Curtis Mayfield - Super Fly (1972)

Curtis en Roots zijn met deze naar mijn idee het beste wat de man heeft uitgebracht. Back to the world en Short eyes zijn ook uitstekekend te noemen. Vanaf '78 begint het een pak minder te worden wat mij betreft. De laatste is ook nog best aardig. Never Say You Can't survive ('77) ken ik niet.

De vergelijking Pharrell en Curtis Mayfield zou ik niet durven maken, is nogal een verschil en niet alleen qua live skills.

Een vergelijking maak ik niet. Dat zou vloeken zijn. Maar ik beschrijf dat Pharrell wel heel erg goed heeft geluisterd naar Curtis. En zijn hoge stemgeluid versterkt dat natuurlijk.

Daar doe je het voor......dit soort platen.

Wat ik maar wil zeggen.....geweldig om eens ver in het verleden te duiken en geconfronteerd te worden met funk/soul die werd gemaakt toen je zelf nog maar een jaar of 5 was.
Ja, Blaxplotation soundtracks waren erg in toen en dat leverde uitstekende muziek op.
Superfly staat vol met dampende songs die in alle opzichten helemaal kloppen..Curtis Mayfield was een perfect muzikant/ vocalist en arrangeur.
Met name het voorteffelijke 3 tal waar dit album mee opent, maakt diepe indruk.
Geen opbeurende lyrics, best wel veel tragiek ook, maar ondanks het thema van de gelijknamige film, heel realistisch en zaken die ook echt gebeurden.
Muzikaal boeiend en volgens een geslaagd recept gemaakt.
Strings, percussie, soepele baslijnen, drums met swing en functionele gitaar en keyboards + horns en de hoge stem van Mayfield die de ruimte krijgt en duidelijk ook echt de lead krijgt.
Muziek in dienst van de lyrics en de zang.
Buitengewoon goede productie ook.
Alles goed hoorbaar en alles op de plek.
Curtis was een perfectionist en dat hoor je terug.
Later wordt het wat smoother en softer, maar da's niet bezwaarlijk, omdat het past in de lijn van het verhaal.
En met de legendarische titeltrack er tussen in, kan het al helemaal niet stuk.

Ik hoor geen zwakke plekken waar dan ook.
Zeer boeiend geheel die mijn geringe ervaring aangaande dit genre helemaal heeft aangewakkerd. En dit is ook wel een school voorbeeld van hoe het gemaakt moet worden. Bam! Volle mep.

Daar doe je het voor.

Mijn hemel! Dit is hoe funk en soul horen te klinken. Dit gaat door merg en been. Niet alleen zijn magistrale vertolking van zijn gevoelens maar ook de weergaloze muzikale uitspattingen met saxofoon, bas en fraaie drums.

Ik ben geen echte soul-man, daarvoor is mijn kennis van het genre te beperkt, maar af en toe wil ik toch zeker een soul/funk plaat een draaibeurt geven. Ik had me eigenlijk eerder nooit zo begeven in Curtis-territorium, naast zijn debuut, die ik goed vond, maar niet per se een persoonlijke favoriet is

Superfly daarentegen... die is Superfly

Hier heb ik de afgelopen dagen zeker van genoten. Het voelt voor mij ook echt als een blauwdruk-plaatje; als je mij nu zou vragen wat de go-to soul funk plaat is, een album die de essentie van de groove-georiënteerde kracht perfect vangt, dan zou ik met al mijn beperkte kennis deze aanprijzen. Het album is zo smooth georkestreerd, het is een lange streng aan verslavende vibes. Alhoewel verslavend, Curtis waarschuwt hier ons wel voor de gevaren van verslaving natuurlijk.

aerobag, you should know better

Je zou bijna kunnen zeggen dat de film gemaakt is voor het album en niet andersom. Een stevige soulplaat van Curtis Mayfield met de nodige funk en wat jazz er in. Samen met What's Going On (dat maatschappelijk nog veel meer relevant was en is) het nieuwe soulgeluid begin jaren '70. 50 jaar later klinkt deze plaat nog altijd actueel. Tijdloos!

Zeker tijdloos! Blijft een top album! Van het weekend weer gedraaid. En dat is gewoon genieten. Die stem en die groove en soul, die instrumentaties! Prachtig! Je zou bijna vergeten dat dit een soundtrack is.
Blijft een stevige plek in mijn top 10 behouden. Hij is zelfs 1 plaatsje gestegen.

Een soundtrack die als album zonder film prima overeind blijft. De songs hebben voldoende verbeeldingskracht om hun eigen verhaal te vertellen. Soundtrack als typering zou dit werk ook wel tekort doen, immers niets op dit album klinkt alsof het bedoeld is een sfeer van een scene aan te zetten. Mogelijk eerder andersom; men hoefde alleen de songs te volgen - zou het niet weten want ik heb de film nooit gezien, niet nodig ook. Wel kun je horen dat dit album van begin jaren zeventig is, maar dat vind ik geen bezwaar, want dat was de toptijd van de soul hetgeen met dit album wordt geïllustreerd.

Fijn funky album, ideaal om in een zomerse mood te geraken. Degelijk en solide, maar extatisch word ik er ook niet van.

Lange tijd ben ik op zoek geweest naar een mooi exemplaar van deze Super Fly. De grote platenbeurs in Den Bosch afgelopen weekend had eindelijk zo'n (betaalbaar) exemplaar voor mij klaarliggen ergens in een soul/funk bak bij kraampje 328.

Het is een heerlijk sfeervolle plaat. De hiphop samples vliegen je om de oren. Lijkt in grote lijnen op het debuut album Curtis. Van beide platen kan ik echt geen genoeg krijgen. Snel op zoek naar Roots.