The National - Sleep Well Beast (2017)

Deze komt heel goed binnen bij mij, vooral ook omdat ik licht zot ben van 'the system only...', fantastisch nummer, en daardoor word ik ook sneller in dit album gezogen. Album vind ik ook gevarieerder dan voorgaande albums, waardoor het verrassender en levendiger uit de hoek komt.

Yep, dit komt wel goed.

Iemand anders die de pianomelodie van Dark Side of the Gym ook heel erg vind lijken op de zanglijn van het refrein van Verlangen van Clouseau? Ik kan het helaas niet meer on-horen (alvast excuses aan de mensen voor wie ik het nummer nu heb verpest )

Iemand anders die het gesproken deel van Walk It Back hoort alsof het door Doug Stamper van House of Cards wordt verteld? Dat kan ik namelijk niet meer on-horen

(Het zou gezien de achtergrond van dat verhaaltje ook niet zo gek zijn)

Net zoals de 3 albums hiervoor absoluut een groeier. Prachtige nummers weer, toch bijzonder voor een band om dit zo lang vol te houden. Erg veel zin in het concert 25 oktober!

Arcade Fire iig niet



Hè gatverdamme Erwin, had ik nog zo besloten geen tijd te steken in deze nieuweling, heb je me toch weer omgeluld.

Het muzikale landschap was in mijn jeugd al zeer divers (ook een begin 50'er), je moest alleen meer moeite doen (of vrienden hebben met goede smaak) om die diversiteit te ontdekken. Froegah had je alleen scherpere scheidslijnen (waar ik toen ook al geen boodschap aan had) beginnend met de bloedgroepen Beatles/Stones, maar later was je alternatief (bijv. New Wave, punk) of hield je van disco.

Maar goed, na verder teruglezen weet ik het ook niet meer, ik word maar depressief denk ik

Inmiddels toch een aardig rijtje albums staan. De lat ligt erg hoog en die wordt hier wat mij betreft niet aangetikt.

Bij nummers als Born To Beg, Empire Line en I'll Destroy You moet ik het volume wel heel hoog zetten om het niet volledig aan me voorbij te laten gaan.
Turtleneck daarentegen is een verademing en wat mij betreft mogen ze meer stevige nummers maken.

Verder staan er meerdere goede nummers op in de vorm van de opener, The System en No Guilty Party, maar het niveau van 3 voorgaande worpen wordt niet gehaald. Een nummer als Carin at the Liquor Store is eerder gedaan, en (nog) beter.

Zo een I'll Still Destroy You vind ik net de kracht van The National bewijzen. Eerste keer een degelijk maar redelijk onopvallend nummer waarvan enkel de outro onmiddellijk in het gehoor springt. Na enige tijd met dit album gespendeerd te hebben geraak ik er echter meer en meer van overtuigd dat dit zomaar eens mijn persoonlijke favoriet hier zou kunnen worden. Grijsgedraaide plaat maar The National blijft toch meester in het maken van nummers die alleen maar beter worden als je voldoende tijd (en dan bedoel ik niet obessesief en krampachtig blijven luisteren tot je iets goed vindt, er zijn altijd wel voldoende elementen die je doen blijven luisteren) met het album spendeert en het zijn vaak niet de meest directe nummers die het langst blijven hangen (initiële favoriet Day I Die zou ik intussen b.v. als één van de mindere nummers hier beschouwen). Geldt door het meer experimentele karakter waarschijnlijk hier nog meer dan voor hun twee voorgaande albums.

Fucking goede stem! Mooi album weer van die gasten.

Voor 100% mee eens. SWB is voor mij hun beste album yet. De gevarieerdheid is het veelzijdigst, in songmateriaal en in uitvoering. Van Turtleneck tot Dark Side of the Gym.
Walk it Back is het beste voorbeeld van de vernieuwing die mij zo aanspreekt. .

The National at Cork Opera House 16th Sep 2017 - YouTube

Hierbij een link naar de volledige live-registratie van hun concert in Cork gisteren.

Na 2 luttele luisterbeurten toch nog wat wennen aan enkele nummers. Born To Beg, Turtleneck en de laatste 2 nummers zijn (nog) niet overweldigend. Benieuwd hoe die 4 nummers me nog gaan bevallen. De voorlopige 4 sterren kunnen nog beide kanten op gaan. Of gewoon blijven staan ntrlk.

Om nog eens vinyl jargon te gebruiken: wat is kant C toch geweldig. Een goed kwartiertje ronduit genieten is dat.
Over kant A kan ik ook zeker niet klagen overigens.

Ze doen het gewoon weer. I'll still destroy you kan een favoriet worden.

Best een laag gemiddelde nog, als je ziet dat zelfs High Violet hoger scoort. Deze mag toch echt niet onder de 4 glijden vind ik. Daar zijn deze nummers echt te goed voor.

Wat mij betreft toch één van de mooiste albums van het jaar. En Empire Line is misschien wel de mooiste song die ik in 2017 hoorde.

Huh, ‘zelfs’ High Violet? Daar is toch niks mis mee ? Wat mij betreft is High Violet gewoon net iets beter.

Wellicht dat hij nog gaat vallen bij mij, maar tot nu toe vind ik dit een zeer matig album (momenteel nog minder dan Sad Songs for Dirty Lovers en The Virginia EP). Turtleneck, Walk It Back, Sleep Well Beast zijn ronduit matig, waar Dark Side of the Gym, Guilty Party en The System Only Dreams in Total Darkness voor mij de positieve uitschieters zijn. Ik mis vooral energie op de plaat, die ze op de vorige platen wel konden overbrengen. Afijn, wellicht dat dit tijdens live wel kenbaar wordt.

Berichten verplaatst naar The National - High Violet (2010)

Voorgangers één voor één beluisterd in het verleden, maar ook meteen weer afgeserveerd. Het pakte me gewoon niet. Met Sleep Well Beast lijkt hier verandering in te komen, de eerste luisterbeurten laten een iets ander geluid horen wat me geheel onverwachts wél aanspreekt!

Uit nieuwsgierigheid toch dit nieuwe album een kans gegeven en warempel... The National gaat het hier nu ook eindelijk doen. Het zit nog in de knop, maar het album bloeit langzaam open. De laatste drie albums waren in elk geval niet aan mij besteed.

Je legt 'em zelf al panklaar: misschien zat je zelf - wat betreft The National - ook wel lang in de knop

Grappig, draai 'm vanavond weer 's en SWB steekt er iig bovenuit qua variatie in nummers. Zou het dan toch gebeuren,

Dat rifje in Day I Die deed het 'm, althans daar begon het

Wel een verhoging waard naar 4,0* sterren, zij het net aan. Eindconclusie voor mij; voor The National begrippen een redelijk album, vergeleken met zo'n beetje al het andere een zeer goed album.

Het drieluik I'll Still Destroy You, Guilty Party en Carin at the Liquor Store zijn kwalitatief zeker zo goed als TWFM, De rest van dit album vind ik ik niet in de buurt komen. Vooral de gitaar op dit album is tenenkrommend. Luister naar de solo op The System Only Dreams in Total Darkness en nog erger Turtleneck. Het lijkt wel of Aaron Dessner de vraag van Tom Berninger in de docu Mistaken for Strangers wel erg serieus heeft genomen. "How fast can You play" .Het zoeken naar een nieuw geluid met in het achterhoofd EL VY is niet echt een succes.
Goeie productie maar niet het gevoel. Jammer maar ergens is het logisch natuurlijk.
Voor mij een 6 min. Niet het jaar van The National lijkt mij. Die Trofee gaat wat mij betreft voorlopig naar Grizzly bear. Afronden naar 3 lijkt mij gezien de staat van dienst van deze band en de productie van dit album nog wel fair

Laat ik daar net dol op zijn. Geweldig leuke solo.

Idd. Die solo is geweldig??

Smaken verschillen gelukkig

Beste nummer BY FAR

Gewoon weer een hele goeie plaat van the National. Met Born to beg en Sleep Well beast heb ik (nog) niet zo veel, maar de rest kan me erg bekoren.
Weer eentje die kan groeien. Dat ben ik ondertussen wel gewend van the National. Die kans krijgen ze van mij de volle 100%!

Wauw, wat een album! Als al de rest van The National ook op dit niveau is, kan dit nog wel eens een nieuwe favoriete band worden!

Auw. Het doet pijn, maar dit album blijft bij mij denk ik toch echt hangen op 3,5*. Dik voldoende natuurlijk, maar na twee 5*-scores (Boxer en High Violet) en een 4,5-score (Trouble Will Find Me) kan je toch wel spreken van een flinke tegenvaller. Ik heb het album even de tijd gegeven. Bij de eerste paar luisterbeurten wilden veel nummers mij - zoals wel vaker bij The National - in eerste instantie niet pakken. Acht luisterbeurten verder moet ik de conclusie trekken dat het gros van de nummers dat nog steeds niet doet. Het begint nog wel zo goed: Nobody Else Will Be There bezorgt me keer op keer kippenvel. Ook de eerste single van het album (The System Only Dreams in Total Darkness) vind ik erg goed. Maar daarnaast is er voor mij geen een nummer die het voor mij haalt bij het beste werk van deze band. Day I Die: aardig nummer, maar zou op een album als Boxer gewoon een zwakke broeder zijn. Nog niet te spreken als nummers als Born To Beg. Ik heb zelden gehad dat een The National-nummer me zo weinig deed.

Het tempo ligt op dit album sowieso erg laag. Veel rustige nummers, wat niet per se heel erg hoeft te zijn. Zulke nummers moeten me dan wel op de een of andere manier weten te grijpen. En dat gebeurt op dit album gewoon veel te weinig.