onlangs viste ik dit derde album van het Ierse duo Oisin Leech en Mark McCausland ergens uit de "ramsjbakken" met in het achterhoofd de lovende recensies en het hoge stemgemiddelde (4) bij hun laatste album "After the Fire After the Rain" (2020).
americana (folk,country) van hoog niveau, maar ook na meerdere luisterbeurten wil de muziek op dit album mij niet raken, waarbij ook de kwaliteit van een aantal liedjes, zoals "Now That the Night Has Come" en "Tumbling Line" niet helpend is. weliswaar liedjes met een hoog kampvuur gehalte.
de fraaie harmoniezang op de klein gehouden akoestische nummers als "Not Now Warden", "Far Side" en "Blinding Glow" maakt zeker indruk, maar de nummers zelf willen niet echt beklijven of ontroeren. hoewel het moeilijk is de vinger op de zere plek te leggen, mis ik qua beleving iets in hun brave, op zich mooie muziek.
een 2-tal hoogtepunten "Widow Maker" dat onmiskenbaar Ierse folkinvloeden in zich heeft en de fraaie ballad "Blue Moon in September". verder zorgt het up-tempo "Hey Miss Fannie" voor een fijne afwisseling. een nummer dat oorspronkelijk in 1955 werd opgenomen door de band Wink Westeners met Roy Orbison in de gelederen. en ja "Until the Morning" sluit dit album fraai af.
Album werd geproduceerd door Brendan Benson (o.a. bandlid van The Racounteurs)
Recorded at 1979 Studios, Nashville, Tennessee
All songs written and sung by the Lost Brothers, except "Hey Miss Fannie" written by Ahmet Ertegun
Oisin Leech: vocals, guitar, percussion, whistle
Mark McCausland: vocals, electric & acoustic guitars, pump organ, bass
Brendan Benson: bass, drums, backing vocals
Gill Landry (van de Old Crow Medicine Show): double bass, accordian, banjo
Brad Pemberton: drums, percussion
Andrew Higley: piano, musical saw, pump organ, keyboards
Paul Brainard: pedal steel, banjo, trumpets
Zach Casebolt: fiddle
Dominic Leslie: mandolin
Neil O'Neill: percussion