Venetian Snares - Winter in the Belly of a Snake (2002)

Veel sfeer in deze Snaresrelease ("I realise that if my body broke I would break into blossom..." ), maar waar over het algemeen indruk wordt gemaakt met lekker lomp en recht-door-zee breakbeatwerk blijft het hier wat teveel bij makke plaagstootjes. Net als bij "Huge Chrome Cylinder Box Unfolding" valt het dan direct op dat Funk het niet in zich heeft om op een wat meer ingetogen vlak te boeien. Zeker in vergelijking met z'n recente Hongaarse werk zijn de (klassieke) melodieën weliswaar sfeervol, maar werken ze een stuk minder goed mét de electronische waterval (van plaagstootjes dus ).

Ik heb Xanopticon de afgelopen tijd een stuk beter leren te waarderen, en wat dat betreft is dit óverduidelijk een light-versie. 't Blijft allemaal wel boeiend om te volgen, maar er is wel beter te verkrijgen. 3,5-je voor deze.

Ziekelijk droevig album... vanaf de eerste track waarin Snares over zijn overleden vader zingt tot de laatste sounds van het album (het pikzwarte 'Earth') is dit hartverscheurende muziek..
Duister en beklemmend is 't.... je hebt tijdens het luisteren het gevoel dat dit een heel persoonlijk album is.. maar het gevoel van bedroefdheid en hopeloosheid komt heel sterk naar voren.. een fantastisch album... 5*

Ik begin met 3.5*.

Zoals vaak veel net-niet werk op Snares releases. Vaak breakcore die maar wat aanneuzelt, wat toch niet echt bij het gevoel achter het genre past vind ik. Zo'n "Dad" vind ik echt totaal niks. Gelukkig zijn er trackjes als Suffocate, die met mooiere melodieën heel wat goed weten te maken.

Want van de breakbeats moet Snares het uiteindelijk toch nooit hebben. Te wisselend weer dit album. Ik hoor liever z'n conceptalbums, waar één stijl of sfeer de hele rit doorgedragen wordt.

Mmz, het lompere werk vind ik een stuk voorspelbaarder en saaier (zoals het 'Chocolate wheelchair'-album, leuk maar niet zo bijzonder). Deze plaat is juist bewust een stuk ingetogener, niet 'mak' maar sfeervol zou ik zeggen.
Toch wel een concept album, de titel dekt de lading volkomen, duister en beklemmend van begin tot eind maar errug mooi.

Ben het wel met Goodfella eens, maar dan vind ik ook dat de sfeer nog beter had kunnen zijn als het beatwerk er beter uitspatte. De melodie in Dad laaide de verwachtingen iets te hoog op bij het opzetten van het album. Heel aardig verder.

Eerlijk, ik ben niet zo van de electronica. Maar deze plaat heeft toch een beetje mijn ogen op dat onbekende terrein geopend.
Al dat gekrak, geknars en geblieb dat in een onnavolgbaar tempo en maatsoort via mijn koptelefoon mijn hersenpan in gaat, heerlijk. Zo op zijn tijd.

Deze gast ga ik zeker in de gaten houden. Te beginnen met Rossz...

4*

Dé snares-plaat voor mij....

Ik heb al een tijd een boel Venetian Snares-platen op mijn pc staan, maar ik kon mezelf er nooit echt toe zetten om ze te luisteren. Achteraf blijkt het goed te zijn dat ik er pas laat aan begonnen ben, want dit had ik heel lang niet kunnen waarderen.

Grote chaos aan allerlei electronische geluidjes, met wat langzamer voortkabbelende golven geluid op de achtergrond. Wat er allemaal gebeurd weet ik niet precies, maar dat hoef ik ook niet te weten. De enorme rust die deze plaat met zo'n hoop actie weet te bereiken weet me gewoon enorm te boeien.

Het is trouwens iets wat me de laatste tijd vaker opvalt, dat ik meer en meer waardering krijg voor chaotische platen... album die niet netjes binnen de lijntjes ingekleurd zijn. Onvoorspelbare albums, en deze past goed in die lijn

Ik ben het met mensen hierboven eens dat de tracks met stem niet de sterkste zijn... nummers als Stairs Song en Suffocate vind ik wel erg sterk... die hebben gewoon een bepaalde sfeer die me aangrijpt en niet zo loslaat, erg bijzonder.

Waarom het me precies een album lang blijft boeien weet ik niet... als ik naar de tracks afzonderlijk zou luisteren zou ik verwachten dat het me snel zou vervelen.. maar het boeit gewoon continu, en daarom een 4,5*

.. vanwege mijn gebrekkige electronic-kennis houd ik mij open voor aanbevelingen

Zo te horen kan je Xanopticon, Somatic Responses of Synascape ook wel eens proberen.. chaos én rust.

Venetian snares is zo te horen niks voor mij. Dat geblieb hoor ik ook terug in slecht gecodeerde mp3's. Niks aan: 2*

Ik zou toch even een andere plaat van hem proberen. De Hongaarse of Doll Doll Doll. Die vind ik erg goed, en hier kwam ik ook niet doorheen...

Mooi album. De toon van het album is zwartgallig. Redelijk ingetogen 'IDMish' beats, itt tot de soms manische breakbeats die Funk soms etaleert in zijn muziek.

Ik heb dat album nu al twee keer gehuurd in de bib (ik huur effectief albums daar) en ik vond het telkens even prachtig. Terwijl het in mijn bezit was luisterde ik er enorm vaak naar, liefst 's avonds met mijn ogen dicht en mij laten mee voeren op de vreemde ritmes en in de donkere sfeer.

Want donker is dit album wel, en héél droevig inderdaad. Dit is echt een bijzonder mooi album als je het mij vraagt, komt nog wel in mijn collectie trouwens. En pas dan geef ik punten. Maar onder de 4* zal het niet liggen!

En die cover blijft je in het oog springen, vond ik steeds.

Deze ga ik snel bestellen. Winter in the belly of a snake raakt met als een clusterbom. Gestoord en mooi tegelijk

Dat vind ik precies het mooie aan het album ja.. dat er eens echt een toon gezet wordt.. Bij veel van zijn releases heb i keen beetje te veel dat ik naar een koud muziekje zit te luisteren, maar hier zit voor mij gewoon zoveel meer sfeer in.. Zelfs bij die hongaarse plaat heb ik nog het idee dat het allemaal prachtige muziekjes zijn, maar het me niet écht pakt..

Hier is het af en toe flink chaotische beats, maar er zit meer structuur in. Zoals alle melodieuze achtergrond in Cashew bijvoorbeeld.. Kan me prima voorstellen dat mensen dit een veel mindere release van hem vinden, maar voor mij werkt het gewoon

Is het nou Funk zelf die zingt op Dad en She?

haha, dat klopt ja, dat is Aaron zelf

Beklijvend van de hoes tot het laatste geluid. Ik luister er het liefst naar in het donker, met de koptelefoon op.

Binnenkort in mijn brievenbus! Eindelijk!