nog) niet zoveel. Voorlopig het minste nummer voor mij, maar de stem van Dej Loaf maakt erg veel goed.

Voor mij is dit een tegenvaller. Het is grotendeels gewoon heel saai. Zelfs de betere momenten komen niet in de buurt van vrijwel alles op Daytona. Ook qua beats niet.