Allen Toussaint - Toussaint (1970)

Allen Toussaint liegt niet.

Want eerst komt Everything I do gonna be funky.

En direct daarna komt Either. Dat zeer abnormaal funky is.

Hoewel Alain Toussaint natuurlijk een "household" name is binnen de muziekwereld, en ik enkele nummers van dit album heb gehoord ( ooit, waar?,when?), moet ik toegeven dat ik de muziek van Toussaint zelf niet goed genoeg ken.

Ik vermoed dat ik weer eens heel wat mis....


Too much music for one lifetime, wie zei dat ook alweer ??

Chocolate Man

Heb toch wat minder met het muzikale gedeelte als met het vocale gedeelte, maar evengoed is het beide erg lekker. Allen Toussaint is in mijn ogen een nog weleens vergeten soulartiest die topmuziek maakte (ook voor anderen)

Hé ja. Ik zie op Discogs dat hij de vaste producer was van The Meters.
En van het nummer 'Lady Marmalade' van LaBelle.

Oorspronkelijk had ik het ook meer voor de gezongen nummers, maar druppelsgewijs zijn de instrumentals van de b-kant mijn muzikaal onderbewustzijn binnengedrongen waar ze voor eeuwig een plaatsje verdienen. Logisch gevolg: nieuwkomer in mijn persoonlijke top-10.

had Toussaints Southern nights besteld, maar de verkoper leverde mij per ongeluk deze plaat via Discogs.
Na beluistering denk ik dat ik dit niet eens zo erg vind, sterker nog, Volgens mij is deze plaat veel beter. Had nog geen enkele Toussiant plaat, dus prima toch??

Weinigen die zo het mooie weer hebben gemaakt in New Orleans als Allen Toussaint. Eerst als sessiemuzikant, later als songwriter en producer, had hij in de lokale platenvloed vanaf eind jaren ’50 vaak wel ergens een vinger in de pap te brokken. Hij maakte de lokale hits mee tot internationale klassiekers. Working in the Coal Mine, Ride Your Pony, Mother-in-Law en Ruler of My Heart (of Pain in My Heart), ze komen stuk voor stuk uit zijn vingers. Dat ze eerder geassocieerd worden met uitvoerende artiesten als Lee Dorsey, Ernie K. Doe en Irma Thomas (of Otis Redding), zet de man al te vaak onterecht in de schaduw, een plek waar menig producer moet vertoeven. Gelukkig bracht Toussaint vanaf de jaren ’70 zelf een reeks albums uit die zijn naam in grotere letters in de platenbakken bracht en linkte zich zo tevens aan zijn eigen successen.

Op dit album staan zijn eigen uitvoeringen van Working in the Coal Mine en Everything I Do Gohn Be Funky (From Now On). Zijn sound (en de sound van New Orleans in het algemeen) was intussen sterk richting Funk geschoven, wat vooral aan eerstgenoemde ‘cover’ een geheel ander gezicht geeft, compleet verschillende aan de originele sixties uitvoering. De begeleiding, sterk leunend op piano en orgel (respectievelijk Allen en Dr. John) en het altijd pittige drumwerk, zorgt voor een gebalanceerd en bijzonder fris geluid, perfect voor Allens ongedwongen stemgeluid dat de eerste helft van dit album kracht bijzet. Het overwegend nieuwe werk kan gemakkelijk naast zijn klassieke werk voor anderen staan. In What Is Success laat Toussaint zich van zijn meest speelse vocale kant zien. Samen met de achtergrondzangeressen schuift hij gemoedelijk langs de zachte blazers over de dartelende piano. Of het een lokale hit was weet ik niet, een internationale hit had het moeten zijn! Ook met de cover Chokin’ Kind, het enige nummer dat niet origineel van zijn hand is, kan hij zeer goed overweg. Het wordt een levendige uitvoering die aan een broeierig tempo voorbijrolt met een vastberaden Toussaint aan de microfoon.

Nadat hij de funkiness van zijn toekomstige handelingen heeft verklaart in Everything I Do Gonna Be Funky laat hij zijn microfoon achterwege. Vocalen worden verruild voor een zo mogelijk nog rijkere instrumentatie, met uitgebreide pianopartijen en grotere rollen voor blazers, gitaren en percussie. Het sleutelwoord in deze New Orleans Funk van Allen Toussaint blijft balans. De muzikanten voelen zich duidelijk in hun element en doen uiterst toegewijd hun ding. Zij geven de muziek hun subtiel smerig kantje, terwijl de klassevolle uitwerking de composities de ruimte laat om te ademen. Dit creëert zulk een uitzonderlijk geluid dat het haast te vereenzelvigen valt met de persoon Toussaint en dit eerste echte Toussaint album wist dat voor het eerst duidelijk te onderstrepen. Het stond nu immers op de hoes: Toussaint.

Allen Toussaint en New Orleans zullen altijd in één adem genoemd worden. Hij had altijd wel ergens invloed op gehad als er in de contreien van New Orleans muziek uitgebracht werd. Dit album is een combinatie van covers in een totaal eigen stijl en eigen geschreven nummers. Eveneens wisselen vocale nummers en instrumentale nummers (vooral als het funky wordt) zich af op dit geniale album.

From a Whisper to a Scream (3:27) - heeft iets lekker bluesy in de stem. Het samenspel met de backings is heel leuk gedaan. Prachtig sfeervol nummer

Chokin' Kind (3:23) - heerlijk licht swingend waardoor je zo lekker in het nummer kan hangen. Fantastisch nummer.

Sweet Touch of Love (3:20) - wat een lekkere muziek is dit toch. Swingt de pan uit, belangrijke rol voor de backings. Volle blazers. Heerlijk

What Is Success (3:34) - licht funky, veel groove, bluesy, alles zit erin. Weer dat leuke samenspel met de backings. Genieten geblazen.

Working in the Coal Mine (3:13) - klassieker die een wel heel swingende versie mee krijgt. New Orleans swing natuurlijk.

Everything I Do Gonna' Be Funky (3:12) - funky is het zeker. En bluesy is het ook. Fijn nummer toch ook weer.

Pickles (4:27) - dit is er eentje voor het pianospel van Toussaint. Virtuoos op het instrument. En vergeet de andere muzikanten niet.

Louie (3:04) - instrumentaal wederom. Nog meer ruimte voor de piano, maar ook veel voor de andere muzikanten. Meer bluesy van karakter

Either (2:52) - wederom instrumentaal. Gaat in dezelfde lijn verder al de vorige 2 songs.

Cast Your Fate to the Wind (3:19) - nog even wat extra aandacht voor het pianospel van Toussaint. Swingend spel.