Dream Theater - Dark Side of the Moon (2004)

Is dit iets?

zeker, een mooie ode aan pink floyd.
instrumentaal is het allemaal in orde, de juiste sfeer zit in de nummers, foutloos gespeeld (hoe kan het ook anders...) alleen past labrie zen stem niet echt op sommige nummers.
Het best geslaagde nummer is voor mij echoes .
4*

Dat zou me verbazen, Echoes is absoluut niet een nummer voor Dream Theater! Maar ik zal het eens een kansje geven

echoes is zeker wel geslaagd te noemen ja, had het in eerste instantie ook niet gedacht maar was positief verrast! klinkt echt superstrak!

overigens is deze bootleg voor iedereen aan te raden die van pink floyd houdt! echt een pareltje... (leuke cover trouwens)

Ik kan je verzekeren dat dat niet voor iedereen geldt...

U heeft hier al naar geluisterd?

Jawel..., maar ik weet uit eigen ervaring dat niet elke Pink Floyd-fan zit te wachten op deze plaat.

Ah, u ook al niet?

Het kon erger maar de magie is wel helemaal weg.

3*

Een geweldige bootleg, ook nog eens in Nederland opgenomen.
Niemand kan Pink Floyd beter coveren dan Dream Theater, luister naar Time, en Any Colour You Like. of beter nog, bekijk het, alles staat op Youtube.

Dit is niet in Nederland opgenomen. Recorded live at the Hammersmith Apollo - London October 25th 2005.........
Waarbij ik ook direct vraagtekens zet bij de release in 2004???

Verder is het prima gespeeld en voegt het niets toe. Volledig overbodig en misschien aardig voor de fans.

Nog maar eens het bewijs dat virtuozen niet per se goede muziek maken. Dit album mist gewoon een ziel. Muzikaal mag het dan perfect nagespeeld zijn (alhoewel, de stem van de zanger is vreselijk), het zegt me niets. Geef mij maar de sublieme versie van Pink Floyd zelf.

Vergelijk je het nu met het studio album van Pink Floyd? Ik vind deze versie meer "ziel" hebben dan bijvoorbeeld de integrale live uitvoering van Pink Floyd zelf op PULSE.
Hier wordt gewoon lekker gemusiceerd met een betrekkelijk aantal muzikanten. Dit klinkt tenminste als een (h)echte band. Zelf James LaBrie klinkt stukken beter dan op de Dream Theater cd's met eigen DT nummers.

Ik ben benieuwd hoe James LaBrie het nummer "The Great Gig in the Sky" aanpakt.

simpel gewoon zijn vriendin laten zingen

Geweldige muzikanten , virtuozen zelfs , maar een band zonder ziel , dat is een beetje mijn conclussie van de groep Dream Theater .
De reguliere studioalbums zijn over het algemeen duidelijk niet mijn ding en vind ik het moeilijk een album uit te zitten .
Deze ode aan Dark Side Of The Moon wekte wel mijn nieuwsgierigheid op en ben er eens voor gaan zitten .
Het concept en de invulling van Pink Floyd is van huis uit al uniek en je moet volgens mij van goede huize komen dit te benaderen .
Gelukkig behandelen de DT muzikanten het met respect en wordt er niet overdreven afgeweken van het bestaande . Veel geluidjes zijn gewoon overgenomen , drummer Portnoy benadert het iets anders dan Nick Mason , maar blijft binnen de lijntjes .
Smetje zijn de vocalen van James Labrie . Dit is duidelijk niet zijn terrein en dat drukt een grote stempel op het geluid .
Leuk voor de band zelf op dit een keer te doen (+ extra's) maar het geeft mij niet echt het gevoel dat dit iets toevoegd . Gewoon een zoveelste ode eigenlijk .

Muzikaal gezien is Dream Theater wel één van de betere allertijden.
(Een groepje virtuozen bij elkaar)

Van de album cover CD serie die Dream Theater live opnam is dit voor mij de beste. Men weet het origineel goed te benaderen, maar daar blijft het wel bij. Qua zang komt het af en toe wel vreemd over, maar instrumentaal levert men degelijk werk.

Hoezo hebben mensen hierboven het over Echoes?

Het geheel is soms niét meer dan de som van de delen. Inderdaad allemaal virtuozen, maar dat kan contraproductief werken. Zeg ik als bijzonder grote fan van DT.

Bonustracks, check.

Een dappere poging om Dark Side of the Moon te weergeven. En ze zijn er bijna heel goed vanaf gekomen. De muziek is prima geregeld (vooral de solo's ), maar die zang. In Breathe en The Great Gig in the Sky nog goed, maar bij Time en Money is het echt ver ondermaats. En wat dachten ze bij Us and Them? Dat het één of ander liedje is waarbij een ouwe viespeuk een orgasme krijgt?

Dit had zo'n goede uitvoering geweest kunnen zijn. Echter hebben ze het met de zang flink verpest. Een 3,0* vooral voor de muziek en twee bovengenoemde nummers.

Voor mij is dit over de ganse lijn een prachtige cd (heb wel enkel de eerste 9 nummers). DT bevestigt weer dat ze een goede live reputatie hebben en verdienen. Het lukt hen ook altijd om covers respectvol te brengen.

Nooit geweten dat The dark side of the moon in zijn geheel gecoverd is . Het is in ieder geval een teken van lef om een van de belangrijkste en meest invloedrijke platen uit de popmuziek nog eens dunnetjes over te doen.

Net als BobbieM... ook nooit geweten van dit album. Ik ga eens op zoek en zeker een luisterbeurt waardig.

Ook op dvd......

Nee sorry, duidelijk niet mijn type zanger waar ik lekker naar kan luisteren. De band klinkt erg goed, maar wanneer de zanger zijn strot opentrekt gaan bij mij de haren recht overeind staan van irritatie. Altijd gewaagd om een compleet album te coveren en DT is voor mij hierin duidelijk niet geslaagd.
2,5* en dierren zijn m.n. voor de band/ begeleiding.

Dit is hoe het zou klinken als Pink Floyd dit album in de '00s had opgenomen en met de rest mee wil doen. En Roger Waters heel wat had zitten roken.
Instrumentaal prima gedaan maar zoals hiervoor vaak wordt gezegd: Zodra die vent z'n strot opentrekt is het afgelopen. Maar ja, een band vind ik geen band zonder een zanger (zeker niet als je een band covert met wel een zanger), dit geef ik dus geen voldoende.
2,5*