Michael Schenker Fest - Resurrection (2018)

Na de tour met drie voormalige MSG zangers in de persoon van Gary Barden, Graham Bonnet en Robin McAuley volgt een studioalbum met de drie voornoemde heren mét huidige MSG zanger Doogie White.
Het potentieel is er zolang ze maar niet vergeten om ook goede nummers te maken. Ook is er een gastbijdrage van Metallica gitarist Kirk Hammett.

Eerste video is ook als beschikbaar: MICHAEL SCHENKER FEST - Warrior (OFFICIAL VIDEO) - YouTube.

Eerste indruk is het niet, want op het werk heb ik ook kunnen luisteren naar dit nieuwe album van Mr. Schenker en zijn groep zangers, waarvan iedereen nu de voorgeschiedenis kent. Het is vrijblijvend (een eufemisme voor niets nieuw onder de zon) en ik vind de bijdragen van Graham Bonnet nog boven het maaiveld steken. Graham Bonnet dan nog, over wie ik vroeger mijn kritiek niet heb gespaard, inderdaad. Mij lijken bepaalde nummers echt op het lijf van de respectievelijke zanger geschreven. Goed, geen enkele waardig ouder geworden muzikant op dit album moet zich “bewijzen” maar het is toch iets te veel op veilig gespeeld. Ach, beschouw het als een goede reden om nog eens die podia te beklimmen. Leuk dat der Michael aan mij heeft gedacht en toch nog een instrumentaaltje erbij heeft gezet, alleen jammer van die pokke fadeout. Ik denk dat Assault Attack uit 1982 met Graham Bonnet binnenkort nog eens op mijn draaitafel wordt geplaatst.

Ik weet niet of ik hier veel woorden aan vuil wil maken maar als dit de reden is om weer de podia te beklimmen vind ik het prima
(Dat contract met White zal inmiddels toch wel verlopen zijn hoop ik)

Erg lekker album! Ik ken niet veel van Michael Schenker, maar op dit album laat hij toch lekkere 80s hard rock horen met vier goede zangers, die op het hoogtepunt 'Warrior' met zijn allen elkaar mooi afwisselen. Na vijf, zes nummers daalt het niveau wel iets, maar met nummers als 'Heart and Soul' of 'Night Moods' heb ik niets te klagen.

Warrior doet me denken aan Hear n Aid en Night Moods lijkt op een remake van Bonnets solo single Night Games. Maar misschien ken ik wel teveel van MSG om me nog te laten verrassen.?

De aankoop van het album zorgt heel vaak voor een beter cijfer en dat is hier niet anders. Natuurlijk is dit niet verrassend, voorspelbaar zelfs maar is het niet gewoon nog eens fantastisch om Maestro Schenker én Graham Bonnet samen te horen. Getuige de huidige tweede jeugd van Bonnet zou ik zelfs vragen aan Schenker om niet te lang te wachten om met hem een volledig album te maken. Bonnet is voor mij hierop het sterkst bezig van de groep zangers.

Ik vind het echt om te janken zo slecht, kan er niet naar luisteren. Slappe nummers met uitgerangeerde zangers. Nou zijn de zangers altijd een probleem geweest bij Schenker, maar dit maakt het er echt niet beter op. Uit respect voor mijn grote held Schenker en het feit dat hij hier nog af en toe een fijne solo weet te spelen toch nog 2,5 gegeven, maar dat is eigenlijk te veel.

Prima afwisselende plaat! Na een paar keer luisteren ga je zelfs wat songs herkennen en je hoort gewoon het spelplezier erin terug.
Enig minpunt vindt ik het drumwerk waar wel iets meer expressie in had gekund.
Prima produktie trouwens, en de solo's van Michael mogen er nog steeds zijn.
Ook ik heb Graham Bonnet hoog zitten trouwens, zijn bijdrage vind ik altijd iets speciaals hebben en toeval of niet die songs zijn ook ijzersterk (ontstijgen het standaard hardrock stramien).

Gewoon een prima album. Verrassend goed!! Vooral bijzonder dat de 2 laatste nummers mijn favorieten zijn.