Viel mij bij uitkomen ook tamelijk tegen, maar is steeds meer gaan groeien tot een tamelijk goed album.
Dream On, de obligate eerste single, is best ok, niet top.
Shine is een personal fave hier, doet qua sfeer en bliepjes enzo aan Ultra denken

The Sweetest Condition doet me aan Sweetest Perfection denken om meerdere redenen.
When the Body Speaks is een fijne zachte slowburner zoals Ultra ze ook heeft.
The Dead of Night vond ik in het begin een ramp, maar nu trek ik 'm best aardig.
Freelove vond ik al killer sinds ik 'm op MTV zag

Comatose is een leuke Gore filler.
I Feel Loved is een fijne stomper in de traditie van It's No Good, al is die 2e wel veel beter.
Breathe vind ik echt een heerlijke Martin Gore track, hartstikke leuke tekst en ergens een beetje een Death's Door vibe ofzo.
I am You en Goodnight Lovers zijn allebei ook wel pareltjes, vooral de laatste zeg, ultiem nagenietnummertje weer, een van de hoogtepunten en afsluiter tijdens hun concert in Ahoy in 2005.