Gazpacho - Night (2007)

Ja en dat is sowieso een van de betere nummers op dit album. Alhoewel ik moeilijk kan beoordelen welk nummer ik het beste vind.

Na dit album deze week nog vaker beluisterd te hebben kan ik niets anders concluderen dat ik dit album niet vind onderdoen voor zijn opvolger, ik verhoog dus naar een 5*.

Hoe vaker ik Gazpacho luister, hoe meer zin in krijg in het concert en het maakt mij ontzettend benieuwd naar de setlist. Oh voor diegene die al eens eerder een concert heeft meegemaakt van Gazpacho, hoelang duurt een gemiddeld concert van hen?

Berichten over concert verplaatst naar Gazpacho

Magistraal. Een meesterwerk binnen de symfonische rock. Doe het ze maar na: ruim 50 minuten muziek, gebaseerd en gestoeld op één riff. Wat een productie, sfeer en ruimte. Zelfs het eveneens magistrale "Tick Tock" evenaart dit niet.

Zeker mooie stukken op dit album (en hun opvolger).
Maar toch kost het me steeds weer moeite om het album in zijn geheel uit te zetten. Voorlopig 3.5

Paar dagen en een aantal luisterbeurten verder.
En het wordt tijd om de score te verhogen.

Een wel heel eigen stijl en zoals ik al ergens las pak
het Marillion credo voor het Brave album over:
Play it loud with the lights offf.

Wat is dit geweldig. Pas ondekt en moet toegeven dat het erg sterk is. Wel ben ik van mening dat de mooie epische stukken soms worden onderbroken door iets mindere stukken in de nummers zelf.

4,5*

Dan ben ik wel nieuwsgierig naar welke stukken je iets minder vindt?

Ok. IK zal het proberen uit te leggen. Neem het nummer Upside down. Heerlijk, geniaal zelfs zoals ze voort borduren op dezelfde meldodie is geniaal, dit terwijl het toch steeds anders klinkt maar dan van 6:27 tot 6:50 laat men de melodie achterwege. Dit vind ik minder mooi, maar goed het is ook maar een mening.

Ik kan het me wel voorstellen dat je dat denkt inderdaad, maar mij stoort het niet zoals geen enkel moment mij stoort op dit album. De stukken zijn zo afwisselend.

Dankjewel MuMe voor deze prachtige ontdekking! Gazpacho's Night is heerlijke atmosferische symfonische rockmuziek. Muzikaal erg bombastisch en meeslepend, met enkele serieuze climaxen en veel melodieuze passages met piano en viool die de gitaren versterken. Het is ook een soort conceptalbum, met terugkerende motiefjes. De zang is op z'n Jeff Buckley's - "is het nu een man of een vrouw die zingt?" - en als dat je meug is, dan zit je met Night gebeiteld. Ik vind het ook erg fijn dat de zang zich wel enige gereserveerdheid weet aan te meten. Geen overdreven vocale uitspattingen (zoals op Grace), want dat zou met deze statische muziek niet gewerkt hebben.

Zoals de lengte van de nummers al aangeven is het wel even wennen om erin te komen. Dream of Stone, de magistrale opener, duurt 17 minuten en gebruikt die tijd ten volle om rustig op te bouwen. Het concept van het album is een (nachtelijke) droom.
Summer nights in windows frame the moon on your face
And when the night confines you in a desireless embrace...
Chequered Light Buildings gaat dan verder op het thema van het openingsnummer, maar is iets meer recht voor de raap. Upside Down is rustiger, met prachtige zang en mooie viool. De nummers vloeien mooi in elkaar over, zo ook Upside Down dat ongemerkt overgaat in de spannende powerballad Valerie's Friend. Dat begint erg rustig, met veel schijnopbouwen om dan plots te exploderen in een leuk stukje elektrische gitaarmuziek en stevige drums. Het is niet gemakkelijk om bij een samenhangende plaat als deze een favoriet aan te duiden, maar ik denk dat ik Valerie's Friend zou kiezen. De afsluiter Massive Illusion is wat afwijkend, met handgeklap en folkachtig gitaarspel. Minder episch (nuja...), maar wel een mooie afsluiter. Aan het einde van de rit wordt het personage wakker van zijn droom, en de luisteraar wordt wakker van een mooie luisterervaring.

Oh ik vind Massive Illusion net één van de mooiste passages van de cd hebben: rond een minuut of 8 die viool passage die door merg en been snijdt...

Night maakt weliswaar een prima indruk op me, maar ik vind het vooralsnog minder dan Tick Tock. Hier zitten net wat minder verrassende elementen in en ook de zang op Tick Tock vind ik net wat verfijnder. Toch merk ik dat ook dit een groeiplaat is en al langzaam naar de vier sterren kruipt. Nog maar even wachten met mijn beoordeling...

En ik ben het nu eigenlijk al niet meer eens met wat ik twee dagen geleden zei en daar zaten toch pas echt twee luisterbeurten tussen. Tick Tock was ook typisch zo'n plaat die ik in het begin 'wel goed' vond maar pas later echt ging groeien, Night is ook zo'n album alleen lijkt het zelfs wat sneller te gaan. Ook hier genoeg verrassingen te ontdekken, bijvoorbeeld doordat het een enkele keer naar het klassieke toegaat. Verder is de zang toch ook adembenemend waardoor ik in ieder geval die eerdere opmerking wil bestrijden. Dit kruipt al over de vier sterren heen. Nog maar even wachten met mijn beoordeling...

Bij mij ging dat precies hetzelfde, ik vond Tick Tock een magnifiek album en had dat al een ruime beoordeling gegeven terwijl ik de nummers van Night amper kende omdat ik het in eerste instantie een stuk minder interessant vind. Nu staat dit album dik op 1 in mijn 'nog-te-maken-top-10.

's Avonds laat in bed, met de koptelefoon op is dit een geweldige muzikale ervaring, misschien wel de mooiste die ik heb gehoord.

Dit album is een weergaloze trip. Luisteren in het donker met de koptelefoon op.

Ik ben zelden echt zo erg in de muziek zo erg onder de indruk geweest van een stem.
De zanger, ik heb me laten vertellen dat hij Jan-Henrik Ohme heet, heeft een fenomenale stem en weet mij echt in de muziek te trekken. Dat gecombineerd met zeer goede bandleden, goede drums ook trouwens, maakt dit echt een bijna perfect album
Wie weet gaat hij binnenkort naar 5 sterren.

Wel aardig. Doet me denken aan Marillion van de laatste jaren. Super goed vind ik het niet. Beetje te eentonig naar mijn muzieksmaak. Ik had er meer van verwacht. Maar zo zie je maar dat smaken verschillen. Beste nummer Chequered Light Buildings, dat met de gitaarrif wat weg heeft van Kashmir van Led Zeppelin.

Probeer Tick Tock, dat is veel dynamischer imo. Of Missa Atropos (maar dat is zeker niet m'n favoriet). Tick Tock rockt al vanaf het eerste lied en The Walk en Tick Tock (song) zijn toch wel echte meesterwerken met veel variatie. Ik verkies Tick Tock boven Night, maar de 2 platen ademen een verschillende sfeer uit, waardoor ik Night ook kan appreciëren.

Ik heb Tick Tock ook besteld maar nog niet binnen. Ben benieuwd.
Van Missa Atropos hoorde ik stukje van Defense Mechanism en dat klonk erg goed.

weet iemand waar ik deze plaat nog zou kunnen kopen, ik kan hem namelijk nergens meer vinden.
mischien da tik niet goed zoek ofzo maar ook hier staat geen informatie daarover.
iemand?

Normaal kan je 'm wel bestellen via platenzaken hoor. En dan een paar dagen/week wachten. En op hun eigen site kan je via WIV Entertainment (hun Duitse distributeur) ook Night kopen (Kscope heeft alleen de rechten op Missa Atropos): Gazpacho - Night CD (2007), 15,99 € - WiV - Tickets und Merchandise - Tickets günstiger beziehen - shop.wiventertainment.de .

Moeilijk hier een cijfer op te plakken. Wat een prachtige plaat.

Heb hem vandaag al 3x beluisterd.

En alweer naar een 5,0*. Deze zal zeer spoedig in mijn top 10 te vinden zijn, daar ben ik van overtuigd.

Ook na weet ik hoeveel tientallen keren beluisteren - of misschien beter gezegd: beleven - denk ik: wat is dit toch mooi hè

De naam Gazpacho ken ik al jaren. Maar muzikaal was het een vraagteken tot ik vorige week toevallig Night van Gazpacho zag liggen in de bib. De hoes trok mijn aandacht. Dus mijn kans genomen. Ik dacht eerder dat ze onderdeel uitmaakten van het Post-Rock gebeuren maar de eerste luisterbeurt sprak me direct tegen. Blijkbaar had ik me vergist. De plaat in z'n geheel al 3 keer beluisterd. Maar Dream of Stone al een dozijn keer. Ik blijf maar trappelen bij dit ene nummer. De stem van Jan Ohme??? vond ik niet echt lekker klinken maar nu wel. Wat een avontuurlijke belevenis. Ondanks Dream of Stone hetzelfde ritme aanhoud, toch zeer gevarieerd.

Maar ik moet verdergaan. Om alle kantjes en hoekjes te kunnen uitpluizen. Want de overige 4 nummers waren alles behalve slecht. Ik heb het gevoel dat deze nacht nog lang mag duren.

het is een haast onmogelijke klus geweest om dit album nog te kunnen krijgen, her en der geprobeerd maar die konden hem niet krijgen of hij werd geannuleerd.
dus uiteindelijk naar de platen zaak en na zo'n 7 weken wachten is die daar dan eindelijk binnengekomen.
en man o man wat is het nu eindelijk weer genieten geblazen

Zo moeilijk te verkrijgen?

Moet ik nu denken dat het een godsgeschenk was om deze te vinden in de bib. In ieder geval heb ik ze op mijn computer opgeslagen. Helaas bestaat er geen vinyl versie. Ging leuk zijn want de artwork mag gezien worden. De eerste 4 nummers zijn schitterend. Ik moet nog wat wennen aan dat laatste nummer. Maar ik denk dat het een bijzaak zal worden. Schitterende plaat.

Leeds, dat laatste nummer moet je dan eens luisteren vanaf 8:30. Het orchestraal vioolstuk dat in Dream of Stone al voorkomt, komt hier terug maar veel langer en imo veel emotioneler en meeslepender. Hartverscheurend bijna, zo mooi.

Het is een hartverscheurende plaat. Spijtig zelfs dat ik ze nu maar echt begin te kennen. Ik heb geen twijfels over het laatste nummer hoor. Maar ze is nog niet volledig tot me doorgedrongen.

Wat een verd*md magische plaat. Tick Tock is de volgende. Hopelijk hebben ze die ook in de bib. Ligt dat in het verlengde van Night? Of is dat totaal andere koek?