Amenra - Mass VI (2017)

Ik vind het niet onaangenaam om naar te luisteren.
Maar de spanning die ik wel voel bij bijv. Mass III, die ontbreekt hier voor mij, en dat vind ik toch een beetje jammer.

3*

De eerste keer dat ik deze plaat luisterde was op de fiets. Ik had tegenwind, in Friesland, wat nooit veel goeds betekent. Zodoende had ik behoefte aan wat nieuwe muziek om te beluisteren en aan een flinke energieboost om zo snel mogelijk naar mijn werk te fietsen. Daarom dacht ik er verstandig aan te doen deze Mass VI te draaien. Kort gezegd kwam de plaat niet echt tot zijn recht, en dat is slechts zacht uitgedrukt. Gauw heb ik hem uitgedrukt en ben ik wat anders gaan luisteren, denkende dat Amenra 'niet echt iets voor mij is'.

Nu, na hem een aantal keer in een wat rustigere omgeving (bij voorkeur in de avond) te hebben geluisterd, komt deze echt wel binnen. Eén van de weinige sludgemetal-albums die me volledig weet te overtuigen én te raken. Intense composities die vol overgave worden gespeeld: ik voel de emotie en energie van de bandleden vanuit hun opnamestudio door mijn speakers heen razen. Ik moet me nog eens in de teksten gaan verdiepen, want daar ben ik nog niet aan toe gekomen. Deze plaat zou, zeker met de boodschappen en betekenissen van de teksten zodadelijk in het achterhoofd, best eens de volle mep kunnen krijgen. Voor nu in ieder geval heerlijk genieten van deze zwaarbeladen, emotionele, brute bak met herrie (en dat bedoel ik positief)!

Opmerkelijk hoge rating voor deze band en dit album. Ik hoor er niets bijzonders in tbh.
Ik vind de beste man een onprettige stem hebben. Technisch zit het goed in elkaar en ik kan zeker op zn tijd genieten van schreeuwstemmen maar op dit album zeker niet.

Niet echt een prettige luisterervaring gehad en ik begrijp daarom de stemmen niet, maar gelukkig heeft iedereen een andere smaak.

Amenra dien je te beluisteren wanneer je in een bepaalde stemming bent die moeilijk te omschrijven is. Voel je je getergd, zwaarmoedig, sentimenteel, verloren, reddeloos en vol met emotie en pijn? Luister dan naar Amenra.

De muziek van de band is niet gemaakt voor zonnige zaterdagochtenden met 26 graden op de thermometer en een biertje in de hand. Eerder voor een kille winternacht op een later tijdstip wanneer het moment daar is voor zelfreflectie en confrontatie met eigen emoties. Probeer het later nog eens zou ik zeggen.

Dat. Of het zou kunnen dat ik het gewoon niet zo goed vind en/of het niet mijn ding is

Grappig dat mensen je altijd op allerlei manieren gaan proberen je te overtuigen dat een je bepaald album, waar zij ondersteboven van zijn, wél goed moet vinden.

Je moet het eens bij een Queen- of Fleetwood Macalbum proberen. Dan is het hier nog vriendelijk

A solitary Reign op nr 1 in de zwaarste lijst van Studio Brussel. Prachtnummer!!