Marillion - Radiation (1998)

Mooi, dit zijn natuurlijk (semi) akoestische versies. Van met name three minute boy zijn nog wel hele hoop live versies te vinden. Veelal ook hele lange versies door de zogenaamde "scream" gedeelte.

Deze is bv f*cking briljant
Marillion - Three Minute Boy - Holidays in Zelande 2011 DVD - YouTube

Oh wow, dat is inderdaad een prachtige uitvoering. De solo komt er live nog beter uit dan op cd!

Die dvd ook maar eens opspeuren

Het is wel begrijpelijk waarom Marillion hier nog verder zakt qua scores. Al meteen valt het lelijke geluid op. Het voelt wel wat vreemd aan dat een band als Marillion dit overkomt. Het is daarom ook wat lastiger zoeken naar de positieve punten op dit album. De meeste songs vind ik eerlijk gezegd ook vrij saai. De band houdt zich in en zo zijn er weinig spannende momenten. Three Minute Boy is de eerste track die de aandacht trekt en op de kalme momenten na vind ik Cathedral Wall erg goed. En dat komt vooral door de finale. Verder heb ik de indruk dat er veel meer in gezeten had als het geluid gewoon goed was. Dat het bij vlagen saai is, is het meest negatieve dat ik kan bedenken.


Tussenstand:
1. Misplaced Childhood
2. Fugazi
3. Script For A Jester's Tear
4. Brave
5. Afraid Of Sunlight
6. Clutching At Straws
7. Market Square Heroes
8. Season's End
9. This Strange Engine
10. Holidays In Eden
11. Radiation

Marillion wil hier duidelijk wat ruwer/alternatiever van zich laten horen. De tijdsgeest zal wel mee gespeeld hebben. Radiohead - die het jaar er voor Ok.Computer aan de wereld schonk - heeft ook invloed op deze plaat, dat is duidelijk.
Rothery komt ineens met een ruigere gitaarsound en ook de doorgaans nette keyboardsound van Mark Kelly heeft een metamorfose ondergaan.
Er zijn tal van Marillionalbums die qua sound beter klinken, eens met Ruud C.
Toch is het voor mij in ieder geval een plaat die hier en daar best intrigreerd.
De emotie hoor ik wel en de passie ook. Op één of andere manier zal het mij dan een worst zijn dat het allemaal wat minder gepolijst klinkt.

Zeker geen memorabel album, maar Marillion blijft in ieder geval niet hangen in hetzelfde.
This Strange Engine vind ik overigens een stuk saaier dan deze.

Ze hebben het album in 2013 nog een keer uitgebracht in een nieuwe mix. Mogelijk hebben ze veel dezelfde klachten gehad over het geluid.

Ik ben met een inhaalslag bezig en wil als volgende cd mij aan deze wagen...

Inmiddels Radiation/Radiation 2013 in bezit. Inmiddels ook genoeg luisterbeurten achter de rug om te kunnen zeggen dat de nieuwe productie een meesterlijke zet is geweest! Radiation uit 1998 is niet slecht maar klinkt soms rommelig, waardoor de hele lage waardering nog best te snappen is. Maar zou Radiation 2013 hier ook als los album op MuMe staan, dan zou die een beduidend hogere waardering krijgen. En daar is mijn waardering van 4,5* ook op gebaseerd. Want ik vind het echt een geweldig album. Mooie ingetogen songs afgewisseld met stevige songs waarbij Marillion helemaal los gaan. En ook de teksten gaan ergens over.

Ik weet niet of deze nieuwe productie volgens de regels van MuMe een zelfstandige notitie rechtvaardigen, crew??

Songs als Under The Sun, Three Minute Boy, These Chains, Cathedral Wall en A Few Words For The Dead worden afgewisseld met mooie songs als Now She'll Never Know en Born To Run. Het enige smetje vind ik The Answering Machine en Costa op de 1998 versie. Op R2013 is het een hele mooie intro op UTS geworden.

Tegen de fans die de 2013 versie niet hebben of kennen, zeg ik: koop die cd of lp en u ontdekt een nieuwe parel.

Ja, dat zat ik me ook af te vragen. De 2013-versie wijkt dermate af, dat ik mijn waardering met een volledig punt naar boven zou willen bijstellen. Maar dit gaat over de 1998-versie. Dus laat ik mijn drie sterren toch maar staan.

In essentie voelt de 2013-versie aan als een nieuw album. Dus zou ik graag die versie afzonderlijk willen kunnen beoordelen.

Dat lijkt me niet. Je ziet wel vaker platen die een andere mix krijgen, maar ook dan wordt ie niet als zelfstandig album op MuMe geplaatst. Het overzicht zou dan ook snel minder zijn. En welke mix wel en welke niet? De een is maar een kleine aanpassing en bij een ander album kan een nieuwe/andere mix een gigantisch verschil zijn.

Maar we zouden het kunnen vragen aan een crewlid: Sir Spamalot. Wil jij je licht eens schijnen op het bovenstaande punt?

Ik denk dat Sir Spamalot er niet naar heeft gekeken. Misschien zelf toevoegen en op reacties wachten.

Aangezien een herziene versie van Barcelona van Freddie Mercury en Montserrat Caballé hier een aparte invoer heeft gekregen, mag de nieuwe versie van Radiation hier ook op. Evenals Thriller25 van Michael Jackson.

Het leuke van Marillion is dat ze door de jaren heen niet grotendeels hetzelfde zijn blijven doen. Zo blijft het boeiend. Ook op live albums, waar je niet gelukkig niet alleen maar variaties op Neverland tegenkomt. Een paar minder geslaagde pogingen hoort erbij als je je nek uitsteekt. Dit album staat ongeveer qua stijl het verste weg van pak m beet Easter, The Great Escape en The Sky Above The Rain.

Met de 2013 mix komt het geluid overigens een stuk dichter bij het album Sounds That Can't Be Made uit. Dat is een voordeel. Zo'n groot voordeel zelfs dat ik de 1998 mix niet meer nodig heb.

Ik heb de 2cd met beide versies. Mooie verpakking ook.

Waarschijnlijk dankzij de mindere reputatie vergeleken met andere Marillion albums had ik deze tot nu nog over het hoofd gezien. Mede door de lovende woorden van Darkzone maar snel werk van gemaakt. En wow. Fantastisch album, doet zeker niet onder voor o.a. het geweldige Brave. Nog niet de originele versie beluisterd, zal snel eens checken of de nieuwe productie ook voor mijn ervaring zo'n groot verschil maakt. Nummers 3, 4 & 9 stuk voor stuk echte Marillion pareltjes.

Helaas willen ze hier op MuMe de nieuwe versie niet opnemen bij de albums, terwijl soortgelijke gevallen wél een toevoeging krijgt bij de artiest.

Radiation 2013 is anders net toegevoegd....

Jup, iemand heeft een grotere foto gevonden. Hij was geweigerd wegens te kleine foto las ik.
Gelijk mijn waardering aanpassen

Ik heb deze binnengekregen in de 1998-versie en plaats mijn bericht dus ook op déze plek, maar ik kan me voorstellen dat de 2013-mix voor veel luisteraars een verademing is, want nog voordat ik van deze discussie over de twee verschillende versies op de hoogte was viel het me al op dat het drumgeluid soms uitgesproken lelijk is, terwijl ook sommige stukken van de zangpartij van Three minute boy en de eindsolo van These chains een beetje in de mix verzuipen. En dat is jammer, want hoewel Radiation van alle (op het moment van schrijven twintig) studioplaten van Marillion met afstand de laagste gemiddelde score heeft (3,10) bevalt hij mij verrassend goed. De composities zijn redelijk straightforward en vrij kort (met uitzondering van het slotnummer), maar alle melodieën zijn behoorlijk sterk (met uitzondering van Born to run), en omdat H in tekstueel opzicht eigenlijk maar zelden teleurstelt levert de combinatie van tekst en muziek ditmaal een heel consistente en voortreffelijke plaat op. Mooi hoe H op A few words for the dead eerst een beangstigend beeld van paranoia, angst en geweld door de eeuwen heen kan schetsen ( “See the weirdos / On the hill / Come to get you / If you stand still") en daarna een boodschap van liefde kan verkondigen zonder klef te worden (vind ík althans). Een toegankelijk en solide album.