Autechre - NTS Sessions (2018)

Een terugkerend idee – of noem het een angstbeeld – in het denken over kunstmatige intelligentie (AI) is de zorg dat de computers en machines door zelflerende systemen de menselijke intelligentie zullen gaan ontgroeien. De vraag voor ingewijden (radicale techniekfilosofen gelijk techno-utopisten alsook doemdenkers uit de kerk van de techno-apocalypse) lijkt niet zozeer óf dit gaat gebeuren, maar wanneer het zover zal zijn en hoe verstrekkend de impact ervan zal zijn voor de mensheid.[...]

Bij het luisteren van de epische, 8 uur-durende muziekreeks NTS Sessions die onlangs door Autechre is uitgebracht, werd ik door eenzelfde fascinatie bevangen. De muziek is ongrijpbaar, het lijkt de muzikale wetten en regelmatigheden die we als mensen gewend zijn geraakt te overstijgen. Dit is wat ik me voorstel bij kunstmatige intelligentie die de menselijke capaciteiten ontgroeit. Het doet wat het wil, het redeneert volgens een door ons nog niet ontcijferde logica. [...]

Autechre’s NTS Sessions klinkt als een hedendaagse, avant-gardistische herinterpretatie van minimal music. Net als de phasing techniek van Steve Reich, gaat het hier niet alleen maar om de klanken van de basiselementen zelf, maar om de complexe klankstructuren die zich vormen als bepaalde patronen op elkaar in beginnen te werken. Het betreft bij Autechre echter abstracte, algoritmische patronen, in tegenstelling tot natuurlijke geluiden of harmonische muzikale tonen in eerdere vormen van minimal music. Dit zijn geen beats die je lichaam doen dansen, maar brain dance: ritmes die de geest doen dansen.[..]

De stukken van de NTS Sessions hebben op het eerste gehoor iets weg van lange, uit de hand gelopen jamsessies. Maar niets is minder waar, dit is natuurlijk geen urenlange improvisatie. Terwijl tegelijkertijd er, ondanks dat de muzikanten zelf de codes schrijven, ook voor hunzelf een zekere mate van onvoorspelbaarheid, weten zij ook niet helemaal wat er precies zal gebeuren, is de uitkomst ten dele het resultaat van wat hun ontgaat of overstijgt, zo je wilt.[...]Het lijkt het mij dus dat Autechre een zekere dosis toeval in hun muziek toelaten. Zo bezien doen ze afstand van de traditionele manier van componeren, en gaan volgens een ander, algoritmisch-georiënteerd procedé te werk.[...]

Tegelijkertijd is er wel degelijk sprake van een soort Autechre-idioom: een continuïteit in hun uitdrukkingsvorm die onmiskenbaar en onvergelijkbaar is. In zekere zin vervolmaken en radicaliseren de muzikanten hier voor mij de lijn die ze met al hun eerdere eigen werken al hadden ingezet. Alle mysterieuze robotische wezens die hun muzikale universum hebben bevolkt komen hier weer samen. De NTS Sessions vereisen wat toewijding en aandacht van de luisteraar. Je moet wat moeite doen om de taal, de gedragingen, en de muzikale vormen te doorgronden, om de logica en wetten van het alternatieve universum van Autechre te bevatten.[...]

GrafGantz schreef:
Absolute hoogtepunt is de laatste track van 58 (!!) minuten, zo warm hebben ze in jaren niet meer geklonken. Onophoudende sonische golven die me zowaar aan het wat gruizigere werk van Irisarri doen denken, vond het gewoon jammer dat deze trip na 58 minuten "al" over was.

Soms doe ik drie dagen over 45 min Autechre. Maar het is wel hemels.