Het is fantastisch. De absolute stonermetaltop doet hier niets verrassends (behalve dan het uitbrengen van een nieuwe plaat) en het is alles wat we nodig hebben.
De releasedatum 4/20 is natuurlijk ook zo slecht dat het weer leuk wordt. Het klinkt in ieder geval wel weer geweldig zeg. Gaaf om eens een fatsoenlijke versie van Sonic Titan te hebben!
Erg lekker plaatje weer hoor. De eentonigheid sluipt er hier en daar weer net iets te hard in waardoor een echt hoge score (voorlopig) uitblijft, maar wat is Sonic Titan een gigantisch bazennummer zeg. Het is vooral genieten wanneer de gitaarsolo's erinkomen. Zeker even goed als Dopesmoker!
Ik zie wel dat op mijn CD 'Antarcticans Thawed' en 'Giza Butler' omgewisseld zijn, dus Giza Butler als nummer 4 en Antarcticans als nummer 5. Is dit bij nog mensen zo?
De tracklist hierboven is die van het vinyl. Waarschijnlijk is omwille van de lengte van de nummers de volgorde daar anders (hoewel ik niet begrijp waarom ze de CD dan niet dezelfde volgorde geven, blijkbaar geniet deze dan toch de voorkeur).
Het moet wel raar lopen mocht dit niet mijn plaat van het jaar worden. Wat een klassebak weer. Zo goed als Dopesmoker is het nog net niet. Maar ook dat kan veranderen. Sleep heerst.
Het is Dopesmoker dat de status heeft, maar ik vind The Sciences toch wel de beste Sleep-plaat. Je kunt hier horen dat je met drie meesters te maken hebt die feilloos op elkaar ingespeeld zijn. De ritmesectie van Al Cisneros en Jason Roeder is als een moderne Geezer Butler/Bill Ward (Black Sabbath): bakken met groove en echt een eb en vloed in hun spel, stiekem heel erg jazzy. Er wordt zelden iets rechtlijnig gespeeld, zelfs in de lompste riff zit een klinkslag. Ook het soleerwerk van Matt Pike is geestverruimend en heel erg creatief. Het bevalt me ook enorm dat het meditatieve aspect van OM hier naar voren komt in de stoïcijnse vocalen van Cisneros en in de wat rustigere passages. In het stoner/doomgenre behoort The Sciences tot de absolute top. Sabbath-worship op zijn best met een hele eigen draai eraan.
De afgelopen week draai ik deze eigenlijk non-stop. Ik weet niet wat het is; de fluïditeit, de souplesse en de de klasse druipt er vanaf. Monsterachtig brute riffs worden met zulk een absurd lekkere feel gepresenteerd, iets dat ik zelden elders heb gehoord. The Sciences is een plaat waar je jezelf helemaal in kunt verdrinken, op weg naar de diepste krochten van de menselijke psyche. Dit is inderdaad absolute top, maar ik zou graag het label stoner/doom weg willen halen. Dit is de muzikale crème de la crème; Sleep heerst.