J. Bernardt - Running Days (2017)

Samen met de nieuwe van alt-J dé plaat waar ik voorlopig het meeste naar uitkijk dit jaar! Wicked Streets is geweldig!

Klinkt alvast een stuk geïnspireerder en minder pretentieus dan dat gare Warhaus-projectje uit eveneens de Balthazar-stal.

Klinkt goed idd! Benieuwd nr de hele plaat

Benieuwd naar! Singles klinken erg goed.

Smaakt naar meer! Heerlijke nummers!

Fantastische plaat dit. Warhaus kreeg ik een lage bloeddruk van en Zimmerman heb ik me nog niet aan gewaagd, maar wat Jinte Depres hier op dit Running Days neerzet is geweldig. Funky en aanstekelijk, maar tegelijkertijd zwoel en prikkelend, voorlopig is dit een van mijn favorieten van dit jaar.

Waar is deze al te vinden?

@JVT Spotify!

Prachtig album, geen enkele misser!

Afsluiter Running Days is hier stillaan mijn favoriet aan het worden, heerlijk nummer, geweldige plaat.

Wicked Streets blijft de absolute topper, gevolgd door... Motel. Heerlijke vibe heeft die instrumental.
Ik weet wel soms niet zo goed wat ik moet denken over die eerste helft. Ik vind ze zeker niet slecht, maar op de een of andere manier beklijven ze voorlopig maar af en toe. Ik moet me duidelijk in de juiste setting bevinden om dit album te beluisteren. Hoe dan ook, toch al vier sterren. Daarvoor is de basis van praktisch elk nummer te goed om niet te prijzen.

Sodeju! Wat een plaat. Warhaus was al goed, al is die plaat niet heel erg houdbaar gebleken. Maar de beste Balthazar solo plaat, is voor het laatst bewaard: Running Days. Jinte combineert zijn heerlijke stem en zijn talent voor fijne melodieën met zijn liefde voor zwoele en 'soul-volle' beats. Voeg daar lekkere koortjes en blazers aan toe en het is een lust voor het oor.
Toppers voor mij zijn: On Fire, Wicked Streets en Motel.

Mooi plaatje, hoor er soms ook James Blake in...

Live in Rotterdam

J. Bernardt - The Question @ Metropolis Festival

J. Bernardt - Calm Down @ Metropolis Festival

Mee eens! Heerlijke beat met aanstekelijke horns.

The Other Man is voor mij 1 van de beste nummers van het jaar tot nu toe. Heerlijke track.

Er is een rare overgang bij mij aan de gang. Erg rustige nummers zoals High Low (Interlude) en My Own Game beginnen me opeens meer te boeien dan het eerste drieluik (drie singles nota bene). Dat ingetogen sfeertje is nog beter dan ik aanvankelijk dacht.

Super sensueel, ben benieuwd naar zijn optreden in Lowlands en anders een herkansing in het najaar

Wel balen dat hij tegelijkertijd geprogrammeerd staat met Michael Kiwanuka en Glass Animals (laatste hoef ik niet per se te zien, maar mijn gezelschap wel).

Een collega tipte me en kon in eerste instantie maar moeilijk overtuigd raken van de kwaliteit van deze muziek. Net even opgezet en inmiddels vraag ik me hardop af waarom ik niet eerder overtuigd ben geraakt. Dit is inderdaad een stuk spannender dan Warhaus. Morgen maar even een J. Bernardt-dagje inruimen om te bepalen welke stage ik bij Lowlands ga staan.

Ik vind het inderdaad jammer dat hij tegelijk met Michael Kiwanuka optreedt maar ga toch zeker voor J. Bernardt. Hij treedt trouwens op 14 oktober op in mijn stad Haarlem in de Patronaat
J. Bernardt live op Song van het Jaar 2016 - YouTube - m.youtube.com

Misschien dat je je gezelschap hiermee kan overtuigen

Haha, thanks voor de tip. Ik zal het proberen. We zijn met een grotere groep, dus wellicht dat ik iemand zo gek (of juist slim) kan krijgen. Overigens gaat de tippende collega naar de show in Paradiso Noord, dus wellicht dat ik me bij haar aansluit.

Redelijke laidback, maar op den duur toch saai. Alleen Wicked Streets gaat op repeat.

Ik heb Jinte de afgelopen 2 maanden 3 keer mogen zien. 1 keer op Metropolis, op Lowlands en 2 weken geleden in de Mezz in Breda. Ik kan voorlopig nog geen genoeg krijgen van dit album. Jinte zorgt met zijn Chet Faker-achtige stijl voor een zwoele plaat. Voor mij zijn de uitschieters The Other Man (blijkbaar ook jinte's favoriet aangezien hij deze telkens als laatste nummer koos), My Own game, Running Days, On Fire en Wicked Streets. Al met al een plaat die het zeker waard is te beluisteren.

Waarom een solo project, vroeg ik mezelf af bij WarHaus, als het resultaat sterk lijkt op de moeder-band.. Jinte geeft uiteindelijk het antwoord door een heel album te maken vol met spannende popminiaturen die duidelijk buiten het scoop van het moederschip liggen.

Toch lijft het vreemd dat al deze solo-nummers niet mogelijk zouden zijn binnen Balthazar.
Mocht er nog een nieuw album komt, als groep, wordt dat vast een verzameling, solo songs die door de groep worden ingekleurd.
Nu beide frontmannen hebben aangetoond de groep niet nodig te hebben, is het maar de vraag wat er van Balthazar over is.

De aanleiding van de soloprojecten zijn wel duidelijk inmiddels. Weg met het keurslijf van het groepsgevoel van een band vol met individuele ideeën. Ben heel positief over de songs, die open zijn en vol actueel klinkende breaks.
Heb Jinte nu solo op het podium aan met werk gezien. en wat een verschil. Binnen de groep volledig in dienst van het band-geluid. Solo stuiterend over het podium vol energie. Zoals zo vaak klinken de albumtracks, live zo veel beter dan de studio versie. Vooral de jonge drummer maakte het verschil.

Na de 2 frontmannen van Balthazar, solo op het podium gezien te hebben, mag je geloof ik wel vergelijken. En wat mij betreft wint Jinte nipt van maarten, met een energiek album en dito podiumprestatie.
Goed om te horen dat ze vergelijkbaar en tegelijk andere muzikale wegen bewandelen.
Ander goed nieuws: Balthazar is in de studio bezig met een album voor 2018.

De overlap vergeten bij het artwork van het album. Tssss....

In tegenstelling tot velen hier hoor ik toch wel nog ruim voldoende Balthazar in deze plaat doorklinken. Maar negatief is dat niet. Erg goed werk.
En hop nu gaat Balthazar weer als collectief aan de slag.