In Aardschok magazine wordt deze plaat afgebroken tot een score van 52/100. Daaraan zie je nog maar eens hoe subjectief een review wel niet is.
Voor mij is dit de ontdekking van het jaar. Ik ben echt geen fan van metalcore maar dit overtuigt me zeker en niet om dat het een vrouw is, maar de manier waarop ze het doet. Otep heb ik ook al gehoord, maar dit is toch vetter, misschien omdat ze geen grunts gebruikt wat tegenwoordig een beetje te veel wordt gebruikt naar mijn mening.
En bovenal de plaat staat er gewoon, de riffs zijn niet altijd even origineel, maar de vocalen zijn vooral wat de plaat de hoogte induwen. Het contrast tussen schreeuwen en haar zang. Er zijn echt kippenvel momenten als je het zo kan noemen
Bv. in The Legacy Of Odio, een mooie ballad en dan het "gejank" (om het zo maar te noemen) rond 2m30s.
Topnummers zijn Prayers (waarvan de clip hier te zien is), Beautiful Tragedy, The Legacy Of Odio, This Moment, He Said Eternity en Ashes
De gewone man op de straat zal hier nooit het artisitieke van inzien. Maar de combinatie van het schreeuwen met gewone zang is enorm emotioneel voor mij. Zeker geen dame om een shouting match tegen te beginnen
Wat een beautiful tragedy !!!
4/5