Suede - Sci-fi Lullabies (1997)

Dat is waarschijnlijk het beste nummer van de CD. Prachtig, die twee slepende gitaarrifjes over elkaar. De originele b-kant is alleen tot nader orde onvindbaar.

Aghum, mijn mailadres staat in m'n profiel

Ik vind dit een van de geniaalste b-kantjes compilaties die ik ooit heb gehoord. Toen ik het album kocht, kon ik niet geloven dat deze nummers niet op het hoofdalbum stonden (europe is our playground natuurlijk het ultieme voorbeeld), hetzelfde overigens met de b-side van a new morning, die vind ik veel beter dan alles op a new morning!!
Deze dubbel cd is gewoon geniaal met een hoofdletter G!!!

Weet iemand misschien wat de cover moet voorstellen? Ik had eens gehoord over een russisch eiland boven japan waar in de WWII veel gevechtsvliegtuigen zijn neergestort, sinds enkele jaren heeft rusland toestemming gegeven om daar foto's van te komen maken. Dat is een zeer controversieel nieuwsfeit, maar of dat op de foto hetzelfde is dat weet ik dus niet, heeft iemand anders een idee?

Het vliegtuig is een English Electric Lightning straaljager. De desolate toestand waar het in verkeerd heeft te maken met het feit dat het op een schietbaan ligt. Het is waarschijnlijk zo'n terrein waar gevechtsvliegtuigen kunnen oefenen in het beschieten van doelen op de grond. Jarenlang lag er zo'n terrein hier vlak bij ons over de Duitse grens en met wat kunst en vliegwerk kon je daar best nog wel dichtbij komen om te kunnen 'spotten'. Met name de dagen dat er Britse Harriers kwamen waren altijd top.

die foto was genomen op een trainings baan bij een Britse luchtmacht basis in het noord oost van Engeland: RAF Boulmer

deze basis ligt vlakbij de dorp Alnwick (noord van Newcastle op weg naar Schotland niet zo ver van de kust) - de RAF base was oorspronkelijk opgezet tijdens de 2de wereld oorlog als een "nep base" met canvas en rubber vliegtuig modellen om de Duitse luchtmacht weg te lokken van de echte RAF base vlakbij. Na het oorlog en tijdend de koude oorlog (jaren 50 tot 80) was het dan gebruikt als trainings base voor Britse luchtmacht (RAF) en Britse marine (RN), etc.

Kan zijn dat ik me vergis...er staan geen tijden bij wanneer ik ze gegeven heb. Ik weet dat ik er nu meer uitgegeven heb.

Hartstikke bedankt voor jullie uitleg, ik ben blij om te weten waar de foto voor stond.
Europe is our playground doet het bij mij altijd goed op vakanties trouwens... dan maak ik van "london is our town" telkens wat anders

Dit album ooit voor een leuk prijssie gekocht, na nadat ik zo lyrisch over "coming up" was.. Nooit spijt van gehad, want dit is een zeer vermakelijke dubbelaar.. Niet alles boeit.. maar het grootste deel zeker wel!

Hoewel ik voorheen nog niets van Suede in mijn collectie had heb ik altijd wel sympathie voor deze band gehad.

Gisteren heb ik deze dubbelaar in een kringloopwinkel op de kop getikt voor 2,5 euro!

Best gespendeerde 2,5 euro ever Wat een prachtalbum.

Suede's B-kantjes waren tientallen malen beter dan de meeste A-kantjes van andere bandjes.

prachtig album verveeld me geen minuut had voor mij een volwaardig album mogen zijn

In een interview met N.M.E. dit jaar gaf Brett Anderson aan deze verzameling B-kantjes zijn favoriete "Suede" cd te vinden. Dat ben ik volledig met hem eens.

Dit album wordt in mei 2014 opnieuw uitgebracht.

Op vinyl ligt ie al in de winkels.

Dit album van Suede met een verzameling van zogenaamde 'rare tracks' kent een hoog niveau, althans dat geldt voor de eerste helft (tweede cd moet ik nog aan beginnen).
Het zwaartepunt van de eerste CD ligt wat mij betreft in het tweede deel, waar Suede de neo-glamrock prima tot uiting laat komen - analoog aan de eerste twee albums.
Verder zijn de My Insatiable One en To the Birds ook sterke tracks.
Whipesnade is een dikke knipoog naar David Bowie (Sons of the Silent Age komt bij me op).
The Living Dead is verder een prachtig akoestisch nummer. Overall voor de eerste helft 4,5*.
Is de tracklist trouwens chronologisch ?

Ik zag dat deze bij mij op 4,5*, omdat cd 2 net niet zo goed is als cd 1. Maar wat hierop te vinden is, is van dusdanig hoge kwaliteit, dat 5* echt op zijn plaats is. Alleen Dog Man Star is nog net wat beter. Ik vind wel dat 'Asda Town' en 'This World Needs a Father' hier tussen hadden moeten staan!

Van dit soort compilaties is alleen 'Push Barman to Open Old Wounds' van Belle & Sebastian van vergelijkbare kwaliteit.

Tot vervelens toe te herhalen : Europe is our playground, zeldzaam mooi.

Heb nu de 3 lp aangeschaft en bovenstaande gegeven wordt zelfs vermeld op de sticker. Brett's favourite Suede album finally on vinyl.

Killing of a Flash Boy blijft lekker, maar live is ie toch vele malen lekkerder.

Typisch zo'n nummer wat door wat hardere gitaren een fantastische live uitvoering krijgt en dus beter wordt dan het origineel.

Voordat ik de daaropvolgende zin las flitste het na déze zin door me heen: "WAT?! Een sticker met de tekst lennon has bought this record ?!?... O nee, ik begrijp het al..." Dat zou wat zijn...

Haha. Zo beter?

Was zo'n mooie dubbelzinnigheid...

Ja... grappig dat je dat als schrijver niet meteen ziet..

The Masterplan van Oasis waarschijnlijk. Pisces Iscariot van The Smashing Pumpkins wellicht. En Louder Than Bombs van The Smiths zonder twijfel. Dit zijn titels die je tegen kan komen in lijstjes met briljante bundelingen B-kanten. Nu zijn volgens mij de twee laatstgenoemde compilaties ook geen verzameling B-sides in absolute zin. Maar dit geheel terzijde. De winnaar van deze uitverkiezing is in mijn boek de dubbelaar Sci-Fi Lullabies van Suede. Sterker nog, deze compilatie is misschien wel het absolute hoogtepunt in hun toch al niet misselijke oeuvre. Brett Anderson zou het zowaar met mij eens kunnen zijn.

Ik kocht deze Sci-Fi Lullabies aan het eind van een stedentrip naar de Letse hoofdstad Riga en omdat ik toentertijd nog van mijn overgebleven chartale Lati af moest, spendeerde ik die aan deze dubbelaar. Enkele maanden eerder maakte ik kennis met Suede’s debuut en die hield mij weken in zijn greep. De grandeur van Brett Anderson’s vocalen, het rafelige doch melodieuze gitaarspel van Bernard Butler, de subversieve teksten - she's fucking with a slip of a man while the engine ran.. – en bovenal de songs. Ik denk dat ik Pantomime Horse in die tijd misschien vijf keer achter elkaar heb opgezet. Daarnaast had ik gelezen dat de singles van Suede een hoop moois herbergden en dat een groot deel hiervan was ondergebracht op Sci-Fi Lullabies. Die aanschaf was dus een no-brainer. En toen ik ‘m thuisgekomen in de lader stopte bleek daar geen woord van gelogen te zijn. Je zou je bijna gaan afvragen waarom Anderson en Butler schitteringen zoals To The Birds, The Big Time of My Insatiable One – Morrissey wist er wel raad mee.. – niet meer prominent op het debuut meenamen. Maar hier schuilt ook direct de charme. Een aantal van Suede’s B-kanten zijn pilaren in hun discografie. Ga maar na hoe vaak Killing of a Flashboy op de setlist prijkt.

Over het algemeen wordt de periode tot en met Dog Man Star als het hoogtepunt van Suede ervaren en in sommige kringen heeft Bernard Butler de status van een halfgod. Ik wil echter een lans breken voor het materiaal met zijn opvolger Richard Oakes, ook geen onverdienstelijke snarenplukker. Wie inplugt vanaf Together en doortrekt tot aan het einde van cd2 krijgt een soort schaduwplaat van Coming Up voor zijn kiezen. De status van Europe is Our Playground moge duidelijk zijn. Maar ook bijvoorbeeld Every Monday Morning Comes, Sadie en Young Men behoren tot het beste werk van Brett en co. Persvers decadente popsongs in de buitencategorie. En dan staat nog niet eens al het B-materiaal op deze dubbelaar. Voor wie nog verder wil grasduinen in de Suede spelonken zijn Feel en Sam nog wel de moeite om eens op te snorren. Laat onverlet dat deze verzameling nagenoeg perfect is, tot en met het J.G. Ballard – Concrete Island-achtige artwork aan toe. Droom luid.

Eind jaren 90 op een standje op een festival gekocht, pas jaren later leren waarderen.

Bij mij begon Suede te leven bij het album Coming Up die ik geweldig vond. En het jaar daarop kwam Sci- Fi lullabies en dacht die moet ik in huis halen. Heb Dog Men Star toen ook gekocht maar die vond ik te saai. [ nu niet meer je word ouder ] The Asphalt World!! Wat een prachtige dubbel cd is dit , en het boekwerkje mét songteksten draagt daar zeker aan bij.Het is wel uitzonderlijk hoeveel mooie nummers Suede heeft gemaakt in die jaren, dat vind ik ook van mijn favoriete band James. En de studio albums Head Music en A new Morning vond ik veel minder, zodat ik ze verder niet echt meer gevolgd heb. Natuurlijk wel de singles beluisterd van de laatste albums maar het boeit mij niet meer. Heb nog een album van The Tears Here Come the Tears [2005] liggen maar dat wil met de beste wil niet tot mij door dringen.

Ik vind Coming Up nog steeds erg goed. Wel leuk om te lezen dat deze dubbel album zo hoog gewaardeerd word, vooral op pagina 1.

Vorige week deze op vinyl (2014 release) gescoord. Geweldige plaat!
Hij wordt later dit jaar voor Record Store Day ook nog opnieuw uitgegeven.

Waarom staat deze plaat bij de singles?
Het is gewoon een volwaardig dubbel album.

(jaja weet dat het een verzameling van singles is)

Het is wel een compilatie van singles, en b-sides.

Een van de beste b-kantjes ooit!
Aan het stemgemiddelde te zien ben ik verplicht om er eentje op te steken, vooruit dan.

Mooie plaat waarbij voor mij vooral CD 2 er uitspringt.
Op basis van dit album vind ik het vervangen van gitarist Butler door Oakes geen verkeerde beslissing.
Niet alles vind ik even sterk maar bij de meeste nummers kan ik mijn verbazing nauwelijks onderdrukken dat de band dit album als B-kantjes afdoet.
Voorlopig 3.5 sterren met uitzicht op meer.
Het album Coming Up blijft voor mij hun magnum opus.

Er komt een volume 2 aan op Recordstore day 2025. Fijn nieuws toch wel.

Yes, met een uitstekende selectie met de beste B-sides uit de periode ‘98-‘23. Helaas nog niet op cd.