The Horrors - V (2017)

Nog altijd niet echt een eigen smoel; beetje depeche mode en nin hier, beetje new order daar, maar geen flauwe kliekjes. Stuk voor stuk sterke gelaagde nummers, alleen Gathering valt een beetje uit de toon en hoeft van mij niet zo.
Het beste wordt net als op primary colours en skying voor het laatst bewaard, hier in de vorm van het new order-achtige something to remember by. Andere favorieten hier zijn point of no reply (lekker smooth en fraaie details) en opener hologram (lekker stuwend nummer). Dit noem ik vooralsnog hun beste plaat (het ding is nog geen drie weken uit dus de tijd zal het uitwijzen).
Voorgaande platen kwamen niet hoger dan 3.5, laat ik eens gek doen en deze 4 sterren toekennen.

The Horrors nooit een origineel bandje gevonden, en mij daar in het verleden al regelmatig over geuit.
Zo ook weer bij V.
Hologram klinkt als Human Behaviour van Björk; gezongen door Simon Le Bon van Duran Duran.
Press Enter To Exit leunt op Guns of Brixton van The Clash
Maar bij acts als White Lies en Kaiser Chiefs stoorde ik mij hier ook niet aan, en blijkbaar hebben The Horrors nu ook het punt bereikt dat ik ze gewoon muzikaal kan waarderen, al zal het voor mij altijd een band met een identiteitscrisis blijven.
Via het The Birthday Party achtige debuut naar een My Bloody Valentine vervolg vanaf Skying meer Duran Duran en New Order invloeden, welke op hun 5e album het beste tot hun recht komen.
Duran Duran op de A kant, New Order op de B kant.
Aangenaam verrast door dit door mij al lang geleden afgeschreven bandje.
Goed album; jazeker.
Eigen geluid; nog steeds niet.

haha geniaal stukje

Smaakvolle plaat van The Horrors die idd steeds hun muzikale referenties aanpassen. Dit keer met vleugjes Depeche Mode. Klinkt als een klok, prima liedjes, maar het wordt nergens echt heel spannend of urgent.

The Horrors was nooit op mijn radar verschenen tot nu toe. En ze maken een best goede indruk. Catchy en 'radio vriendelijk' maar ook spannend en erg lekker. En ook heerlijke 80s en 90s invloeden; zoals hierboven vermeld hoor ook ik hier vooral Depeche Mode in terug.
Wel opmerkelijk: de meesten hier zijn enthousiast over Something to Remember Me By. Dit is de track die ik het snelst skip en het meest ongeïnspireerd vindt. Ik heb het gevoel dat ik dat nummer al heel vaak heb gehoord op de radio alleen dan van een andere band (het lukt me nu niet om concrete namen te noemen). Beste nummers voor mij zijn: Hologram, Ghost, Machine en Press Enter To Exit.

Exact, onbegrijpelijk.
Vind dit album een pak minder dan bv Primary Colors.

Het is denk ik maar net wat je verwachtingen zijn. Voor mij de eerste kennismaking met deze band, dus ik kan niet vergelijken met eerder werk. Voor mij is Something to Remember Me By het prijsnummer door de geweldige euforie die gecreëerd wordt, wat heerlijk binnenkomt als afsluiter van het album.

Ja, dit is mijn type muziek wel. Hele mooie, muzikale plaat en ook hun overkoepelende sound bevalt me enorm. Zal me eens verder op hun oeuvre storten.

Helaas lijken ze ermee gestopt te zijn want dit geluid is wel iets dat ik graag live zou ervaren.

Zijn ze gestopt? 2 jaar geleden brachten ze 2 ep's uit. Op Instagram zijn ze ook nog redelijk actief maar is er vooral weinig nieuws over nieuwe muziek of shows.

Momenteel is in iedergeval een van de leden van The Horrors bezig in de studio met de band MIEN.

The Horrors tonen een teken van leven! Ze spelen 3 concerten deze week. Voor zover duidelijk lijken er 3 nieuwe nummers gespeeld te zijn.

Ze schijnen met een nieuw album te komen : The Horrors - thehorrors.co.uk

Genoemd Night Life, of ik moet dit allemaal volkomen verkeerd snappen.

Zal wel de moeite nemen om dat dan te gaan zien, moet wel een tour bijkomen en misschien zelf in wat kleinere podia omdat ze er een tijd uitgeweest zijn (?).

The Horrors - Night Life (2025)