Emitt Rhodes - Emitt Rhodes (1970)

Wonderschoon debuut-album van deze singer/songwriter en multi-instrumentalist die toen pas maar 20 jaar oud was.
Heerlijke Paul McCartney / Gerry Rafferty - achtige muziek.
Latere albums zoals 'Mirror', 'The American dream' en 'Farewell to paradise' zijn ook pareltjes.

Op het allereerste album van Fairport Convention staat ook een gave versie van Emitt's 'Time Will Show the Wiser'.

Dit is hoe perfectie klinkt.

De composities zijn van het niveau van "The Village Green Preservation Society" en Rhodes geeft er daarnaast nog een gouden barokrandje aan mee a la Scott Walker en Lee Hazlewood. Opgeteld is dat een waar meesterwerk. 5 sterren, minder kan ik er niet aan geven.

Hartstikke mooi geformuleerd!

Ik zie in jouw Top 10 nog meer pareltjes staan.

Stel je voor dat de Beatles tussen Revolver en St. Pepper nog 2 waanzinnig goeie platen hadden gemaakt die je nu pas voor 't eerst hoort. Wel dat is deze en The American Dream.
Had potverdomme 'the american dream' al een jaar op mijn computer staan. En al die tijd dacht ik dat deze zelfgetitelde zijn beste was. Beiden blijken dus verplichte kost, al vind ik the american dream wat afwisselender en minder Beatles-achtig. Die 2 daarna Mirror en Farewell to paradise toch beduidend minder. Bovenstaande plaat is op n 4 sporen recorder in eigen garage opgenomen. Ongelofelijk mooie sound. En dan te bedenken dat al die flutbandjes van nu in ozo dure studios er nietsvan bakken. Emitt Rhodes heeft ook nog is alle instrumenten zelf ingespeeld. Zo'n talent kom je maar 1 keer in een decenia tegen.

Hey, "Somebody Made For Me" ken ik ook enorm leuk nummer is dat.

Dat zijn nog 's teksten waarmee je iemand nieuwsgierig maakt.

Moet eerlijk kwijt dat ie me de eerste keer niet zo erg pakte. Geweldige liedjes, zeker, maar ook ietsje tè McCartney-esque (soft en speels) vond ik toen. Maar deze tweede draaibeurt bevalt ie me een heel stuk beter. Je moet even doorkrijgen waar em de nuances zitten...
Die mistige sound doet ook wonderen trouwens, heerlijk!

De net als de gebroeders Wilson van The Beach Boys in Hawthorne, Californië geboren Emitt Rhodes was hiervoor natuurlijk bekend als frontman van de band The Merry-Go-Round, die destijds een klein hitje had met "Live", ze maakten maar een album en daarna ging Rhodes dus solo.

Prachtig album is dit, met allemaal fraaie, zeer korte liedjes die zich gegarandeerd in je hoofd nestelen, zeer pakkend allemaal.

Tegenwoordig is Rhodes trouwens louter actief als producer voor andere (veelal nog onbekende, lokale) bands. Het zou mooi zijn als hij zelf nog eens een nieuw album zou opnemen, maar die kans lijkt miniem.

Ik ben dit album net aan het beluisteren nadat z'n naam ineens weer opdook op Internet. Een track als "You Must Have" is net zo goed als het beste werk van de vroege McCartney!
Ik ga er meer naar luisteren de komende tijd....4**** om mee te beginnen!

wat blijft dit een meesterweg zeg! En dat ingespeeld met een bas van 10 dollar van een rommelmarkt las ik ergens! Paul mccartney mag dromen dat hij ooit 't nivo van dit kan evenaren met zijn soloplaten.

had inderdaad meer op zijn plaats geweest als hij nu grote zalen had gevuld want 't zijn toch allemaal catchy meezingers...helaas werkt t niet altijd eerlijk, talent is niet genoeg

Beetje de Amerikaanse Harry Nilsson, als ik dat zo mag omschrijven. Zonder het gegein dan, gelukkig.

Wacht effe, Harry was toch ook een Amerikaan?

We zijn trouwens een dikke vijf jaar verder nu en er is nog altijd geen nieuwe muziek van Emitt te bespeuren, al schijnt hij wel regelmatig in de studio te vertoeven...

Krijg nou het heen en weer, ik dacht altijd dat het een Brit was joh.. humor, onderwerpen, link met de Kevers..
Verstandige Broertje van Harry Nilsson dan maar..

Het schijnt nu dan toch echt te gaan gebeuren... Er is zowaar al een nieuw (nou ja, een Bee Gees cover) nummer uitgebracht op vinyl voor RSD. Meer info hier.

Eens met eerdere commentaren: lijkt sprekend op Paul McCartney en Harry Nilsson. Sterker nog, dit klinkt als het album dat Macca had moeten maken, maar nooit heeft gedaan!

Nieuw album, "Rainbows End", wordt in februari 2016 uitgebracht. Meer info hier.

26 februari: Emitt Rhodes - Rainbow Ends

De Amerikaanse muzikant Emitt Rhodes was begin jaren zeventig verantwoordelijk voor één van de meest verfijnde popalbums uit het decennium. De jaren voordat dit debuutalbum, toepasselijk genaamd Emitt Rhodes, verscheen bracht de multi-instrumentalist zijn tijd achtereenvolgens door als ritmische drummer van The Emerals en The Palace Guard en als gitaarspeler en zanger van de door The Beatles beïnvloede band The Merry-Go-Round. Als “one-man Beatles” kreeg hij met zijn debuut niet de aandacht die hij verdiende, ondanks zijn vakmanschap en gestructureerde popsongs.

Zijn zachtaardige zang brengt opener With My Face on the Floor tot leven, waarna het prachtige en muzikaal goed gevulde Somebody Made for Me er nog een stapje bovenop doet. Emitt arrangeerde, schreef en produceerde alle muziek zelf in zijn thuisstudio, ongekend en kenmerkend voor de grote klasse van dit unieke talent. Hij behaalde onterecht nooit de successen van zijn generatiegenoten, echter maakte hij vorig jaar (2016) nog wel een geslaagde comeback met het album Rainbow Ends.

4*

Onderdeel van de "10 albums die je gehoord moet hebben" rubriek.