Ik zal eens proberen uitleggen waarom ik die plaat nu precies 5* geef
Eerst en vooral een weetje ; op de eerste persing van deze plaat was
Eisbär helemaal niet terug te vinden. Origineel stond
Schlachtet! in de plaats, wat mij betreft het minste nummer van Grauzone. Pas op de tweede persing werd track 2 dan vervangen door de wereldwijd gekende culthit.
En
Eisbär is uiteraard één van de fijnste, mooiste, lekkerste en meest gruizige dansnummers die de afgelopen decennia verschenen zijn en bijgevolg zal ie, als je 'm puur technisch bekijkt, wel het summum van deze plaat zijn. Samen met het eveneens tot dansen inspirerende nummer
Wütendes Glas, zoals orbit hierboven terecht opmerkt.
Maar niet voor mij
Als ik de - helaas 'slechts - 17 nummers die ik van deze groep binnenste buiten ken op een rijtje zet, komt de grote witte wollige poolbeer pas ergens in het midden aanstrompelen.
Wütendes Glas staat bij mij nog iets hoger, maar er zijn 7 nummers die ik alvast hoger inschat dan laatstgenoemde.
Dat komt simpelweg omdat deze plaat een pure gevoelsplaat is voor mij. En natuurlijk niet alleen deze plaat, maar bij uitbreiding ook de andere singles/b-sides die in 1998 handig bijeen gesprokkeld werden op de verzamelaar
Die Sunrise Tapes.
Gevoelsplaat dus... jaja, wees maar zeker dat ik ervan overtuigd ben dat de band Grauzone speciaal voor mij opgericht is!!
Ik word er dus ook helemaal niet door gekwetst als mensen het allemaal maar niets vinden. De 17 nummers zijn er namelijk in de eerste plaats enkel en alleen maar voor mijn genot en voor niemand anders
Klankspectakels als
Kälte Kriecht,
Kunstgewerbe en vooral
In Der Nacht brengen mij in vervoering zoals niet veel andere nummers dat kunnen. Ik word steeds opnieuw gekatapulteerd naar de poorten van mijn stille herinneringen. Een plaats waar ik graag pleeg te vertoeven, want ik ben nogal melancholisch van aard
En als ik een top 10 van de mooiste liefdesliedjes zou moeten samenstellen (misschien nog een idee voor een topic), dan stond Grauzone er 4 keer met stip in (Met name met
Marmelade Und Himbeereis,
Ich Lieb Sie,
Träume Mit Mir &
Raum). Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die niet begrijpen wat ik nu toch zo goed vind aan melige liefdesliedjes met tekstfragmenten als:
[Ich Lieb Sie]
Komm gib mir deine Hand
Wir gehen zusammen ins Wunderland
Da gibt es nur Honigbäume und Marmelade
Komm gib mir deine Hand
[Träume Mit Mir]
Wenn ich in deine Augen schau
Beginne ich zu träumen
Wenn ich in deine Augen schau
Vergesse ich die ganze Welt
Träume mit mir
Bitte träume mit mir
Melig?

U zegt het maar. Voor mij is het niet meer of minder dan geniaal!
Maar het kan nog meliger (en voor mij dus alleen maar genialer) met mijn absolute favoriet van deze plaat
Marmelade Und Himbeereis. Het nummer wordt opgebouwd met het ruisen van de zee in combinatie met een wals-achtige schlager met Duitse en Italiaanse(!) tekstflarden van het zeemzoetigste soort.
Na 2:10 komt dan de geniale wending
Raum tenslotte, dat voor mij handelt over de angst om die grote liefde te verliezen, is weer zo'n pareltje. De muziek en de klankbraaksels passen gewoon perfect bij de lyrics. Zelden valt de puzzel zo goed in mekaar. Bij nummers als
Faith,
Cold en
Disintegration van The Cure heb ik dan gevoel ook.
Dit is een prachtplaat en ik zal ze blijven koesteren...
Ik heb ze onlangs speciaal toegevoegd omdat ik principieël niet op verzamelaars (dus op
Die Sunrise Tapes) stem, en dus ook geen verzamelaars in mijn top-10 plaats.
Maar nu ze toegevoegd is, staat ze gelijk in mijn top-10

Gaat dat zien, gaat dat zien!! De eerste wijziging in mijn top-10
(na 13 maanden lidmaatschap van MuMe) is een feit!
