A Tribe Called Quest - We Got It from Here... Thank You 4 Your Service (2016)

Arrie Mijn fout, inderdaad te snel een conclusie getrokken op voor mij onbekende maar Amerikaans klinkende namen. Bij nadere beschouwing zie ik nu ook een paar die ik wel eens iets van gehoord heb. Was waarschijnlijk aan het slaapwandelen toen ik de oorspronkelijke post neerzette.

Amber Arcades heb ik nota bene live gezien bij Crossing Border..

Kan gebeuren.

Mooie lijst, heb er gelijk een paar artiesten tussen gevonden met een geweldige cross-over sound tussen psychedelische folk en electronic à la Peaking Lights. Bedankt.

En nu weer terug naar dit album.

Halfje omhoog. Niet alles is even sterk (Anderson .Paak hadden ze van mij wel thuis mogen laten, ik vind 'm hier weinig toevoegen), maar wat echt vet is is ook echt heel vet - fantastisch geproduceerd vol fraaie details en vondsten, en rappers die elkaar geweldig aanvullen. Tijd om eens in de back catalogue van A Tribe Called Quest te duiken, want dat is toch best een gat in mijn smaak; al moet ik zeggen dat zodra het intro van 'Walk on the Wild Side' klinkt, ik automatisch 'Can I Kick It' begin te rappen.

Mooi bij effect van dit album is dat ik de eerdere werken van Tribe nu ook beter waardeer, lees: ze eindelijk recht doe, kende ze wel een beetje, maar in die tijd kwam ik niet veel verder dan Wu Tang, Dre/Snoop en NWA bij wijze van spreken. Gek genoeg kwam De La Soul weer wel ruim aan bod 'damals'.

Veel te korte K-Dot-verse though.

Vind de toevoeging van Anderson .Paak wel relaxt eigenlijk. En dan K-Dot het nummer erna, dikke prima.

Hij ligt hier eindelijk op de draaitafel!

En hier ook!

Ja heb hem vandaag ook binnen gekregen van Bol

En ik wacht al sinds 10 uur s'ochtends op de post....

Hij ligt op de draaitafel hoor. Lekker plaatjes luisteren

5 op een rij, hoezo: vinyl is in?

Die van mij maakt anders gewoon rondjes in de cd-speler.

Word.

super album, hun beste na hun 3 eerste

Ik vind dit zelfs beter dan de twee klassiekers Het debuut ken ik nog niet.

Ook het debuut is erg goed Johnny Marr, wel een beetje speelser dan de opvolgers. Ligt wat in de stijl van De La Soul's 3 Feet High & Rising maar wel voorzien van classics in de vorm van Push it Along, Can I Kick It, Bonitta Appelbum & I Left my Wallet In El Segundo.

Velen noemen The Low End Theory & Midnight Marauders hun beste maar platen als het debuut & Beats, Rhymes and Life raken daardoor wat ondergesneeuwd, kijk maar naar het verschil in aantal stemmen terwijl die ook echt wel heel erg goed zijn.

Eigenlijk hebben ze slechts 1 minder album en dat is the love movement of zoals het Phife dawg het zei

"you mentioned about how the last album should have been called The Last Movement"

Zelfs de producties van J Dilla redden dat album niet voor mij terwijl ik hem anders bijna altijd erg sterke beats weet afleveren.

Deze We Got It from Here... Thank You 4 Your Service is wel ongelofelijk goed.
Het oude geluid word mooi vermengd met de huidige HipHop en de gastartiesten leveren allen mooie bijdrages. Vooral Andre 3000, Kendrick Lamar, Anderson. Paak en zeker Busta Rhymes voelen zich hier duidelijk op hun plek.
Twijfel nog steeds tussen 4* & 4,5* maar elke keer als ik hem draai word ik spontaan gelukkig dus 4,5*

Heeft iedereen het optreden op de Grammy's gezien trouwens?

Grammy Awards 2017 Full Show - YouTube (Link begint bij optreden )

Bus komt erg goed hier.

Misschien zou hij zelf ook eens iets als dit moeten doen, zit toch al enige tijd redelijk in het slop naar mijn idee.

Al is zijn laatste nummertje op spotify 'AAAHHHH!!!!' nog best geinig.

Een geheel herstel naar oude glorie is het niet.

Wanneer hiphoppers in hun oorspronkelijke dingetje proberen te blijven hangen lijkt het vaak mis te gaan, ze verzanden in uitgebluste herkauwsels al dan niet met een overdaad aan gastbijdragen.

Ze zouden allen een voorbeeld kunnen nemen aan een Ghostface. Iemand die als artiest blijft evalueren en er op die manier in slaagt ook vandaag nog harde platen af te leveren.

Het is weinig bands gegeven na zo'n lange tijd zo'n comeback af te leveren. Een comeback die enerzijds recht doet aan het bekende ATCQ geluid, maar ook vooruit kijkt.

Zalige plaat die enkel wat inzakt op kant C, Lost Somebody maakt die kant wel wat beter.

Het nummer met Paak vind ik net 1 vd beste nummers op dit album, terwijl ik zie dat velen deze als minder beschouwen.

Deze nog eens opgegooid om na te gaan of die 4.5 niet tot stand kwam uit enthousiasme want in mijn herrinering was het wel heel erg retro.

Dat gevoel mag al vanaf the Space Program de vuilnisbak in. Wie zo old school en toch zo relevant kan klinken, hoeft niet te innoveren. Het album trekt daarna door van begin tot eind. Inhoudelijk divers en actueel maar daarnaast ook muzikaal enorm gevarieerd. Ik hoor elementen uit elk era van de hip hop maar door subtiele geluidseffecten en refreintjes klinkt alles zo fresh, chill en laidback.

TLE en MM schat ik misschien iets hoger in omdat ze daar de sound definieerden voor een hele generatie hip hop. Maar veel doet dit niet onder. Daarnaast kan het zo naast moderne toppers als DAMN., Coloring Book... staan en even fris klinken. Grootse manier om terug te keren en het oeuvre met een gepast einde af te sluiten.

Ik heb altijd van A Tribe Called Quest gehoord, en ik moet bekennen dat dit het eerste album is welke ik helemaal luister. Te gek album, en vooral The Low End Theory bevalt erg goed. Midnight Marauders moet ik nog beter leren kennen, maar tot dan ben ik helemaal weg van tracks als Space Program en vooral Melatonin. Dat nummer is echt helemaal te gek met die scherp getimede raps van Q-Tip en die female vocals in het midden. En de gitaarpartij in combinatie met de synthesizer. Holy shit. Ik kan dat nummer haast op repeat zetten.

Ik kan Space Program echt niet op repeat zetten, de overgang naar We The People... is daar veel te meesterlijk voor. Dat blokje is wel een van mijn favorieten, maar het hele album is gelukkig in de gehele breedte gewoon erg sterk. Laatste dagen staat deze constant aan, gooi 'm maar eens met een halve ster omhoog. Nice.

Hmm, had graag meegedaan met de lofzang, maar ben niet echt onder de indruk. Album begint sterk, maar The Space Program blijkt meteen het hoogtepunt te zijn geweest. Op alle voorgaande albums staat minstens een handjevol tracks dat beter is (mijn inziens op Love Movement ook ). Misschien moet het meer rijpen, maar vooralsnog kom ik niet verder dan halfvol treetje sterren.

Damn, wat een topplaat toch. Heerlijke sfeer, eigen stijl maar toch niet gedateerd klinken, hulde. Emoties rondom de dood van Phife maken de luisterervaring erg bijzonder.

Nog altijd even sterk als toen ie uitkwam.
Heerlijk schijfje. De zoveelste sterke featuring van André 3000. Wanneer komt die eens met een nieuw album?

Q-Tip krijgt nog steeds niet genoeg credits als een van de beste hip hop producers. Die man is een genie. Zoveel briljante Tribe albums, solo albums, plus zijn werk voor andere artiesten (Illmatic! The Infamous!)

Mooi dat "We The People" in de meest recente editie van musicmeter's hip hop 250 de top 10 wist te halen.

Nu pas dit album ontdekt, wist niet dat Tribe nog een album had gemaakt, en Poeh wat klinkt dit heerlijk. Het album staat vol op repeat. Space Program, People, Whateva Will Be, Wall of Sound, Generation, Kids, Enough, Mobius, Spasmodic, Killing Season.. zelfs Movin' Backwards die even moest groeien, klinkt lekker. I'm hooked.

RIP Phife.

Hier staat een bovengemiddeld aantal vaak tot zeer vaak gedraaide nummers op.

Dit is niet zo'n album met een of twee vaak gedraaide uitschieters en elders nummers die misschien wel fijn klinken maar die je tegelijkertijd snel weer vergeet; deels de oorzaak van het zuinige gemiddelde puntenaantal in m'n profiel.

En als de nummers op dit album iets minder memorabel zijn, liggen ze alsnog uitstekend in het gehoor. Het geheel heeft een relaxte, naturelle ondertoon. Erg prettig.

Overigens lopen de nummers, ondanks dat ze goed op zichzelf staan, praktisch in elkaar over. Je merkt niet altijd goed wanneer het ene nummer eindigt en het andere start.