Elbow - Asleep in the Back (2001)

De helft is fantastisch (vooral Any Day Now is ronduit briljant) de andere helft van de nummers is minder.

Sterke debuutplaat van Elbow, dat er een sport van lijkt te maken om haar liedjes zo bijzonder mogelijk te laten klinken. Het mondt uit in een soort van experimentele britpop waar ik zeer van hou. Vooral Powder blue is een wereldnummer. 4*

Geweldige plaat: wat een gevoelige nummers. Persoonlijk hoogtepunt van de cd vind ik Newborn, echt een briljant nummer. Tot nog toe vind ik deze beter dan de tweede van Elbow. 4.5*

Toen ik deze cd net had, dacht ik dat het wel eens zo'n enorme groeplaat zou gaan worden voor mij.
Tot op de dag van vandaag moet dat nog steeds gaan gebeuren (dat "groeien"): ik kan er nog steeds niet helemaal goed inkomen bij deze band.
Waarschijnlijk omdat ik normaal erg veel van dit "genre" hou kan ik dit nog best positief waarderen, maar anders zou het makkelijk langs me heenglijden.

fantastische band uit manchester en veel beter dan die slome mondays van een decennium geleden ,
dit is de eerste en meteen een voltreffer , magische muziek met vooral powder blue als mijn dikke favoriet

Beetje jammer dat degene die deze plaat heeft toegevoegd hier het titelnummer vergeten is: track 6.

Verder is dit (uiteraard, kun je intussen wel zeggen) een prachtplaat. Elbow is toch wel heel, heel bijzonder mooi hoor.

@LittleBox: op mijn exemplaar staat ook nummer zes als titelsong, maar er staat ook bij dat dat een extra track is. Vreemd hè?

De titelsong was nog niet af toen de plaat moest uitkomen en stond dus niet op de oorspronkelijke uitgave(tot ergernis van Guy Garvey). Deze is toen in Engeland als non-album single verschenen na de singles van het album. Vervolgens is het album gerereleased met het titelnummer er alsnog op.

Dat verklaart een hoop. Blijft vreemd dat een album aanvankelijk zonder het titelnummer wordt uitgebracht.

Schitterend album

heb elbow helemaal ontdekt, dit album vandaag voor het eerst beluisterd. heel mooi!

Werd tijd ook!

Mijn kennismaking met Elbow...
Een van de weinige bands, zo niet de enige band, waarvan ik ieder uitgebracht nummer goed vind.
Hun melancholische (moeilijk om er een woord voor te verzinnen) sound is uniek; ik vind Elbow een genre op zich.
Als ik toch een hoogtepunt op dit album moet aanwijzen: Newborn; dat nummer neemt je echt helemaal mee.

"Powder Blue" is een schitterend nummer, waar je bij wegdroomt en in één klap wakker wordt door het ongelukkige einde; het rinkelen van een ruit? Dat wakker maken, haden ze voor mijn apart weg mogen laten.

Briljant nummer inderdaad, schitterend gezongen!

Ik vind het laatste nummer zeer fraai, mede dankzij de mooie tekst.
Elbow is een hele goede band, die gelukkig nog niet is opgepikt door het grote publiek waardoor je ze nog in kleine zalen kan zien

na al die jaren nog altijd een fantastische plaat en wat een debuut

Zo, eindelijk voor een mooie prijs op kunnen pikken. fantastisch plaatje! 4*

Wat een dijk van een plaat. Ik heb hem een paar jaar geleden, toen ik voor het eerst me een beetje begon te verdiepen in muziek, leren kennen. Ik downloadde een paar nummers die mij eigenlijk wel aanstonden. Vervolgens is mijn muzikale ontwikkeling in een stroomversnelling gekomen via 'OK Computer' van Radiohead en verloor ik deze plaat volkomen uit het oog. Tot nu dan.

Want dit is een parel. Een donkere parel. Het is een plaat die emoties in mij losroept, zoals weinig andere platen dat ook kunnen doen. 's Middags is hij super, 's nachts zo mogelijk nog mooier. Het is duister, het is melancholisch. Depressieve teksten over verloren relaties, drinken en een grijs leven. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Het prachtige 'Newborn' is alleen al een goede reden om deze plaat aan te schaffen. Het begint zo lieflijk, maar eindigt in een epische apotheose waarin gitaar en stem verenigd worden. Echt adembenemd mooi. Mij raakte het in ieder geval direct en zwaar.

Ik ga deze plaat nog niet in mijn top 10 zetten; daarvoor zal ik het toch echt eventjes moeten laten bezinken. Ik sluit natuurlijk niet uit dat ik dat wel binnenkort zal doen. Dit is zo ontzettend mooi...

Scattered Black and Whites is van ongekende schoonheid.
Zelden een nummer zo vaak achter elkaar geluisterd

En een halfje erbij!

Het fantastische nieuwe album The Seldom Seen Kid is voor mij een mooie aanleiding mij weer wat meer in het oudere werk van Elbow te verdiepen. Tot nu toe vond ik Asleep in the Back erg mooi, maar ook een beetje 'zwaar'.
Kort nadat ik in 2003 Cast of Thousands had aangeschaft, viste ik deze voor zo'n zeven euries uit de uitverkoopbakken. Een koopje dus, maar de muziek is daarentegen allesbehalve 'goedkoop'...

De laatste weken lijkt het of AITB 'liefde op het tweede gezicht' is, want ik hoor nu een heel ander, toegankelijker album.
Openingsnummer Any Day Now brengt mij snel in een hele prettige 'hypnose', die een uurtje duurt. Het breekbare Powder Blue is eveneens van mijn favorieten, en het volgende nummer Bitten by the Tailfly is totaal anders maar daarom niet minder interessant. Newborn is ook al zo'n wereldnummer en kent een geweldige climax. Wat Scattered Black and Whites betreft, kan ik mij helemaal vinden in de mening van Freggel. En dan is de hypnose alweer voorbij.

AITB mag dan een debuutalbum zijn, Elbow klinkt hier al zo goed en overtuigend, dat dit nauwelijks te geloven is...

Grappig, ik heb deze week Asleep in the Back ook weer uit de kast getrokken. Toch stiekum wel het beste Elbow album. Voor mij zijn Bitten by the Tailfly (onverwachte gitaar:P), Red, Powder Blue en het titelnummer de favorieten. Gek genoeg heb ik Cast of Thousands eigenlijk nooit bijzonder gevonden (m.u.v. Fugitive Motel) Toch nog maar eens een kans geven dan?;-)

DE ontdekking van afgelopen voor mij. Wat een goed album. Eigenlijk door de seldom seen kid op elbow gekomen. Maar die was nog wat prijzig, dus maar instappertje op de gok van Elbow. Geloof niet dat ik een verkeerde keus heb gemaakt!

de beste Elbow cd wat mij betreft... hoe denken jullie erover?

Had deze al jaren in huis, hij bleef nooit hangen. Na The Seldom Seen Kid nog maar eens geprobeerd, en hij blijft nog steeds niet hangen. Mooie liedjes hoor, maar als plaat veel te vlak. Ik wordt die trage uithalen met kopstem ook snel zat. Ik hou het bij de 'Kid'.

bovengemiddeld !

Ben ingestapt bij de "TSSK", maar deze is kwalitatief ook zeer, zeer goed. Ontdekking van het jaar 2008, maar wordt in de toekomst misschien nog wel het meest van genoten. Heerlijke muziek.

Welke beter is durf ik niet te zeggen, misschien over een jaartje nog maar eens afvragen. Volgende week begin ik met Leaders of the Free World. De verwachtingen zijn hoog, als het maar niet tegen valt.......

Leaders of the Free World vind ik iets minder dan deze, maar alsnog een dikke 4,5 sterren waard!
Dus zeker niet slecht!

Freggel je hebt gelijk! Scattered black and whites.........wat ONTZETTEND, ONTROEREND prachtig..............

staat absoluut in mijn top 10 van mooiste nummers ooit!!!

Dat nummer live meemaken is zo hemels!