Leonard Cohen - Songs of Leonard Cohen (1967)

Bedankt! En met relatief onbekend bedoelde ik eerder mensen die niet op Mume zitten.

Plus Songs from a Room, New Skin for the Old Ceremony en Recent Songs.

http://www.last.fm/music/Sigur+R%C3%B3s
85 miljoen plays, 1,5 miljoen listeners. Inderdaad relatief onbekend.

Als je je bedenkt dat een vele malen bekendere plaat als Hotel California nog geen 700 stemmen behaald (ondanks een aardige top 250-notering), vind ik 400 stemmen zeker niet slecht.

Dit album is ook niet bepaald uitgebracht in het 'internettijdperk'.

Naast Live In Londen (voorlopig?) de enige Cohen die ik op 5* heb staan, al heb ik z'n laatste drie studio-albums nog nooit gehoord.

Naar aanleiding van z'n concerten in Gent in augustus ben ik de laatste weken weer volop into Cohen dus die drie albums zal ik zeer binnenkort gaan luisteren.

Dit debuut is gewoon een grandioze plaat.

Z'n meest constante ondanks dat ze misschien wel het meest 'eentonig' van allemaal klinkt. Ook voor m'n meest favoriete Cohen nummers ben ik bij dit album niet aan het juiste adres. (Hoewel So Long Marianne en The Stranger Song toch in een top-10 zouden kunnen staan).

Dit is echter wel een ongelooflijk constant album met stuk voor stuk steengoede nummers met als favorieten So Long Marianne, The Stranger Song en Teachers.

5*

Ja, betrapt . Die 5* waren van korte duur.

Ja misschien toch iets te enthousiast geweest en/of te snel opnieuw gehoord
Heb ondertussen ook de live-cd Field Commander Cohen - Tour of 1979 twee maal beluisterd en die blijft wel degelijk op 5* staan!

Maar deze Songs of leunt toch ook wel echt dicht tegen een 5* aan hoor. Sowieso z'n beste studio-album.

een ieder die net als ik dit album prachtig vinden moeten deze ook is proberen, minstens zo goed
John Terlazzo - Honor Among Thieves (1983)

dank u

De hoes is in ieder geval ook minstens zo goed Dit zal ik binnenkort eens beluisteren, nadat Cohen zelf uit mijn hoofd is; hoop dat Spotify in 2050 ook nog bestaat...

Mooie hoes inderdaad, alleen de letters vind ik heel slecht... Ik denk dat Word Art op deze letters geïnspireerd is .

Minstens zo goed? Ga weg joh! Dat van Terlazzo is een goed album, dit is een meesterwerk. Echt een wereld van verschil wat mij betreft.

Trouwens: 1967? Ik dacht altijd dat dit album uit 1968 kwam.
edit: 27 december 1967 inderdaad (in een beperkte oplage), net op het randje.

Heb ik een versie uit 1966? Op mijn versie staat printed in holland in de onderhoek en ook "copyright 1966, Project Seven Music" , of zegt dat niet specifiek iets over het jaartal van de persing? Het is sowieso CBS, met serienummer S63241 .
Discogs beweerd wel dat er een Duitse is uit 66: Leonard Cohen - Songs Of Leonard Cohen (Vinyl, LP, Album) at Discogs

Verder, blijft een top plaat, blij dat ik m heb. De teksten vergen wel heel wat aandacht, maar de moeite waard.

Drukfout? De nummers zijn namelijk opgenomen aug-nov 1967. Gelimiteerde release 27 dec 1967, officiële release feb 1968.

oke haha. ja dat zal dan wel. of het betreft alleen de nummers Suzanne en The Stranger Song? Gek genoeg ook de enige 2 lyrics die achter op de LP staan.

Wiki: The song "Suzanne" was first recorded by Judy Collins, and appeared on her 1966 album In My Life.

Oke, duidelijk. De rechten voor het nummer komen dus uit 66.

Tenslotte verdient dit album de volle 5*, dit is een prachtig tijdloos album en vind ik tot nu toe zijn beste.

Niet mijn ding dit. Mijn aandacht gleed bij het beluisteren meerdere keren weg. Het eindeloze gemompel van de man kunnen mij niet boeien. Twee uitzonderingen hierop: Suzanne en So Long, Marianne. Die twee nummers vind ik bloedmooi, geniaal zelfs. Dus voor deze twee nummers toch nog de helft.

Een tip, en die tip baseer ik op eerdere berichten van je op (bijvoorbeeld) Pink Moon, is dat je bij oude folk, en zeker bij Cohen en Drake, de platen wat vaker (of eenmaal en dan aandachtiger, mag ook) moet beluisteren. Want! Dat gemompel van de heer Cohen bevat in werkelijkheid ijzersterke teksten, waar de tekst best een belangrijk kenmerk is van folk.

Natuurlijk dwing ik je niet naar teksten te luisteren (immers, verderfelijk en tijdverspilling), maar reken de artiesten er niet op af dat ze je niet kunnen 'boeien', omdat één grote stoelpoot waarop ze leunen willen(!) mede de tekst is. Als je daar geen aandacht aan schenkt, is het niet vreemd dat de stoel soms omvalt.

Verder mag je natúúrlijk zulke platen niet waarderen, daar ben je vrij in, maar ik heb het gevoel dat je met het verkeerde oor naar deze platen luistert - en da's jammer, want ze herbergen zoveel moois..

Ik ben het hier met Masimo eens. Ik vind dit album absoluut niet saai. Want niet alleen zijn de teksten ijzersterk, ook de manier waarop Cohen zingt, de beelden die hij hierdoor oproept en de sfeer die hierdoor ontstaat, bepalen de schoonheid van dit album.

De muziek is misschien niet spannend op zich, maar in combinatie met eerder genoemde elementen werkt het wonderwel.

Maar je hoeft dit album natuurlijk niet mooi vinden. Alleen heb ook ik het idee dat je misschien niet helemaal 'juist' naar dit album luistert.

Slowgaze is nu vast trots op je

Maar je hebt groot gelijk hoor, jochie.

Jullie hebben misschien wel gelijk, maar toch denk ik niet dat ik dit album ooit ten volle zal appreciëren, hoeveel ik er ook naar luister. En het is ook niet zo dat ik iets tegen folk heb, want een Blonde on Blonde ofzo kan ik wel zeer erg waarderen.

Blonde on Blonde is eigenlijk nog nauwelijks folk te noemen mijn inziens.
Dylan's magnum opus is muzikaal wel een heel stuk meer aanwezig dan de schaarse muzikale begeleiding op Cohen's eerste worp.

Maar goed, als je van dit soort muzikaal zwaar aangeklede folk-muziek een strakke plasser krijgt, dan heeft ook Cohen heus wel een plaat die jou wellicht meer kan bekoren.

Probeer deze maar eens, zelfs Bob Dylan doet er op mee

Oei, is dat album wel het juiste om mee aan te komen ?

Ik ben zelf ook een erg late Cohen bloeier, geef ik eerlijk toe. En had aanvankelijk eenzelfde soort van bezwaren als Johnny Marr.

De schoonheid van het album openbaart zich hier lastig maar is daarna onmiskenbaar en ook onvergelijkbaar.
Ik was ook buitengewoon onder de indruk van Cohen's recente concert in A'dam en ook hier geef ik toe dat, door hem gezien en gehoord te hebben, de paar albums die ik dan heb nog meer impact hebben gekregen dan ze eigenlijk al hadden.

Alleen Death of a ladies man waar Stalin nu net mee komt vind ik juist minder (elke artiest heeft z'n ups en downs) maar Songs of Leonard Cohen is een topper, een klassieker ook. Voor mij minimaal gelijkwaardig aan Blonde on Blonde, hoewel ik dat album ook zonder aarzelen 5***** heb gegeven.

Berichten verplaatst naar Leonard Cohen

Jongen toch. Ik zie dat er al een roedel hongerige, doch corrigerende wolven op je afgesprongen is, dus ik probeer deze keer subtiel te blijven. Cohen heeft hier een mooie, warme stem, die misschien niet heel toonvast is, maar wel heel levendig. Het is, om een cliché te gebruiken, net alsof hij naast je in je oor zit te zingen. Ook de teksten zijn meer dan de moeite waard om je in te verdiepen, want naast direct aansprekend, lenen ze zich ook heel goed om uit te pluizen. Hoe vaak heb je eigenlijk geluisterd?

Niet heel toonvast? Ik vind juist dat hij heel erg goed één toon vast kan houden.

Leonard Cohen, al 45 jaar toonvast

een collectie prachtige nummers, waar je heel makkelijk in mee kan gaan, ik bedoel, écht in kan verdwalen en dat zonder 80 tempowisselingen (waar ik in principe niets tegen heb). sisters of mercy is mijn favouriet ( ook te horen in een altmanfilm met warren beaty, een prachtige western, maar ik weet de titel niet meer). de man is beroofd door z'n manager, waardoor ie weer op tournee moet. goed nieuws voor z'n fans, cohen zal er niet zo blij mee zijn.

McCabe & Mrs. Miller heet die western. Op youtube is overigens de korte film I am a Hotel terug te vinden, ook interessant voor Leonard Cohen-fans (dat ondergetekende er een is wisten we al): klik
De Nederlandse ondertiteling schijnt soms ook wel een aardig licht op de teksten trouwens.

Dit album klinkt nog steeds Onbederf'lijk Vers

Éen van de drie favoriete albums van Dustin O'Halloran (A Winged Victory for the Sullen): Skyline Reviews » De top drie van: A Winged Victory for the Sullen - skylinereviews.com