Er zit drie jaar tussen het debuut en opvolger Groovus Maximus. Destijds was een dergelijke tussenperiode vrij lang, trends en muzikale kruisbestuivingen volgden elkaar in rap tempo op.
Vanuit muzikaal oogpunt zijn de verschillen tussen de eersteling en deze plaat verwaarloosbaar.
Wellicht dat de titel van dit album zijn naam wat meer eer aandoet; iets meer 'groove' maar voor het overige is alles bij het oude gebleven.
Lekker veel funky ritmes, goed geplaatste ritmes en pakkende zanglijnen. Als liefhebber van swingende bluesy hardrock kun je hier geen buil aan vallen.
Hoogtepunten; het fraaie middenstuk van Mary in the Mystery World waarbij de stemmige gitaarsolo's de aandacht opeisen, de schwung van Fire in the House of de instrumentale afsluiter March of the Spirits, wat beest van een nummer is dat.
Wat mij betreft 1 van de sterkere hardrock platen van en uit het jaar 1992.