Frontvrouw Lora Logic zat eerst in de eerste fase van
X-Ray Spex, maar verliet die groep na één single. Met haar nieuwe groep Essential Logic is het evenwel wederom sterk en origineel, bovendien was deze groep een langer leven beschoren dan de Spex.
Op 1 december 1979 verschijnt het debuut met de lange titel Beat
Rhythm News; Waddle Ya Play? Opvallend zijn de grommende maar melodieuze bas van Mark Turner en de springerige vocalen van Logic, die eveneens saxofoon speelt. Verder is opmerkelijk dat er met Dave Flash een tweede tenorsaxofonist is en ondertussen rommelt en schuift het gitaarspel van Ashley Buff met virtuoos slagspel van Rich Tea.
Makkelijk is het nergens. Tempowisselingen zijn talrijk en vaak onverwacht. Misschien een vreemde gedachtensprong, maar ze doen me met hun hoekigheid denken aan de eerste twee albums van Iron Maiden. De grote overeenkomst tussen beide groepen: de dominante rol van de basgitaar.
Verdere associaties: The Stranglers maar dan met saxofoons in plaats van toetsen. Of logischerwijs X Ray Spex.
De muziek bij Essential Logic is met alle tempo- en daarmee harmoniewisselingen echter moeilijker te volgen dan bij die namen. Vaker draaien levert dan ook nieuwe ontdekkingen op: dit zit goed in elkaar.
MuMe noemt dit punk, tegenwoordig wordt hier de term postpunk op losgelaten. Ik houd het bij experimentele wave met dankzij de saxofoons vleugjes jazz.
Tsja, altijd die genrestickertjes... Vaak handig, hier NIET. Dit is compleet anders dan een Sex Pistols of The Damned of The Ruts of The Slits of Joy Division of de eerste albums van Fontaines DC. Dit is Essential Logic.
Vooral in de langere nummers komt de diversiteit in de muziek tot zijn recht:
The Order Form (I Want to Order a Pelican) met zijn bijna zes minuten,
World Friction met zijn dikke zeven en
Collecting Dust met zijn vijf. De nummers daaromheen zijn korter en ook dan is duidelijk dat dit zéér competente muzikanten zijn, lenig op hun instrument als een acrobaat in de touwen van het circus. Probeer maar eens
Wake Up.
Daarbij wordt het de luisteraar niet per se makkelijk gemaakt: soms is het zoeken naar herkenbare melodieën in een bijna-kakafonie aan noten. Maar wát een passie en wát een creativiteit... Kent maatje JeKo deze groep? Echt iets voor hem, een groep die buiten de lijntjes kleurt en daar met verve in slaagt.
Mijn reis door new wave kwam van
Toyah en vervolgt in datzelfde december '79 bij een soulcover door de Britse skagroep The Beat, in 1983 voor het eerst op elpee verschenen via verzamelaar
What Is Beat?