Rowwen Hèze - In de Wei (1992)

Eerste live cd van Rowwen Heze, een registratie van hun eerste pinkpop optreden, aangevuld met wat opnames uit feesttenten -biersmijtparties-.
Mijn stem voor deze cd had hoger kunnen zijn als drie sterren, ware het niet dat Rowwen Heze in deze periode hun (overigens textueel en melodiueze) ballads niet als ballad zijnde live durfden te spelen. Het was altijd of slechts een stukje ballad gevolgd door een up-tempo gedeelte, of volledig up-tempo. Jammer, want hun ballads komen live echt volledig tot hun recht, en zijn zelfs de sterkste kant van ze. Rowwen Heze schijnt echter in die tijd bang te zijn geweest dat het publiek de rustige nummers niet zou waarderen, men kwam toch om te feesten. Foute misrekening van Jack Poels en zijn mannen, zoals ik eerder al schreef, de rustige nummers komen live vaak nog beter uit als hun feesthits.
Mooiste nummer op de cd is (ondanks de tempowisseling) Blieve Loepe, met een tekst die staat als een huis.

Blieve Loepe is inderdaad een van de mooiste nummers van deze live-CD. Ik ben het met je eens dat het jammer is dat de ballads niet als ballads gespeeld worden. Gelukkig maakte Rowwen Heze dit met hun theatercd helemaal goed.

Toch moeten jullie toegeven dat Rowwen Hèze in de tent beter is dan in een theater!

Een aardig live album, maar ook niet meer dan dat. Voor een prikkie gekocht omdat ik de live theater registratie van 'Het Beste Van Twee Werelden' zo mooi vond. Helaas was Jack Poels op 'In De Wei' niet zo goed bij stem. Hij klinkt tenminste af en toe knap geforceerd, terwijl de theater registratie zo ontspannen klinkt. Misschien mag ik deze albums ook wel niet met elkaar vergelijken. Die keren dat ik 'm beluisterde had ik amper het geduld om 'm tot het eind uit te luisteren.