Tenpole Tudor - Eddie, Old Bob, Dick & Gary (1981)

Ik heb het singletje Wunderbar net nog even gedraaid op mijn goeie ouwe pick up. Effe wat jeugdsentimenten uit de kast trekken dus. Ik vind het nog steeds een leuk liedje. De rest zegt me niets.

Swords of a Thousands Man is ook een erg leuk nummer, maar Wunderbar is natuurlijk de klapper (wordt nu gebruikt als begin- en eindtune in Villa BvD).

Ik heb de elpee met een heel andere hoes (een getekende Engelse vlag). Tenpole Tudor was toen zo'n Engelse band waar je er meer van had in die tijd. Rock/punk met zo'n typisch Engels sausje. Op zijn tijd best vermakelijk en de hit Wunderbar blijft natuurlijk een feestnummer. 3,0

Hé, ik quote mezelf. Maar bij het doorbladeren van een oud fotoalbum kwam ik op een foto, die in mijn oude huis was genomen, een poster tegen van King Kurt! Die bedoelde ik met "andere Engelse bands". Hoewel King Kurt weer meer een kruising was tussen Tenpole en BowWowWow. Zeer vermakelijk optreden van hun gezien in Simplon, Groningen. Ik heb helaas geen werk van hun in huis.

Wunderbar blijft natuurlijk een knaller, maar de rest...

Tijdens surprises op school eind 1981 heb ik de single Wunderbar gehad.
Het zat verpakt in een klok gemaakt van schuimplastic. Op de b-kant stond volgens mij Tenpole 45.
Rubberen Robbie kwam kort daarna met een Nederlandstalige versie van Wunderbar.
Swords of a Thousand Men vond ik toen een beter nummer.
Begin jaren 80 zat een jongen tijdens de Koninginnedagmarkt op een kleedje alle singles van de groepen Tenpole Tudor en Matchbox te verkopen. Aan de ene kant heb ik er spijt van dat ik ze toen niet gekocht heb. Ik was in die tijd met hele andere muziek bezig.
Binnenkort zal ik toch wel iets van Tenpole Tudor aanschaffen/bestellen.

Vrolijke en aanstekelijke piratenrock ergens tussen Adam And The Ants (maar beter), en Sham 69 in.
Beelden van lange tafels, veel geouwehoer en pullen bier doemen op.
Wunderbar is natuurlijk al helemaal het ultieme drinknummer.
De 7" hiervan heeft trouwens een andere mix en brult nog lekkerder mee. Een klassieker die alleen in het jaar 2000 in de Top 2000 stond (op 1955). Ik bedoel maar.
Swords Of A Thousand Men en 3 Bells In A Row zijn sowieso ook nog leuk.
Hij staat weer onder.

Op vinyl, in nieuwstaat, Hollandse persing

Volgens mij is het zelfs een compleet opnieuw opgenomen versie, iets wat de Engelse Wikipedia bevestigt. Ik heb het nummer wel enkele malen op verzamel-CD's, maar dat is dan altijd de albumversie. Ik ben de originele single-versie (met die 'eins zwei deux trois!'-countdown) nooit tegengekomen op CD, al zie ik dat-ie wel op een reissue van dit specifieke album staat. Ik heb dus zelf een paar jaar geleden de originele 45-toerensingle maar op de kop getikt. Volgens Wikipedia bestaan er trouwens minstens vier versies van.

Verveelt nooit, dat nummer. Maar het nodigt me eerlijk gezegd niet uit om méér van Tenpole Tudor te beluisteren...

Ooit had ik de enige hitsingle van Tenpole Tudor in Nederland, Wünderbar genaamd. Vorige maand kocht ik de bijbehorende elpee. Eerste misverstand: altijd gedacht dat ie titelloos was. Maar de officiële titel is bijna niet te onthouden: Eddie, Old Bob, Dick & Gary. De namen van de vier leden staan echter niet als titel op de buitenhoes vermeld, zij het wel als bijschrift bij de groepsfoto. Daarbij is de binnenhoes slechts effen-zwart, zonder extra info. Waarom heet de plaat dan zo? Wel, kant 2 vermeldt de albumtitel op het label, op kant 1 staat slechts het fraaie rood-blauwe wapen met leeuw van de hoes.
.
Tweede misverstand: Tenpole Tudor zat op Stiff en op Wünderbar klonk punk met een knipoog, dus dit is een (pret)punkgroep. Neem de hoes van de single! Vikingen en punk is een ongewone combinatie (al zetten The Stranglers in 1979 met album The Raven daar ook enkele verwijzingen naartoe). Maar punk... Niet echt. Wat ik hoor is eigenlijk powerpop, in het verschijningsjaar 1981 nog "gitaar-new wave" genoemd.
Tijdens het draaien begon ik de verhalen hierboven te lezen en kwam tot mijn verbazing de vergelijking tegen met Adam & The Ants. Ook vergelijkbaar met muziek in het straatje van The Romantics (What I Like About You): vrij stevig maar eigenlijk meezingbare popliedjes. Postpunk voor popliefhebbers.

Eveneens hierboven las ik een "waarschuwing" voor misverstand 3: als kant 1 afsluit met Wunderbar (hier zonder umlaut) blijkt dit een veel minder intens gespeelde versie te zijn. Steekt een beetje bleek af bij de single.
Tot zover de ervaringen bij een eerste keer draaien: powerpop met regelmatig muziek in de sfeer van Adam & The Ants, als de drumpartijen lekker rollen. Niet slecht, maar als je karnemelk verwacht en je krijgt melk, smaakt dat opeens flauw.

Vaker draaien openbaart desondanks een heel aardig plaatje, waar eigenlijk niks mis mee is en tegelijkertijd ook niets briljants aan. De verwijzingen naar de Middeleeuwen van de hoes keren alleen terug in het intro van opener Swords of a Thousand Men, waarna ongecompliceerde muziek klinkt met een bescheiden rauw randje.
Toch nog maar een keer de single kopen? Die haalde bij de Nationale Hitparade in december '81 #4 en bij de Top 40 hetzelfde, de leukste kersthit van dat jaar. Bovendien in Nederland gecoverd door Normaal (Willem (Woenderbar)), Manke Nelis (Tante Saar), Gebroeders Ko, in België door Mama's Jasje en in Duitsland door punkgroep Die Toten Hosen. Een vrolijk klassiekertje, waar zelfs de site van Top 40 nog enkele leuke feitjes bij oplepelt.