New Power Generation - New Power Soul (1998)

Onder de naam van de New Power Generation uitgebracht bleek dit toch een echt Prince album te zijn, maar dan wel een uit de mindere periode: zeker niet slecht maar de magie was er gewoon niet meer. Leuk voor de fans.

inderdaad, en daar is dan ook alles mee gezegt

Tja.... hm...

Absoluut dieptepunt! Tjonge toch...
Ik heb mijn exemplaar zelfs niet meer, heb dat verkocht... hopelijk was die persoon er wél blij mee..

The One is nog een klein hitje geweest.
Geen slecht nummer, precies de kant van Prince die ik altijd net even wat minder vond. De iets te gladde soulpop. Ik vind niet voor niets de grote hit The Most Beautiful Girl in the World een draak van een nummer

Dat lijkt me sterk, want ik ben het met je eens wat betreft het dieptepunt.

Eigenlijk vind ik alleen "the one", "when u love somebody"en "why do I waste my kisses on you" (nota bene de bonus track) de moeite waard.

Ik volg je op de voet Pipo!
Deze CD heeft een aantal heel sterke nummers! Je begint gewoon altijd bij 7 en draait vanaf daar de CD. Daarvoor hoef je niet te beginnen.
wel even wachten op 'waste my kisses' inderdaad.

Ik zie het ja
Waar blijft je berichtje onder Diamonds & pearls? (daar ben ik net geweest)

Ik begin bij no. 6... voor de rest ben ik het wel met je eens....

The One is een heerlijke ballad, alleen duurt ie iets te lang.
Ook Come On vind ik een lekkere plaat met Chaka Khan als backing vocalist!

Nog bedankt voor dat album, C-Moon !

Tjonge jonge wat is dit een goed album !!
xx

Grapje, neen, dit is een matig plaatje
3 sterren, niet meer, maar toch ook niet minder ***

(en dat voor The One, New Power Soul en Funky Music !)

The One en Wasted Kisses maken dit een 5 ster album, daarbij komen dan nog Come On, Funky Music en New Power Soul.

Klinkt erg 'emancipation' achtig allemaal. Maar 'push it up' en 'freaks on this side' zijn lekker funky...

brolplaat van de kleine geschelpte , amai had hij een lobotomie ondergaan , de man heeft zeker 25 betere cd's gemaakt , weg ermee

ja, 1 punt omdat iedereen schitterend speelt, alleen trekken de '' songs '' op niks !

je had al een keer gezegd dat je het niks vond . . .

so what

Als zeer groot Prince fan, kan de man weinig fout doen bij me, maar dit album zou ik kiezen als ik er een moest deleten uit zijn geschiedenis.. staan wel lekkere nummers op, maar weinig hoogtepunten. Ik geef vooral Larry Graham de schuld van dat zoetsappige gezeur.. 1998 is niet Prince zijn beste jaar geweest, maar de tour was wel ok (en aftershows ZEKER!!)

Until you're in my arms again... pfffffffff ik kan m niet afhoren....

Waarom? Prince mag dan een klein kereltje zijn, maar lijkt me toch verantwoordelijk voor de CD's die hij uitbrengt. Daarnaast zou ik niet weten wat Larry Graham te maken heeft met de kwaliteit van deze CD.

Aardig ,maar zeker niet meer dan dat.De funknummertjes doen dit naar voldoende doortrekken ,de ballads zijn van dien kwaliteit dat ze mij doen fronsen.Er blijft maar weinig hangen of het moet de baslijn van Madsex zijn.

Klinkt als de outtakesverzameling van Emancipation. En als Emancipation al 3 discs was....

Funky Music wettigt een aankoop. Maar voor de rest; pfffttt...

Bijna net zo slecht als Exodus, maar toch een paar funky nummers en een paar poppy tracks.

Veel goede muzikanten en funky instrumentatie en whatever, maar de songs ontbreken.

New Power Soul is duidelijk bedoeld als party-album zonder veel diepgang. De vele 'chants' en 'hippe' ritmes maken dat duidelijk. De songwriting is op de tweede plaats, de groove staat voorop. Jammer genoeg klinkt het te 'plastic' en oppervlakkig, waardoor dit dus duidelijk in de onderste regionen van Prince-output terechtkomt. Maar ja, zelfs een mindere Prince (sorry NPG) plaat is beter dan wat veel anderen ooit zullen kunnen maken..

Hoogtepunten zijn Come On, The One en Wasted Kisses, die alle drie net wel een beetje meer (muzikaal of tekstueel) bieden dan de rest.

The One is één van Prince z'n beste nummers trouwens

Zeker niet zo slecht als velen hier doen voorkomen, maar een duidelijk product uit de mindere jaren '90. Het ligt in het verlengde van het ook al niet fantastische Emancipation ("this is the jam of the year") maar is volgens mij een duidelijk tussendoortje gericht op de funk. En dan is het best te pruimen. Maar op de Gold Experience en Chaos & Disorder na waren de '90s voor TAFKAP niet zo denderend na de overdonderende 80s (en begin 90s) onder de naam Prince.

Omdat ik nu eenmaal veel Prince-albums uit de bib ontleend heb, heb ik deze ook luisterbeurten gegeven. Allé, na een minuut werd er vaak doorgespoeld naar het volgende. Als ik mocht, landde het schijfje in de vuilbak, maar het is verstandiger de cd terug te brengen. Je hebt zwak, zwakker, zwakst en dan dit. Dit zit op Beyoncéniveau. En 'Wasted Kisses' staat als bonusnummer op nummer 49. Dus tussen 11 en 48 zijn er telkens 5 seconden stilte. Wasted Time. 0,5 sterren

The one is toch wel een parel op dit album vind ik. En Come on en mad sex lekker funky.

Zeker niet zijn beste album, maar een halve ster? Dat is wel heel laag vind ik.

Het is een beetje een ergernisstem: dit album heeft zoveel rapinvloeden. Maar 1 ster zou ook kunnen. Als ik het beste nummer hiervan plaats naast alles van Purple Rain, is het een wereld van verschil.

Ja, maar dat is 14 jaar ouder dan dit album. Echt niet te vergelijken dus.

Ik merkte dat ik dit album nu minder slecht vond dan ik dacht, maar het blijft Prince op de autopilot.

"When U Love Somebody", "Come on" en "why do i waste my kisses" vind ik erg leuk!
En single "The One" is naar mijn mening ook zeer geslaagd. Verder is het album net als het ontwerp van de hoes.

Omdat dit album op dit forum zo’n slechte reputatie heeft, aarzelde ik even toen ik de cd in een kringloopwinkel tegenkwam. Vind dit helemaal geen minderwaardig album, alleen naar Prince-maatstaven gerekend valt ie natuurlijk tegen. Zowel de ballads als de funknummers gaan er bij mij goed in - ik heb me in ieder geval goed geamuseerd met dit album, al is het lang geen meesterwerk.