The Horrors nooit een origineel bandje gevonden, en mij daar in het verleden al regelmatig over geuit.
Zo ook weer bij V.
Hologram klinkt als Human Behaviour van Björk; gezongen door Simon Le Bon van Duran Duran.
Press Enter To Exit leunt op Guns of Brixton van The Clash
Maar bij acts als White Lies en Kaiser Chiefs stoorde ik mij hier ook niet aan, en blijkbaar hebben The Horrors nu ook het punt bereikt dat ik ze gewoon muzikaal kan waarderen, al zal het voor mij altijd een band met een identiteitscrisis blijven.
Via het The Birthday Party achtige debuut naar een My Bloody Valentine vervolg vanaf Skying meer Duran Duran en New Order invloeden, welke op hun 5e album het beste tot hun recht komen.
Duran Duran op de A kant, New Order op de B kant.
Aangenaam verrast door dit door mij al lang geleden afgeschreven bandje.
Goed album; jazeker.
Eigen geluid; nog steeds niet.