Bonobo - Days to Come (2006)

Mmm, klinkt wel anders dan vorige albums. Toegankelijker, dit komt mede door de gastzanger(es), maar ook de productie zelf.

Toch wel lekker album.
4*

weer lekker bonobo-album, ik heb ze alleen liever instrumentaal, ik vind dat zang een instrument is dat bonobo niet nodig heeft. maarja, bonobo pakt de toegankelijkheids-tour toch prettiger aan dan Shadow.. ik mag niet zeuren:)
4*, mijn minst favoriete bonobo-album, alhoewel ik m toch lekker vind klinken... vooral on your marks en transmission zijn ouderwets goed.

en ehm, die clip bij Ketto... dit is geen officiele clip lijkt me;)

Dankzij Bajka is dit (voor mij) het beste Bonobo album. Wat een stem heeft die vrouw zeg. Voor liefhebbers: ze zingt ook een aantal nummers op de Brazilian Lounge cd van Putumayo.
Verder vind ik de beide Transmissions (instrumentaal) zeer de moeite waard!

al met al lekker album: 4.0

Vandaag voor het eerst geluisterd en ik ben erg onder de indruk van dit album. Heerlijke producties en ben vooralsnog geen minpunten tegengekomen.

Ik heb hem inmiddels in mijn top 10 gezet. Heel het album is erg goed en verveelt ook niet. Misschien verhoog ik hem nog een keer naar 5*.

Hou hem vooralsnog nog even op 4* maar de kans is groot dat deze ooit nog 4,5 wordt alleen wil ik hem daarvoor nog wat vaker beluisteren.
Days to Come is mijn #1 favoriet; wat is dat toch een heerlijk nummer.

Vind dit erg lekkere en relaxte muziek. Op een aantal nummers na vind ik de hele cd tof. Transmission94 is mijn beste nummer denk ik. Moet even meer albums van ze controleren.

topplaat onder het ninjatune label. Transmission 94 is geniaal. wat een heerlijke wegdroom jazzy lounge is dat...

Deze zag ik in de top 10 van Osiris staan, dus besloot ik om deze ook maar eens te gaan checken. En ik moet zeggen dat het me goed bevallen is. Wel heel anders dan ik gewend ben en wat ik er van verwacht had. Maar met de zang die op een aantal nummers voorkomt is dit toch een uitstekend plaatje geworden. En Bonobo is een uitstekende producer. Heerlijk om bij te relaxen, nu nog het mooie weer.

Bonobo - Days to Come

Mijn eerste kennismaking met Bonobo zit er op, en hij is een ijzer sterke producer. Hij wist me van seconden 1 te boeien met zijn sterke beats, overlapt met een hele reeks prachtige instrumenten. Zo gebruikt Bonobo erg vaak de sfeervolle fluit, die zich in veel nummers blijven herhalen, prachtig.

Helemaal instrumentaal is het niet te noemen, want Bonobo heeft op vier nummers de top zangeres Bajko mee laten werken. Zij beschikt over een prachtige stem, die erg bij de beats passen. Niet bepaald een soul of funk stem, maar echt aangelegd voor dit genre, zou je kunnen zeggen.

De veelzijdigheid in instrumenten die Bonobo gebruikt blijft goed, zo verveeld het in het begin niet te snel. Toch vind ik niet alles even goed. Er zitten voor mij maar 6 a 7 pareltjes tussen. Niks is slecht, maar soms kon het toch iets origineler.

Een aanrader voor iedereen, want ik denk dat vele dit echt super vinden. Het album kent gelukkig genoeg hoogtepunten, daarom kom ik uit op:

4*

Ik vind dat ik dit album, net als de andere twee, toch maar eens snel moet gaan beluisteren. Op JijBuis klinkt het namelijk allemaal zó goed.

Hoort dat gestotter trouwens in die intro? Heb altijd gedacht dat het aan mijn versie lag, maar luister hem nou op youtube en daar zitten die haperingen ook in.

Op mijn cd hoor ik geen gestotter. Het intro dat op youtube staat is trouwens het nummer 'Recurring'. Maar dat nummer bedoel je waarschijnlijk ook, want op youtube is het midden hakkelig.

Ja dat nummer bedoel ik inderdaad. Ik vond het altijd al een irritant stukje .

Ik ga deze cd maar is aanschaffen. Geweldige plaat!!

Wat mij betreft het minste album van Bonobo tot nu toe, verreweg. Ik ben tot dusverre nog niet echt weg van z'n 'toegankelijkheidstour'. Weliswaar nog steeds een prima plaat hoor, het blijft toch Bonobo. Beste nummers voor mij zijn Ketto en Recurring, die behoorlijk aan oudere albums doen herinneren.

Bonobo en bajka de perfecte combo.
Dacht echt dat ze donker zou zijn toen ik haar hoorde,
maar ze is gewoon een blanke duitser

Album is gruwlijk, elk nummer is goed en verveelt nooit.

Wat is en blijft dit toch een top CD. Maaaar ik wacht met smart op een nieuw album. Vind het alweer wel tijd worden. Weet iemand of ie ergens mee bezig is?

Heerlijk, zeg, deze muziek!

Wel raar om Finks 'Make It Good' ineens op zo'n andere manier te horen. Maar wat een prachtig einde zit er trouwens aan de versie van Bonobo!

Recurring.

Tsja. Hoge verwachtingen maar uiteindelijk liggen andere artiesten van Ninja Tune, zoals Amon Tobin en Blockhead, me beter.

De zang is toch niet helemaal mijn ding, ik krijg er een beetje een Nouvelle Vague achtig gevoel. Het klinkt allemaal prima en het slecht vinden is lastig, maar écht goed wordt het ook niet. (Al vind ik dit wel wat beter) De instrumentale nummers liggen me toch wat beter. Al met al een prima album, maar het mist een beetje spanning of iets dergelijks.

3,5*

Ik had aan de ene kant hoge verwachtingen vanwege de toptien notering bij P-DawG, Osiris Apsis en R&P maar aan de andere kant ben ik nog niet helemaal thuis in deze muziekstroming. Triphop spreekt me ten zeerste aan, en dan vooral de wat meer relaxte kant, en daarvoor ben ik bij Days to Come zeker aan het juiste adres. Vrouwelijke zangers hebben mij nooit echt veel gedaan (behalve Nina Simone dan) maar Bajka pas hier perfect!

Voor nu een 4,0*.

Na een paar keer van Black Sands te hebben genoten ook maar aan dit album begonnen. Eigenlijk valt hij me na luisterbeurt 1 een beetje tegen. Ik vind het jammer dat de zang hier zo'n grote rol heeft, ook omdat ik de stem van Bajka niet zo kan waarderen. Doe mij maar de instrumentale Bonobo (die nummers vind ik ook op dit album vaak beter). Verder vind ik hem als geheel minder 'lekker' om te beluisteren en lijkt hij me minder verslavend. Het is wel een goed album, verder.

Minder dan Bonobo's laatste album "Black Sands" maar voor de rest bevat dit album toch stuk voor stuk mooie nummers met als absolute uitschieter 'Nightlite' met zeer mooie zang van Bajka. Dat de zang op dit album een grotere rol speelt dan in Bonobo's andere albums zie ik niet als een nadeel maar als je niet van de stem van Bajka houdt dan houdt natuurlijk alles op.

4,5*

Ik heb een beetje hetzelfde als niels94; ik vind Bonobo op z'n best als er geen zang aan te pas komt. Bajka heeft best een leuke stem, maar het zet Bonobo's producties wat op de achtergrond, en dat vind ik jammer, zo'n getalenteerd producer. Andreya Triana op 'Black Sands' vind ik net wat minder storend, zij heeft een minder overheersende stem. Nou ja, genoeg instrumentale tracks op deze plaat om volop van te genieten. Lekkere lentedag vandaag, de hele reeks van Bonobo er eens doorjagen!

Nadat Black Sands uitkwam even ik deze ook vluchtig geluisterd, maar verder dan aardig kwam het niet. Een computercrash verder en inmiddels alle andere albums ook eens geluisterd is de waardering alleen maar gedaald. Zeker na het horen van het geweldige Dial 'M' For Monkey.

Dit album begint al met een intro die mij een stuk minder aanstaat dan op Black Sands. De zang van Bajka vind ik ook niet echt geweldig, sterker nog, best storend. 2 * suggereren een heel slecht album, maar er staan best wel wat aardige nummers op, zoals dat nummer met Fink.

De sfeer op het album doet me een beetje aan een moeras denken. Misschien een wat vreemde associatie, maar zeker bij Between the Lines.... Nou ja, ik kan er lang over doen, maar op het moment van schrijven vind ik dit veruit het minste Bonobo album. Bij de eerste luisterbeurt was het beter.

Omdat ik Bonobo wel hoog heb zitten ben ik nu nog met een 'controle luistersessie' bezig, maar het mag nog niet echt baten.

Ik weet niet in welke bui ik dit geschreven heb, want is toch wel wat overdreven. Ketto, Transmission, Between the Lines zijn prima nummers. Toch blijf ik voor mijn gevoel iets missen, de sound van het album is denk ik gewoon niet mijn ding.

Ben ik de enige die Bajka erg doet denken aan Joanna Newsom?

Oeh, blij verrast. Ik krijg een beetje het idee dat dit album ook enigszins wat 'jazzy' invloeden heeft. Vooral dat specifieke drumgeluid hoor ik in een aantal nummers terug.
En dan moet men uiteraard niet aan 'echte' jazz denken, want dat is dit uiteraard niet, maar ik proef wel dat sfeertje alleen dan met een flinke lading lounge/electro erbij ..

Deze ga ik nog wel even een paar keer vaker luisteren.

Alweer een sterk album van Simon Green.

Een jazzy doch mysterieuze sfeer vermengd met hiphopbeats en mooie vocals. Een nummer als Nightlite is daar een perfect voorbeeld van.

Hij heeft mij echt nog nooit teleurgesteld sinds ik amimal magic leerde kennen.

4*

Met deze plaat ging Bonobo nog meer mellow klinken dan op de twee voorgaande platen door meer lichte jazz en soul invloeden toe te voegen. Relaxed voor op de achtergrond en zo nu en dan interessant genoeg om op de voorgrond te treden. Met name Tansmission 94 en afsluiter Recurring zijn geslaagde tracks. Ook Between The Lines (dat me doet denken aan Compared to what, maar dan minder indringend - de stem van Bajka is natuurlijk lang niet zo rauw en soulvol) en het jazzy On Your Marks weten prima te smaken. De altijd slaapverwekkende Fink zorgt ook hier voor een inkakmoment en bij het daaropvolgende Walk In The Sky geloof ik het wel weer. Gelukkig is er dan nog Recurring Al met al een redelijk consistent relaxed plaatje. Hierna werd het trucje nog een aantal keer overgedaan en ben ik de interesse wel verloren in deze artiest.