Grateful Dead - Two from the Vault (1992)

vroeg live opnames van de dead. met name cd 2 bevat heerlijk muziek.

Geweldige jams uit de jaren dat The Grateful dead naar mijn mening hun beste muziek maakte , eind jaren zestig, een absolute 'must have' voor fans.

Grandioos, dit.

Toch wel tamelijk essentieel, dit concert uit 1968. Uiteindelijk zette From the Vault zich voort in Dick's Picks, Road Trips en Dave's Picks en kregen we nog vele live concerten uit de archieven.

Vroege versies van Dark Star en Other One (in zijn geheel gespeeld), een lang uitgesmeerde versie van The Eleven, de heerlijke harmoniezang van Lesh en de vuige blues van Pigpen. Ik denk dat ik Discogs maar weer eens moet afstruinen.

In het kader van 'Grateful Dead Archival Live Release Thread' op Steve Hoffman deze week dit album weer aan het beluisteren. Ik heb al een schappelijk geprijsde kopie weten te bemachtigen op Discogs, vooral interessant is hoe beschreven staat hoe het album 'gered' is. Dit is namelijk één van de eerste 8-sporen opnames, destijds state-of-the-art, maar omdat de microfoons niet goed opgesteld stonden was er nogal wat 'bleed' over de diverse sporen. Dit hebben ze op de computer kunnen rechtzetten door op basis van de timing van de bas de precieze afstand uit te rekenen tussen de instrumenten, zo het faseverschil bepaald en de sporen opgeschoond. Het resultaat mag er zijn.

Morning Dew eindigt overigens nogal abrupt omdat de avondklok overschreden werd (hoe actueel) en men er de stekker uit trok. Jammer, want Garcia was net aan een spectaulaire solo begonnen. Mag de pret niet drukken.

Overigens is dit de beste versie van New Patato Caboose. Maar er staat teveel goeds op om slechts twee nummers te kunnen aanmerken als favoriet zonder een ander nummer te kort te doen.

Cowboy Neil at the wheel of the bus to never ever land