Staind - Break the Cycle (2001)

Ik ben niet echt een fan van dit soort muziek, maar de single It's been a while vind ik echt grandioos. Ik kan er niet naar stoppen met luisteren. Een blijvertje. De rest van de cd ken ik niet...

Simpele muziek, maar klink allemaal zeer lekker. Met als uitschieter outside, waarvan ooknog de live versie met fred durst opstaat.

4*

Outside unplugged is erg mooi, zoiezo Staind's hele MTV Unplugged optreden is erg mooi, de nummers Epiphany, Fade, It's Been Awhile en Can't Believe..

Dit was vroeger mijn favoriet album, ik vond alle nummers zeer goed. Nu luister ik er wel niet meer naar...
4*

Alleen 'It's been a while' en 'Outside' zijn leuk, voor de rest vind ik het maar 'wannabe metal and cool'..
Volgens mij is dit in 't genre echt 10 x niks, hoewel dat niet is af te zien aan het gemiddelde. Maar goed.
Stem is saai, altijd hetzelfde. Stomme melodieen en gitaren.
Ben echt helemaal gek geweest van 'It's been a while', maar verder is het gewoon niks.

1*

Schitterend album!
Schitterende nummers die mij raken als:
Fade
It's been a while
Outside
Staind rocks!!

Heeeleeemaal niet mijn muziek
Maar (zoals iedereen op dit forum) moet ik even melden dat er twee uber-fijne nummers op staan, naar mijn inziens

'It's been a while' en outside (live versie uiteraard)

Ik geef ze een tip, ga het eens wat acoustischer proberen, hopelijk rollen er dan nog wat toppertjes uit want de rest is 3x naadje.

Aaron Lewis heeft een mooie stem om naar te luisteren. Verder is het een lekker album. Jammer bij de live versie van 'Outside', wat best een gevoelig nummer is, dat die Fred Durst zich zo verkeerd introduceert (dit is voor het eggie; doe de aanstekers maar aan). Had die vent thuis gelaten.

Mooie stem idd. Acoustisch klinkt hij vooral heel goed moet ik zeggen.

Ik vond de eerste CD van staind die veel harder was en waarop geschreeuwd wer toch echt veel beter dan deze rampzalige shit. Niks voor mij dit.

Zwaar ondergewaardeerde band, die helaas bij mij ook nog wel eens in de vergetelheid raakt. Aaron Lewis heeft een schitterende stem en hij maakt er ook geen geheim van dat hij een groot bewonderaar is van Eddie Vedder van Pearl Jam. (Als er nog mensen zijn die deze muziek allemaal één pot nat vinden, that is...)

PRACHTIG album!

Jaaaa hier had ik nog niet op gestemd. Dit was tijden een band die regelrecht in mijn top 10 was beland. Heb er ook nog steeds trots een pposter van hangen. Ik hoor ook wel wat invloeden van Alice In Chains terug. Erg goed album. 4*, netzoals hun eerdere werk, dat weer hele andere emoties aanroept. Deze plaat zal hoe dan ook altijd in mijn hart zitten, ook al vind ik het tegenwoordig dat ene sterretje minder waard.

Moeilijke plaat om te beoordelen voor me dit, want gevoelsmatig moet ie omhoog, maargoed ik moet ook afwegen met de kwaliteit he.

Epiphany is een van mijn persoonlijke favorieten.

Hoge stem-aantallen van enkele gerespecteerde users hier bij dit plaatje...
Is het dan echt niet zo belabberd als de single It's Been Awhile en Fred Durst's opzichtige reclame doen vermoeden?

De plaat is veelal een tikkeltje harder dan die single. Toch moet de zang je liggen.

Ook de stijl is niet voor iedereen weggelegd. Het is ook wat meer melancholieke muziek, maar niet zo erg als bijvoorbeeld Alice in Chains.

Ahhh It's been a while en Epiphany

Het rustige nummer van de cd epiphany, blijft bij mij het meest hangen

ik vind staind een bijzondere band.
niet alles is zo geweldig maar een aantal nummers raakt me echt!.

Rock die neigt naar de grunge maar met stevig Nu-Metal achtig gitaarwerk.

Ook al is het loodzwaar en donker/depressief, deze band pleziert mij enorm.
Een waanzinnig goede zanger en de nummers blijven lekker hangen en zijn goed meezingbaar.

Fijne plaat van een uitstekende band.

kan iemand mij uitleggen waarom bands zoals staind en three days grace enzo zoveel op elkaar lijken.

ook de reden waarom ik dit met een 2,5 beoordeen want tis gwn hetzelfde als bijv tdg en daar hou ik nie van

Commercieel succes lonkt he. Waar dat bij TDG echter altijd al het geval is geweest, kwam dit bij Staind pas bij deze plaat een beetje. Luister naar Tormented en Dysfunction en je hoort een heel andere band. Ook live willen ze die nummers nog weleens spelen en dat is gewoon veel steviger.

Bovendien vind ik ze hier nog niet eens zo commercieel klinken, als je kijkt naar nummers als Open Your Eyes, Pressure, Waste en vooral Can't Believe.
Ik hoor hier toch vooral een band die een stevige grens opzoekt tussen Metal en Grunge. Maja als je gaat samenwerken met Fred Durst ben je sowieso verloren natuurlijk.

is dit metal ?

Net zoveel als SOAD dat is

Deze plaat heeft in "It's Been a While" en in "Outside" twee aardige nummers te bieden. Voor de rest is het een inspiratieloze, voorspelbare en standaard verzameling metalsongs geworden. Je weet precies wat er komen gaat en je wordt nergens verrast. Dit kan mij totaal niet bekoren.

na een hele tijd weer eens beluisterd , vrij eenvoudige Cd dit met standaard rock muziek,niet een Cd die ik weer snel op zal zetten
ik vond de eerste 2 cd`s van staind prima, lekkere stevige muziek maakten deze heren toen nog
en daarna kwam dus deze ,bedoelt met een commerciele inslag waarschijnlijk.
vanaf hier heb ik mijn interesse in de band staind verloren ,want de cd`s hierna heb ik niet meer geluisterd. cd 1&2 3.5 ster deze 2.5.

Nu Metal vriendjes van Fred DUrst die doorbraken met een post-grunge nummer.
Als je het hele album luistert, is de invloed van Korn hier en daar wel te horen, gecombineerd met het stevigere werk van pearl Jam.
Ondanks dit gebrek aan originaliteit vind ik het wel heel fijn wegluisteren, waardoor ik het album een hoge waardering geef.

Het verhaal achter Waste is wel bijzonder droef... Voorts vind ik dit een prachtig album.

De gemiddelde eindscore voor dit schijfje vind ik wel recht doen aan het gebodene hoewel ik er mijn score nog wat onder ga zitten. Destijds trok ik de gepijnigde uithalen van Lewis, de gerecyclede riffs en de quasi emotionele voordracht van de band nog wel. Maar inmiddels kun je met terugwerkende kracht wel stellen dat de muziek van dit bandje toch wel een houdbaarheidsdatum heeft. De bekende mosterd (wat op zich niet erg is) wordt bij bands gehaald wiens platen bijna allemaal beter en gevarieerder zijn. Het is dan ook een ondoenlijke opgave om op langere termijn een plekje te veroveren bij muziekliefhebbers als blijkt dat een gebrek aan eigen identiteit (en wellicht talent) je parten gaat spelen. Hoewel de heren zich met nummers als It's Been Awhile, Outside en Epiphany zeker niet hoeven te schamen, is het overige materiaal in mijn ogen dodelijk saai, gespeend van enig eigen smoelwerk en mis ik vooral enige afwisseling.