Iron Maiden - Powerslave (1984)

Net hoorde ik Rime of the Ancient Mariner op mn Ipod tijdens het hardlopen. En het weer sloeg net helemaal om, de lucht werd gitzwart , het begon te bliksemen en langzaam begon het te regenen. Er hing zoveel dreiging in de lucht, mensen vluchten als het ware naar binnen en ik moest nog zo'n 25min naar huis lopen En dan terwijl zo'n episch nummer horen, heerlijk moment was dat

Vooral door The book of Souls, hun nieuwe album ben ik weer veel Iron Maiden aan het luisteren, wat een prachtige band toch. Hoop ze echt nog eens live aan het werk te zien. Ik heb ze een keer 'half' gezien toen ik helemaal vd pad rondliep op pukkelpop.

4,5* favorieten: Powerslave en Rime of the Ancient Mariner

"The Golden Goose is on the loose!" (Geweldige tekstregel, ik stel me er van alles bij voor.) Ik (een Iron Maiden-noviet) heb deze plaat nu pas een keer of vijf maal gehoord, maar het lijkt me typisch een album met zó'n eenheids-flow dat de mindere momenten (bijvoorbeeld de soms wat flauwe refreintjes van Flash of the blade, The duellists en Back in the village) meegesleept worden in de snelkookpan van de majestueuze gitaarpartijen. Aangekruiste favorieten zijn het titelnummer (zeer sterke tekst ook) en de epische afsluiter (die als enige nadeel heeft dat hij, zoals Tolkien over The Lord of the rings zei, "too short" is). Energie, spelplezier en levenslust, dat zijn dingen waar ik de laatste jaren steeds meer naar op zoek ben in muziek, en bij Iron Maiden lijken deze begrippen hoog in het vaandel te staan. Magnifieke hoes trouwens, qua slimme vondst vergelijkbaar met die van Deep Purple in rock maar qua visuals en vooral zeggingskracht oneindig veel beter – half komisch, half dreigend, hélemaal geslaagd.

Dat vind ik bij Iron Maiden ook zo geweldig. Er valt voor jou wellicht nog genoeg muziek van hen te ontdekken. De eerste zeven albums zijn stuk voor stuk klassiekers, vol aanstekelijke energie en levenslust.

Ik ben er mee bezig!

Mooi om te lezen dat iemand Maiden aan het ontdekken is! Als ik me even terug plaats naar de tijd dat ik hier zelf mee bezig was dan weet ik nog dat er een wereld voor me open ging. Tijden lang waren m'n maten en ik in de ban van Maiden. Let wel; destijds kon je niet met een paar klikken op de knop een hele discografie in huis halen. Nee, je moest cd's of lp's huren bij de bieb, lenen van neven of jongens uit de buurt. En dan alles op tape kwakken en in de walkman ten allen tijde luisteren. En als je weer wat geld verzameld had dan kocht je een album origineel! En dan uren zitten luisteren en de hoes bestuderen op onze kamertjes. En zo ontdekte je stukje bij beetje meer over Maiden en hun muziek. Doordat ik relatief laat instapte ('88) leerde ik dus niet alles in chronologische volgorde kennen. Maar achteraf had dat ook wel iets. Fantastische tijden!!

Ja, dat komt me bekend voor. Vanwege mijn opleiding had ik ook veel C90+6-bandjes in huis, handig voor die (redelijk zeldzame) elpees die nèt wat langer dan 45 minuten duurden, en mijn vrienden maar niet begrijpen hoe het kon dat zij bij van-bandje-naar-bandje-kopiëren op hun eigen C90-bandjes steeds ruimte te kort kwamen...

Voor mij is dit de absolute top album van Iron Maiden, heb ze afgelopen woensdag live mogen bewonderen en zeker geen spijt van. Onder andere ook de topper 'Powerslave' werd er gezongen! Beter kon het niet worden.

Heerlijk albumpje en zeker een top band!

Ik ben ook sinds enkele maanden de originele Maiden-cd's aan het verzamelen en dus ook de First Ten Years-ep's. Ik had wat albums op bandjes maar heb me er nooit in verdiept. Maar in m'n zoektocht naar 'nieuwe' muziek ben ik daarmee begonnen, gelijk met grote voorbeeld Judas Priest. Lekkere, snelle hardrock met lekkere, straffe riffs en gelaagde gitaarpartijen. De Di'anno-jaren zijn meer punky, de Dickinson-jaren meer proggy en daar is dit wellicht het ultieme voorbeeld van.

Ik kan nooit kiezen welke ik nou de beste Maiden vind. Ik denk 7th son want daar heb in de beste herinneringen aan plus het hele concept gedoe op die plaat vind ik leuk , maar Powerslave heeft ook zoveel mooie nummers.
Het is ook de plaat die ik het langste heb laten liggen in mijn tienerjaren. Ik weet dat ik in mijn " rebelse" jeugd helemaal in de metal was (begin 90's) ik om een of andere reden enkel het geluid van Powerslave zo..80s vond klinken
Maar daar had ik maar kort last van. En gelukkig,want dit is toch een van de sterkere Maiden platen. Geen slechte nummers hier

Losfer Words is wel wat magertjes.

Vind je? Ik heb het nooit als storend tussen al het andere geweld gevonden eigenlijk. Ondanks dat het natuurlijk een wat vreemde eend in de bijt is, zonder z'n zang. Nee ik mag het altijd graag horen!

Ik heb niks tegen instrumentaaltjes hoor, op de eerste 2 Maiden albums vond ik ze erg sterk. Maar dat gitaarmelodietje van Losfer Worlds (zo vanaf 0:55 min) klinkt mij altijd als zo'n ouderwets computerspelletje in de oren.

Het refrein van Back In The Village vind ik ook wat minder. Voor beide smetjes een halve punt aftrek.

Ja maar....het is ook opgenomen in 1984

Haha, het zou me idd niets verbazen als ze zich destijds hebben laten inspireren in één van de arcadehallen die de wereld toen nog rijk was.

Veel te streng die puntjes aftrek Alleen al de riffs en de solo's in back to the village vergoeden al het wat simpele maar doeltreffende refrein. Zulke furieuze songs worden niet meer gemaakt door de heren heden ten dage. En Big Orra is broodnodig tegen de Dickinson overkill die anders op kant A zou zijn toegeslagen. Ach, ik (censuur) maar wat. Mijn favoriete Maiden album. Droog, snel en vol hoogstandjes.

Ok ik ben wat streng , dat geef ik toe. Ik twijfelde eerlijk gezegd wat tussen 4* of 4,5*. Toch vind ik een aantal andere klassieke 80's Maiden albums net iets beter dan deze. Zoals de eerste 3 albums, daar zit zoveel energie in, dat jongehondengevoel is hier weg en dat vind ik jammer. Qua composities is deze ook wat wisselvalliger. Later namen ze gelukkig weer revanche met Seventh Son.

Met Somewhere in time bedoel je denk ik?!

Die vind ik qua composities niet sterker dan Powerslave.

Powerslave is toch wel het beste Maiden-album mijn inziens.


Waar de heren op andere albums wel een steekje laten vallen valt hier alles zijn plaats.

Goede songs. Goede zang. Goed gespeeld en een goede productie....

Een gladder klinkend album. De tempo's zitten gelukkig wel helemaal goed. Mijn favorieten zijn Aces High, 2 Minutes to Midnight en Powerslave. Jammer dat Rime of the Ancient Mariner als episch nummer niet zo geslaagd is in opbouw. Maar tijdens dat saaie middenstuk vergaap ik me gewoon even aan de mooie hoes.

96/100

Als je mijn top 10 albums zou bekijken, zul je zien dat deze toch wat uit de toon valt. Maar sinds die uitkwam vind ik deze zo goed, dat hij niet mag ontbreken. Het duo Murray/Smith is echt zo geweldig hier, iedere gitaarpartij (solo en duo) is een feest. Zelfs een ogenschijnlijk wat minder nummer als Flash Of The Blade blijft volledig overeind, juist door het fantastische gitaarwerk. Melodieus en messcherp.
Ik ken alleen de jaren ‘80 Maiden. Na Seventh Son is het naar mijn mening een totaal andere, oninteressante, band geworden. Zelf het latere werk met Bruce blijft niet echt plakken bij me. Het oude werk, ook met Di’Anno, blijft magisch in mijn oren, en op Powerslave is alles ijzersterk.

Tsja, weinig aan toe te voegen eigenlijk...

een vol punt er bij. Een prachtige band met een sterk oeuvre en nog steeds relevant.

Wat een monumentaal album is dit toch, ik pomp er een halve ster bij. Al een tijdje in bezit en boet nog niets aan kracht in.

Jammer dat ze The Duellists nooit live hebben gespeeld. Vind het echt een geweldig nummer. Hetzelfde geldt ook wel voor Flash of the blade en het opzwepende Back in the village. Die eerste heeft een mooi middenstuk met 3 stemmige gitaarpartijen, dat hadden ze mooi live kunnen spelen sinds ze 3 gitaristen hebben. Maar helaas, soms zien bands hun eigen pareltjes over het hoofd.....

En dan moeten ze Gers inpluggen

Ik ben het met je eens. The Duellists is geweldig. De enige reden dat die niet in mijn top 10 Iron Maiden nummers staat, is dat 'ie net iets teveel lijkt op Where Eagles Dare. En die is net wat lekkerder nog. Maar de gitaarsolo's op The Duellists... man, wat een band was dit toch.

Haha, er zijn zelfs passages met 4 gitaren tegelijk, dus zelfs met Gers erbij komen ze nog 6 snaren tekort.

Denk dat het record op het aantal gitaarpartijen wel The Thin Line Between Love And Hate is, waar er op een gegeven moment 6 gitaren tegelijk te horen zijn (ook niet live gespeeld!). Of wie biedt er meer?

Is iemand al eens opgevallen dat bij Losfer Words, vanaf 2:31, de karakteristieke lick van Wasted Years gestart wordt? Of ben ik de laatste die daarmee komt? Dat het me nu pas opvalt, na 35 jaar.....

Prima album, maar "Number of the Beast"is m.i. hun beste!!