When the Wind Blows (1986)

When the Wind Blows is niet zo'n bekende soundtrack, ofschoon er heel wat grote namen zoals David Bowie, Genesis, Squeeze en Roger Waters op dit album staan. Daarnaast krijgt dit album vaak goede kritieken van de kenners. Het heeft mij nog niet helemaal weten te pakken, maar ik zal het binnenkort weer eens opzetten voor een herkansing.

De eerste helft van het album heeft een aantal prachtige numemrs van verschillende artiesten (sommige nummers zijn niet uniek voor deze soundtrack), duie allemaal simpelweg zeer goed gemaakte pop/rock muziek is met een flink jaren '80 sausje.

De tweede helft van het album is een zeer goed geslaagde score van Roger Waters met instrumentale en vocale stukken waarin tekstfragmenten van de indrukwekkende film zijn verwerkt.

Dit is een zeer goed luisteralbum dat los van de film uitstekend werkt.

De moeite waard voor de score van Roger Waters, maar ook de songs van Bowie en Genesis zijn OK.

Mooie songs van Waters en Bowie. Ook de film is zeer de moeite waard en Waters is er in geslaagd een zeer passende score te produceren. Dat geldt wat mij betreft ook voor de titeltrack, maar wat die andere nummers op de CD doen?

Niet zo'n heel erg goede soundtrack. Bowie's titelnummer is aardig, maar dit is voor Bowie's doen eigenlijk maar een middelmatig nummer. De rest van de nummers die volgen zijn verre van boeiend, en tevens verpest door de gedateerde productie. Vooral Hugh Cornwell en Genesis vallen vies tegen.

Deze soundtrack draait dan ook vooral om Roger Waters' bijdragen. Met 'Towers of Faith' begint de tweede helft van deze soundtrack erg sterk.

'The Russian Missile', 'The American Bomber', 'The Anderson Shelter' en 'The British Submarine' zijn vervolgens natuurlijk niet echt muziek. Deze nummers voegen op plaat niets toe. Het wordt alleen spijtig als dat ook geldt voor de langere nummers 'The Attack' en 'The Fall Out'. Geschikt ter ondersteuning van de filmbeelden, maar ongeschikt om naar te luisteren op cd. 'Hilda's Hair' heeft dat toch wat minder, en vind ik juist erg sfeervol.

'Hilda's Dream' (en 'Folded Flags' tot op zekere hoogte) klinkt wel een beetje als een 'Brain Damage' rip-off.

Tja, eigenlijk is deze soundtrack alleen de moeite waard voor 'Towers of Faith' en 'Folded Flags', die ik beiden wel tot Waters' betere nummers reken, en het titelnummer van Bowie.

goeie soundtrack maar de film komt zeer hard aan, naief begin maar donker zo donker