Typhoon - Offerings (2018)

Van dit album, dat is ingedeeld in 4 delen, is het eerste deel ('Floodplains' genaamd) al volledig te beluisteren, inclusief videoclipje. Klinkt geheel niet verkeerd!

Check hier: Typhoon - "Floodplains: Wake / Rorschach / Empiricist / Algernon" [Official Audio] - YouTube

Het was de afgelopen 7 weken behoorlijk rustig tot stil bij de website van NPR wat betreft 'previews' van nieuwe releases na eerder een release-lawine na de zomer, maar voorzichtig komt er weer wat beweging.

Vanaf vandaag tijdelijk te beluisteren, voor de officiële release volgende week vrijdag, via een stream van NPR first listen

Ooooh, niet de rapper #anticlimax

Diens laatste album was een bescheiden anticlimax, Johnny Marr.

Nah.

Boeiend album van Typhoon (nee, niet die). Het slingert alle kanten op maar weet toch redelijk recht vooruit een baan te zoeken naar de finale die bijna 13 minuten duurt.

Het schuurt af en toe, maar ontroert net zo hard. De afsluiter doet me in de verte denken aan Neutral Milk Hotel die ik verfoei om de zang, die hier dan weer een stuk aangenamer klinkt.
En alles daarvoor weet me aardig te boeien waardoor het per draaibeurt ook steeds beter bevalt.

Gaat dit zo door of stopt het hier? Met dit soort albums weet ik het nooit. Eindejaarslijstjesmateriaal of snelle vergetelheid.... het kan allemaal. Ik had ook nog nooit gehoord van dit gezelschap (ja, wel die andere meneer). Misschien zegt dat iets, maar misschien zegt het ook wel iets over mij.

Een gemis dat ik ze niet eerder heb leren kennen? Voorlopig heb ik aan dit album best nog wel een uiterst intrigerende kluif.

Dat zegt dat je nooit in mijn webshop kijkt, heb hun zeer leuke EP al jaren te koop! https://www.soundsforsure.nl/Webwinkel-Product-62358423/Typhoon-A-New-Kind-of-House-(2011)-EP-translucent-brown-vinyl.html

Ik zie nu dat je in 2014 al gestemd had op die EP, dus je kende ze wel al eerder.

Is blijkbaar niet blijven hangen dan

Als dat zo is dan heeft ie prima doorgespeeld.

Zo, dat is wat beter dan z'n Nederlandse over het paard getilde naamgenoot.

Weer een goed album van ze, zo op het eerste gehoord.

Alsof Conor Oberst (Bright Eyes) samen met Arcade Fire en Death Cab For Cutie de studio in dook. Doet me qua grootsheid en dramatiek ook wel aan Broken Records denken. Het is met een kleine 70 minuten een flinke bak aan info en muziek, genoeg te ontdekken dus.

Dit is geen makkelijke plaat waar je na een keer luisteren direct een oordeel over kan vormen. Het heeft mij flink wat tijd gekost deze plaat te gaan waarderen (zeker in vergelijking met de voorganger), maar het resultaat is er niet minder om. De (reeksen) van nummers hebben een mooie opbouw, dito ontknoping en de teksten zijn pittig.

Ik ben heel erg benieuwd naar hun aankomende live optreden in Paradiso (9 maart).

Ze maakten het live ook waar wat mij betreft -renemeijer-! Wel veel mooie (rustige) liedjes van dit album niet gespeeld, maar ja, ze hadden volgens mij ook maar een uur.