Power Trip - Nightmare Logic (2017)

Dat openingsnummer is hard. Ongelooflijk. Brute riff

Nou niet alleen het openingsnummer,ik hoor op Nightmare logic alleen maar nummers die minimaal het predicaat erg goed verdienen.De botte agressie en ijzersterke riffs spatten van de plaat af die voor mij overigens gewoon onder het (Death)metal genre vallen want punk hoor ik hierop niet terug.
Vooral Firing squad en Waiting Around to Die zijn geweldige tracks maar de rest zit daar erg dicht tegenaan en kunnen na enkele draaibeurten de rollen gewoon omdraaien.
Verder vind ik ook het gitaarwerk sterk en erg mooi (al is dat in dit geval misschien niet het goede woord) klinken.
Ach eigenlijk geldt voor deze voor mij nog onbekende band Power trip (maar dat gaat zeker veranderen) dat zowel de sound,de productie,de zang als de kwaliteit van de songs allemaal dik in orde zijn.
Met andere woorden,prima plaatje.

Vernietigend album. Gezien er geen tag is voor thrash metal, vind ik metal en punk wel kloppen. Hun debuut was iets energieker en chaotischer. Dit ligt wat makkelijker in het gehoor, ben vooral onder de indruk van het onheilspellende karakter van songs als Nightmare Logic. Deed me om de een of andere reden denken aan The Exploited's Troops of Tomorrow. Dreigend en meeslepend (wel een totaal verschillend nummer).

Ik ben niet zo van de hokjes, maar met death metal heeft dit niets te maken beste metal vrienden. Dit is thrash metal in optima forma met hier en daar wat punky invloeden. Ik hoor invloeden van bijna alle 80's thrash bands, maar deze erg gave band heeft met name goed gespiekt Exodus, oude Sepultura (de gillende solo's), Slayer en heel misschien zelfs wel een beetje bij Metallica.

Is dat erg? Welnee, deze plaat wordt met zo verschrikkelijk veel vakkundigheid en energie je arme oortjes in geramd en zit ondanks de vele referenties naar bovenstaande bands boordevol inventieve riffs en ideeën, dat we hier best van een verademing binnen het genre mogen spreken...

Ik bedoelde eigenlijk ook trashmetal maar ik had denk ik even een blackout (heb ik wel vaker last van)

Wat een bom van een trash plaat. Had nooit verwacht dat 2017 dit nog voor mij in petto zou hebben!

Al mocht het album wel eindigen met "If not us then who", vanwege die heerlijke outro...

En die 'punky invloeden' komen eerder uit de hardcore (crossover) dan recht uit de punk. Zelfs bij S.O.D. staat hier op de site gewoon metal.
En dat bij dit album dan ook nog eerst punk staat. Misleidend en een beetje irritant. Ik ga toch eens een correctie insturen.

Voor hardcore-gerelateerde albums wordt vaak de combinatie punk/metal gebruikt. Naar mijn mening is Power Trip ook meer een hardcoreband met heel veel thrashinvloeden dan een thrashband met hardcore-invloeden. Niets misleidends aan de punk-tag erbij. Hardcore is historisch veel punk, weinig metal.

Je lijkt de kar voor het paard te spannen in je redenering, bennerd. Eerst steek je de band in een hokje en dan moet je de muziek heel veel invloeden van iets anders toekennen om het plaatje te laten kloppen.

Als hardcore historisch veel punk en weinig metal is, waarom zou je dan een band die een album met heel veel thrash metal maakt als een hardcoreband beschouwen? De term crossover lijkt dan in dit geval beter geschikt.

Nightmare Logic staat bol van de thrash metal gitaarrifs a la Exodus en Anthrax (waarop je niet alleen kan headbangen maar ook kan moshen). Geregeld vliegt er een metal gitaarsolo voorbij. Alleen de zang doet soms wat hardcore aan.

Bovenstaande volgens mijn referentiekader.

Vanaf de eerste luisterbeurt tot nu toe kan ik het album 'Speak English Or Die' van S.O.D. hier niet wegdenken

Daar moet ik ook hard aan denken, aslan.

Oow leuk ik ben gek op labels plakken op bands en albums. Voor mij mijn eerste kennismaking met Power Trip, maar wat een fucking lekkere plaat hey! Ik zou het een mix van Exodus, Pantera, Slayer en een zingende neef van Chuck Schuldiner noemen gedoopt in een hardcore jasje en met een moderne productie. tatatataaaaaaaa 4 punten!

Is dit 2017 of 1987? Wat een heerlijk ouderwets thrashende plaat, met bijpassende lichtelijk doffe productie, die mij veeleer aan de vroege werkjes van Exodus of Testament doet denken dan de generieke steriele moderne metalproductie ontdaan van alle karakter. Dit album klinkt tegelijkertijd vertrouwd en, gegeven het ontbreken van echt memorabele moderne thrash metal dezer dagen, opnieuw verfrissend. Alleen jammer van de wat lelijke, weinig opzienbarende hoes (ook iets wat het gemeen heeft met veel van die oudere albums) waar je zo overheen zou kijken in een platenzaak en zodoende een goede aankoop mislopen.

Na amper een half uur zit het er alweer op en heb je acht knallers van nummers achter de kiezen. Meer van dit aub!

Je niet laten misleiden door het lage stemgemiddelde en gewoon ook deze aanschaffen:

Power Trip - Manifest Decimation (2013)

Exact. En deze staat nog niet toegevoegd op de site, maar is ook thrash met hardcore-roots:

Formidable Darkness | Triple B Records - bbbrecords.bandcamp.com

Nogal eentonig en saai, deze brute pot metal uit de VS. Hard en overrompelend, dat zeer zeker, maar de waardeloze zang, die ook nog eens te ver achter in de mix staat, en de saaie songstructuren doen het album al snel de das om. K*t maar krachtig derhalve, om de band K*tschurft even te quoten.

Hier krijg ik spontaan van op mijn bek! Zalig!

Even m’n oude spijkerjack opzoeken

Vrienden dit is heerlijk!!!
Oja, mocht je Zeke nog niet kennen, gelijk proberen zeg ik vol overtuiging!

Deze plaat stond inmiddels al sinds februari in mijn rijtje te luisteren vinyl, maar niet eerder aan toe gekomen (het rijtje wordt ook steeds langer, vandaar). Heel erg lekker hoor, dikke hakriffs, een drummer die de vellen doormidden ramt en een zeer rauwe tegen hardcore aan hangende schreeuwstrot. Perfecte thrash wat mij betreft, als in: veel thrash en een vleugje hardcore.

Toevallig back to back gedraaid met de nieuwe metalplaat van King Gizzard en dan valt goed het verschil tussen een band die occasional met metal speelt en een full time metalband op: veel meer focus, hoewel de Gizzard plaat zeker niet slecht is.

Veel te laat ontdek, maar wat een heerlijk album

Wat een waanzinnige plaat! Ik vind de zanger al even fantastisch als de muziek, de beste man krult zijn gebrul met gemak links en rechts om alle versplinterende riffs heen en past perfect bij de zalige herrie die over ons uit wordt gestort. Wat achterin de mix ja, maar dat komt op mij over als een bewuste keus. De béste keus denk ik.

Power Trip zou je met de nodige kwade wil een verzameling metal-clichés kunnen noemen. Écht origineel wordt het immers nergens. Maar is dat erg? Totaal niet! Deze muziek wortelt in de jaren tachtig, de jaren negentig en ademt thrash door al zijn poriën. Het is bijna verfrissend, dat totale gebrek aan experiment en vernieuwingsdrang. Welke band klinkt nog zo? Ik hoor flarden Slayer, Pantera, wat Metallica, Sepultura en nog wat bands. De solo's komen uit het boekje, maar klinken net zo geweldig. De stuwende ritmesectie heeft evenzeer bij genoemde bands wat inspiratie opgedaan, maar dat vergroot de pret alleen maar.

Het enige minpuntje? De speelduur. Na ruim een half uur is deze trip alweer voorbij...

Compromisloze thrashcore plaat. Ja, ja er is gewoon een naam/hokje verzonnen voor deze genadeloze crossoverherrie.

Eerst had ik deze op een 4* staan, maar haal er toch een halve punt van af, omdat ik toch erg monotoon vind klinken. Ik denk dat dat komt door wat simpele riffs. Verder beukt de plaat prima hoor.

Is dat een Santana-cover?

Nee, en het is ook geen cover van Cathedral.

Van deze band is leuk, energiek livespul te vinden op de Jijbuis. Wel een hoog Exodus gehalte maar misschien maakt dat deze band juist zo goed.